Dit stukje zal het laatste stukje zien dat jullie van mij lezen op de Facebook pagina's. Nee, nee, nee, ik sluit mijn account niet helemaal af, helaas voor jullie, maar ik zal niet meer gaan ageren en reageren op Facebook berichten, zoals ik het in het verleden wel eens deed. De reden(en) daarvoor is/zijn, dat ik deze FB wereld niet leuk meer vindt.
Mijn jongste dochter introduceerde me ooit bij het internet, WIKI en zo, toen ik nog hardop riep dat ik geen Internet nodig had en dat ik in de Bieb alles kon vinden. Een mening waar ik nog steeds achter sta, overigens. (Tja, en dat je nu in de Bieb ook overal Internet hebt, zwakt mijn stellige mening dan weer af.)
Later maakte de schat een FB account voor me aan en man, dat was geweldig. Ik kon ouwe vrienden opzoeken, kletsen over van alles en nog wat en, merkte ik, ik kon mijn, overigens milde, vorm van scriptmanie kwijt, door Blogs te schrijven en te plaatsen. Die Blogs waren vooral fun, ze gingen over mijn fietspassie en mijn lees gekte en mijn liefde voor geschiedenis en af en toe maakte ik der ene over mijn werk in een Super.
Ik volgde natuurlijk ook vrienden en kennissen die dingen beweerden en dingen schreven en meningen plaatsten en vaak ook dingen begonnen te 'sharen' waar ik het helemaal niet mee eens was.
Actie is reactie, natuurlijk en omgekeerd. Dus ja, je kunt negatieve reacties verwachten en dat moet je natuurlijk inrekenen (incalculeren is zo een k.. woord) in de dingen die je schrijft. Goed, ik hou van een pittige discussie, in ons gezin (met de kids en zo) doen wij daar ook aan, maar: we blijven in het nette, nu ja, laten we zeggen, we blijven in het redelijke. Redelijke argumenten aanvoeren, goede gesprekstonen blijven houden, vooral NIET gaan schelden en niet gaan "dakken". Maar in principe komt elk onderwerp bij ons in de gesprekken binnen, zoals Trump/Zwarte Piet discussie/Groenvoorzieningen/Erfpacht, ik l.. maar wat, maar der wordt over gesproken. Niet zo op FB.
Op FB zijn de meningen aan het verharden en verbitteren nu, zo merk ik. Mensen geven elkaar niet meer de ruimte om hun meningen te geven, die vaak genuanceerd zijn , maar blèren daar meteen over heen met een hele negatieve en vaak heel ongenuanceerde mening en dat op een hele negatieve manier. Ik moet nog even aan mijn laatste FB bericht denken, over die flauwe not Gijn, die de Belgische journaliste, Bo van Spilbeeck, "parodieerde".
Ik had daar een harde mening over, lees dat stuk nog eens, zo niet: mensen die die moeilijke weg opgaan worden door Gijn en zijn maten terug geduwd als 'de dikke dame op de kermis' of de 'ongelooflijke Siamese tweeling', zoiets, in ieder geval werden die mensen door die k.. gijp en zijn makkers weer in een hoek geduwd, maar ik ga daar verder niet over door.
De reacties die ik kreeg, van vele 'hardcore' Gijp- voetbal fans, waren ongelooflijk. Ik was meteen een "Policor" en een "Anti zwarte Piet mens" en zo. Mensen die mijn Blogs hebben gelezen weten dat ik dat dus helegaar niet ben, nu ja, misschien moet ik het wel worden? (Geintje)
En ik heb der geen zin meer in. Ik kreeg rare foto's en berichten toegestuurd die zeiden dat het me mijn gezin wel eens zouden kunnen kosten? Nu ja, probeer het maar dan, zou'k zeggen, kijken hoe ver het ziekenhuis voor jou is? In Amstelveen kan de Ambu je nog naar de EH poli brengen hoor, zover is dat niet.
Nee, ik ben ook mede schuldig aan de verharding van het Debat en van de verzuring van het debat en daar heb ik helemaal spijt van. Ik nok der dus ook mee. "Willum", een hele goeie vriendin van me. zei het al jaren geleden: "Je wordt niet vrolijker van Facebook" en ja, waar is waar.
Ja, ik zwijg (tijdelijk) onder de terreur. Laf, ja, maar ik heb geen zin meer in die
shit. Op een oorlogsmonument in Mokum staat een fraaie dichtregel van Randwijck: "Een volk dat onder Tirannen zwicht, zal meer dan lijf en goed verliezen: dan dooft het Licht!"
Maar ik zwicht niet onder die terreur, ik zwijg tijdelijk, zoals men in de oorlog ook tijdelijk zweeg.
