Hoe ik ook sympathiseer(de) met de mensen die de moeite namen om heel
vaak op straat te komen in Brussel, maar voornamelijk in Parijs, allemaal
met zo'n geel hesje aan, zo'n Gilette Jaune, wat klinkt die uitdrukking tocht
fraaier dan onze Nederlandse term gele hesjes, en hoe ik dan ook voor die mensen was
en hoeveel begrip ik ook had voor die figuren, ergens is het misgegaan.
In
België protesteerden mensen ook, natuurlijk en ja, vooral in Brussel, de
hoofdstad van dat totaal verdeelde en moeilijk te regeren land. (Ik ga
niet verder door: maar vier regeringen in een land, met daarbij allemaal
deel regeringen, Franse delen, Vlaamse delen en wat zij nog meer en zo,
tsja hoe kun je een eenheid vormen?)
Enfin, bij onze zuiderburen
is het protesteren ook een bezigheid geworden. En dat niet alleen voor
de mensen met de hesjes, maar vooral voor de scholieren, die nu alweer
acht weken 'spijbelen' om de aandacht te vestigen voor een beter milieu
en ja, die kinderen hebben helemaal mijn sympathie en ja,kids: ga door! (Ondanks alle
verwijten die ik over me heen kreeg/krijg als ik dit publiceer.) Ook de
NL kids die zich op het Malieveld manifesteren voor een betere/groene
leefomgeving, draag ik een (groen) hart toe. Ik hoop dat het wat wordt,
want ik heb mijn twijfels over onze diverse regeringen en hun
maatregelen voor onze leefomgevingen. Sterker: ik geloof geen r.. van alle beloftes van onze regering v.w.b. een beter milieu. (Ja, dat we ons gek gaan betalen dat begrijp ik.)
Ik gebruikte, tussen
haakjes, het woord de in de aanhef sympathiseer(de). De, aanvankelijk wel
sympathieke en begrijpelijke protestbeweging in Frankrijk. Goh, man,
hun (ons) leven wordt duur, duurder en nog veel meer. Diesel, de
voedselprijzen, de energiekosten en zo, vreselijk en ja, de Franse
economie is anders dan de onze en de Fransen zijn anders dan wij zijn.
Nee, ik begreep al die boeren en burgers en buitenlui die wild op de
Champs d' Elysée protesteerden. Helemaal.
Minder werd het toen ze
dat fraaie monument ging bekladden, toen ze het monument van de 'Soldat
Inconnu' te lijf gingen en zo. Dat lag bij mij niet lekker en toen ze,
vervolgens, ook nog eens allemaal rellen gingen trappen en huizen van,
dan wel chique, maar toch ook gewone mensen, burgers dus, aan gingen
vallen, was de sympathie bij mij al behoorlijk geminderd.
Nu
is die aanvankelijke sympathie tot op het dieptepunt gezonken, nu ik
hoor/lees dat er nogal wat antisemitische geluiden en gestes zijn
opgedoken in die demonstraties. Opeens voel ik wat het moet zijn geweest
om in de jaren dertig van de vorige eeuw te hebben geleefd, als een
geloofs-/bevolkingsgroep het voor zijn kiezen krijgt door dat geloof.
Alte
zeiten kommen wieder, zoiets. Hoe verzin je het om Joden weer het
slachtoffer te maken? Door de Arabische/moslim invloeden die, te veel en
als, ik citeer Wilders "een tsunami", over Europa komen? Ik weet het
niet. Maar ik las, vandaag, hopelijk, een HOAX bericht dat GL, Groen
Links, zich ook bediend van Anti Joodse reclamefilmpjes in hun steun
voor de Palestijnen. (Waarom je die Palestijnse minderheid, die fel anti
Joods is, nu zou moeten steunen als Nederlandse politieke partij, is
mij een raadsel, het zijn moordenaars en gespecialiseerd in het opblazen
van sportmensen (München 1972) en bussen met schoolkinderen (Israël
1948-2019).
Nee, ik heb helemaal niets met Palestijnen,
met moslims en met antisemitisme. (Afstammend van ouwe joden, dan.) Maar ik zie wel vergelijkingen tussen
nu en tachtig jaar geleden. De gele hesjes verbranden nog net geen
boeken, maar wat niet is, kan nog komen. Boeken van linkse maar ook
rechtse auteurs, vermoedelijk, want ik denk dat de gele hesjes niet
kunnen lezen en niet kunnen denken.
