Niet normale mensen.

 Helaas, vind ik, heb ik, tot nu toe, al tijden geen Blogje meer geschreven. Vaak deed ik dat over onrecht, of over dingen die me verwonderden, of over dingen die me opwinden, of waar ik opgewonden/boos over werd of was, nu ja, de dingen die me aan het denken zetten. Maar, raar genoeg, is dat tijden niet gebeurd. Niet dat ik me niet opwond over zaken, of dat ik niet meeging met de wereld die het was zoals het was, want ja, natuurlijk fokte ik me vaak op, maar, omdat ik zo vaak negatieve berichten terug kreeg, ben ik er even mee gestopt. Tot nu.

Ik ben er nu zo klaar mee, met al dat gedoe over de "Non vaccers", heten die mensen zo of wordt dat anders genoemd? Ze vinden zich zelf geuzen of zo. Ze demonstreren tegen de vaccins, ze slopen politie auto's, ze plunderen, ze haatten alles en ik haat hen!

Ik heb het er helemaal mee gehad. De besmettingen lopen op, de ziekenhuis opnames, en vooral de IC opnames lopen op, het dodental loopt op, vreselijk.

Is dat de schuld van de mensen die zich niet laten vaccineren? Ja. ik denk het wel. Ik denk dat die egotrippers ons land en onze bevolking weliswaar in gevaar brengen, door hun ego gel..! Omdat je ooit trombose kan ontwikkelen", of omdat je ooit een hersenziekte kan krijgen. WTF.

Als je je niet laat vaccineren heb je al een hersenziekte, niet gevaccineerde idioot. Je hebt geen idee wat je de rest van de samenleving aan doet. Je hebt geen idee, vanuit je hoge NIET VACCIN hoge toren hoe de wereld in elkaar zit. Je bent een low live, een egocentrische, totaal op je zelf geconcentreerde idioot.

Hoe durf jij de mensen in je omgeving aan te doen dat jij lekker niet geprikt wil worden? Terwijl de wereld om je heen dat wel doet om ook jouw, egoïstisch kadaver, jouw nare huid te redden? 

Het leven van mij, mijn vrouw, mijn kinderen en, sterker nog, mijn kleinkinderen, die zijn veel belangrijker dan mezelf of mijn directe naasten, komen door jou, non vaccer, in gevaar. Daarom haat ik je. Jij, bijvoorbeeld Willem Engel en al jouw ontkenners.

Er is CORONA, die zal er blijven, ons hele leven, maar door achterlijke figuren als die 'niet normale mensen' lopen de levens van ons en onze gezinnen gevaar.  

Hoe het moet worden opgelost? Prikken en prikken en afstand houden. Dus: verwijder de niet gevaccineerden uit onze samenleving, laat ze op een vlot ergens op de Atlantische oceaan huis houden, maar niet in een normale samenleving. Ze plaatsen zich zelf namelijk buiten ONZE samenleving? En dat is totaal gevaarlijk. Weer de niet gevaccineerden.

Tuig

 "Mag ik zeggen dat ik mijn land niet meer herken? Ja dat mag ik zeggen", zou Mart Smeets ooit wel eens hebben kunnen zeggen. Mart Smeets. Een grote man, niet alleen qua postuur, maar ook qua ijdelheid, qua bevlogenheid, qua werkzaamheid en qua kennis over vele zaken, toevallig ook over mijn sport, het wielrennen.

Maar daar gaat het nu niet over, niet over die Smeets. Hij zou het wel willen, denk ik. Het gaat er, dit is flauw natuurlijk, over dat je een verhaal, in veler ogen en zeker in de mijne, niet met 'ik' mag beginnen, Dan wordt het een ego bericht, zeg maar. Hoewel ik denk dat dit berichtje ook wel een ego bericht gaat worden.

Ik herken mijn land niet meer, dat is mijn verhaal, mijn boodschap. In een eerder berichtje schreef ik al dat ik dat enorme gedoe rond de Corona opstanden wel een beetje kon begrijpen, maar dat ik dat gedoe er ver te veel over vond gaan. Ik begrijp de mensen die in opstand komen, die boos zijn, die zich zorgen maken, die zich het allemaal aantrekken en die er geen ene moer meer van snappen, van die maatregelen dus. Dat doe ik ook niet meer, hoor. Niet essentiële winkels moeten dicht of nog niet? Of om zes uur? Of om acht uur? Maar waar zit de crux nu? Zes uur, acht uur? Niemand weet het. Of nee, alle niet essentiële winkels moeten helemaal dicht? De horeca dan weer vanaf een bepaald tijdstip of juist weer niet? Mag alcohol dan wel weer verkocht worden na acht uur in de supers of alleen voor mensen met 21 + in hun legitimatiebewijs? Mag je nog een burgertje scoren bij de Mc of ook al helemaal niet meer? Bakkie doen bij de Hema, met een lekkere worst? Weten jullie het allemaal nog?

 Mensen, regering, doe eens gewoon duidelijke uitspraken? Feit is dat er in Europa al geen ene gelijkduiding is over de diverse acties die worden of moeten worden genomen, zie het beleid in Oostenrijk, waar ze heel streng zijn, maar ook in Belgae, waar men acht (8!) ministers van volksgezondheid heeft. Europa lijkt me totaal failliet.

De mensen, nu ja, mensen, die die vreselijke rellen in steden en plaatsen als bijvoorbeeld Rotterdam/Leeuwarden/Groningen/Roermond/Susteren, maar meerdere plaatsen, hebben veroorzaakt, weten het ook allemaal niet meer. In mijn ogen is het tuig. Demonstreren doe je vredig, zoals wij, zei de auwe lul, tegen Vietnam en zo, tegen "Johnson moordenaar" en dat soort zaken en spreuken, waarbij we helemaal vergaten dat de eens, o zo geliefde, maar helaas vermoorde JFK, het bevel al had gegeven om de boel in Vietnam te gaan bombarderen, maar Soit. Maar rotzooi trappen deden we niet, ik herinner me een demo in Mokum die van het CS naar de Dam ging, waar in de kreten, zie boven, hard werden geschreeuwd, de wouten naast ons meeliepen en ik bang was dat ik gefotografeerd/herkend zou worden. Ik was toen namelijk een marine man en ik vreesde herkend te worden en de dag daarop, het was een zondagmiddag, vrij vroeg, want op zaterdag kon je niet demonstreren, het was a/ te druk in de stad en b/ we moesten op maandag weer vroeg op want maandag was het weer werkendag (zo gedisciplineerd waren we toen nog) maar er ging niets naar de gallemiezen en zelfs onze bekertjes en ons afval werden opgeraapt.

Dus nee, ik heb helemaal niets met de mensen die nu zogenaamd demonstreren. Relschoppers zijn het. JA, je mag het helemaal oneens zijn met de maatregelen en ja, daar mag je tegen zijn, maar doe dat wel normaal, gooi geen ambu's kapot, reageer je niet af op de wouten of de hulpverleners van de brandweer of de ambulance medewerkers, plunder geen winkels, want dan ben je geen demonstrant meer, maar een oproerkraaier en kom je waarschijnlijk uit de krochten van een hooligan voetbalclub. En ik veracht je. Ga in dat geval lekker terug onder die stenen waar je onder uit gekropen of gesidderd bent, want je bent niet meer dan een gedrocht, zo uit een Hobbit film gekropen en doe je niet voor als of je bezig bent om de democratie of de vrijheid van het woord te redden. 

Je bent niets, niks, niemendal. Je bent een gedrocht dat het niet waard is om in dit fraaie en vrijheidslievende land te wonen. IK HAAT JULLIE.

WK fietsen

 Mensen, mensen, mensen, wat een WK wielrennen was dit weer, nu ja, wat een WK was het eigenlijk voor het eerst? Het gebeurde allemaal in Vlaanderen en ja, het was een happening om nooit te vergeten!

De Vlamingen beweerden dat 'het fietsen weer thuiskwam', in navolging van het WK voetballen, of was het nu het EK, van een jaar of wat geleden, en ja, de Vlamingen hadden een beetje gelijk, hoor. Hoewel? De echte eerste fiets, zoals wij die kennen, werd ontwikkeld in Frankrijk, de eerste luchtbanden werden ontwikkeld in Ierland, door een dokter Dunlop en ja, daarna kwam het fietsen een beetje naar Vlaanderen toe en die hebben dat, net als wij Nederlanders het schaatsen, compleet omarmt. Herman Chevrolet en meerdere mensen hebben daar hele dikke boeken over geschreven, omtrent het hoe en waarom, interessant om te lezen en het geeft ook een beetje een inkijk in het feit waarom het wielrennen zo een typische Vlaamse sport is.

Inkijkje een: Vlaanderen was toen straatstervens arm en een man op een fiets, die wat presteerde, kwam soms thuis met een prijsgeld waar zijn ouders zich jaren krom voor moesten werken.

Inkijkje twee: in ons land was het verrijden van wielerwedstrijden tot dik in de jaren twintig, van de vorige eeuw, verboden en ja, zo kwamen er nauwelijks goede wielrenners voor in ons land. (Dominee en pastoor vonden het afgrijselijk dat er mannen reden met blote benen, maar ook dat die sport op de dag des Heren werd verreden, de enige vrije dag van de werkman, wanneer ze eigenlijk te kerke moesten.)

Enfin, ons land is eigenlijk nooit meer helemaal van die achterstand afgekomen. Ja, we hebben fantastische coureurs gehad, we hebben die nog, we hebben zelfs TdF en GdI winnaars en zelfs een VdE winnaar in onze gelederen, ook wereld kampioenen en een heleboel winnaars van grotere en minder grote wedstrijden. En we hebben natuurlijk top talenten, vul de namen zelf maar in, maar het fietsen leeft helemaal niet zo fanatiek als in België, maar misschien moet ik gewoon toch maar, discriminerend, Vlaanderen zeggen. Oh ja, de Walen hadden, in het verleden, hele goede renners, hoor, dat wel. Maar nu is Vlaanderen de basis van de koers en de Vlamingen zijn de liefhebbers van de koers.

Dus ja, dit najaar werd er in en rond Antwerpen en Leuven een WK wielrennen georganiseerd en mens, mens. mens wat een WK was dat! Niet alleen door het fantastische decor en die geweldige wedstrijden en die ontzettende fraaie medaillespiegels voor ons land* maar al helemaal door de fraaie streken en waar de renners (m/v) rond reden, maar ook door het fantastische en helemaal enthousiaste publiek. Vlaanderen op zijn best en ja, de frieten en het bier gingen giga omzetten scoren, het jaar dat we, een beetje, corona vrij waren. Ik heb een hele week genoten, dat mag ik wel stellen.

* Nederland had eenmaal goud, driemaal zilver en tweemaal brons. 

F1/Tennis/fietsen

Binnenkort komt de F1 weer naar Nederland. Dat moet heerlijk zijn voor de liefhebbers van die sport.

Een kennisje van me woont in Zandvoort, bij het circuit. Zij verheugt zich nu al enorm op de race, dat gebrul van de auto's en dat gedoe en dat leven in het (trouwens heel saaie) dorp en zo. Het is haar en hem gegund. Maar ik keek, tersluiks, fraai oud woord weer, even naar de prijzen van de entree voor die GP Zandvoort. De jongste dochter en haar vriend zijn ook vreselijke F1 fans, misschien daarom? De F1 gaat miljoenen opleveren aan Zandvoort en wijde omgeving.

Maar goed, er is dus nogal geld mee gemoeid.

Je mag 585,00 euro voor een tribune plaatsen aftikken, oef, wat een poen, soms een halve maand salaris? Niet voor de gewone man, geloof ik? 

 

Voor de finale van bijvoorbeeld de tennis finale van Roland Garros, die man was ooit een vliegheld uit WO1, voor de Fransen natuurlijk, maar werd neergeschoten door een Duitser, en ja, daar zit een heel verhaal aan vast, waar ook Anthony Fokker, de Nederlandse vliegtuigbouwer in Duitse dienst mee te maken heeft. (Die Garros was eerder wel heel afgezakt naar dat slappe tennisspel, overigens. Maar bien, soit, om dat te mogen zien, ik zal er nooit naar kijken, tennis is een afgrijselijk gedoe in mijn ogen) betaal je slechts 350 euro. Tennis is een naar spel, in mijn ogen. Er zijn meer rust momenten dan dat er gespeeld wordt. En dan nog dat middeleeuwse gedoe met die ballen mensen? ('Hen' heet dat tegenwoordig toch?) En dat gekreun van die spelers/speelsters/hen, na elke geslagen bal? Maak me gek...!)

Maar goed, even terug van mijn 'haatpaard', want ja, ik haat tennis, een debiel spel en een vreselijk gedoe, dat hele middagen gaat duren. 

Goed, verder: een finale van de Premier League is voor 750! pietermannen al te volgen, deze en vorige prijzen zijn allemaal per persoon, natuurlijk en ook nog eens buiten de kosten van de reis naar welke finale in welk land dan ook, in welk stadion in welk land dan ook en dat drijft de prijs nogal op, natuurlijk, inclusief hotel en vliegreis.

 

Goed, ik had en heb vaker bij finales of prologen van wereld koersen gestaan. Ik heb meerdere malen de TdF, de GdI en zelfs de VdE gezien, live voor mijn snufferd, maar ik heb er nooit iets voor betaald. Nu ja, je kom een pakket kopen met daarin een shirtje, een pet en een zonebril en vaak een rugtasje, allemaal met opdruk,voor een joet ongeveer.

Ik bleef zoeken, maar ik kon totaal geen bedrag vinden voor de entree van bijvoorbeeld, Parijs-Roubaix, van de Amstel Gold Race, Milaan-San Remo, Dwars door Vlaanderen, Parijs-Tours, noem maar op. Maar dus ook niet voor de Ronde van Vlaanderen, de echte eendagskoers van het jaar zeg maar, dus nam ik contact op met de 'inrichters' van die koers zoals dat zo fraai heet.

 

'Maar menneke, zijt ge op uwen kop gevallen, allez, jong, maar da trekt op niks, tiens. Den koers is toch gratis, kost u niks. Ge zijt zeker een 'Ollander da ge zo op uw frankses gaat zien, stommekloot! De koers is voor 't volk zunne en niet veur die sjieke meinse van den tennis of van den foetbaol, komt maor eens aan den start zien manneke, tien duzend mense, kiekt naor den start, twintig duzend mense kiekt naor den arrivé, onderweg kiekt, vieftig duisend mense aan de wegen, op de televisie kieken een miljoen mense, allez, waor klapt ge over? Toegangs preise? Voor den koers van 't joar? Ge zeit zot zeker?' 

 

Ik werd stil. Ja, misschien wel een miljoen mensen die naar de koers kijken. Maar er gaat geen centiem van alle uitzendingen naar die koersen. Triest, toch?

 

Museum bezoek met Muizenissen 2

 Enfin, twee weken na het mislukte bezoek gingen we het weer opnieuw proberen. Ditmaal geen besmettingen en geen Corona virus dat op de loer lag. De grap was dat ik door mijn Tomtom dezelfde kant was opgestuurd als de vorige keer. En de veel grotere grap was dat ik Frans' zijn voertuig op dezelfde plek zag als die vorige keer, bijna, op misschien 100 meter na, op exact dezelfde plek, net onder Utrecht.

Hij zag mij ook in zijn spiegel, ik reed verder dus maar achter hem aan en we bereikten op hetzelfde moment de afslag naar het Militair museum. Die laatste, wat is het, 500 meter, misschien een kilometer, is een plat en stuk gereden betonbaantje, vermoedelijk door al dat zware verkeer dat daar tanks en vliegtuigen naar toe bracht. Ik raakte een hobbel en man, man, man, wat gebeurt er? Mijn hele achteruitkijkspiegel lazert in een keer naar beneden. F... it, K.., Kl..., wat is dit? Eenmaal ingeparkeerd tracht ik die averij te verhelpen, maar dat gaat niet, natuurlijk niet, zoals later zal blijken. Frans doet nog even de bekende duit in het zakje, maar ja, goede maat dat ie is, hij is ook geen techneut.

Ik besluit dus maar om de garage te bellen, waar ik al jaren kom en een aardige dames zegt dat ik rond 1500 uur helemaal welkom ben. Hoe je het ook keert en wendt, toch ga je met een domperachtig gevoel zo'n prachtig gelegen gebouw binnen, toch?

 Veel musea hebben oude façades en zo. Dat leek me aanvankelijk ook denkbeeldig voor dit museum, maar: integendeel. Het Nationaal Militair museum is geweldig en ik wil jullie, lieve lezers, aanraden het te gaan bezoeken. Het is een geweldig nieuw gebouw, heel modern, helemaal apart voor die museum functie ingericht en opgezet en het heeft een prachtig uitzicht over de buiten expositie, als ik het zo mag noemen.

We dwaalden eerst door de militaire historie. Oude harnassen, helmen, kurassen, speren, diverse wapens, noem maar op. Later kwam het geschut aan de beurt, vanaf rare achterladers tot de meest moderne anti lucht wapens. We stonde elkaar een beetje verbaasd aan te kijken, "Er moet toch iemand eens geweest zijn, ooit, heel vroeger, die zei: van al die wapens en kurassen en zo, bewaar ik er een? Voor over 400 jaar in een museum?" Nu ja, veel van die oudere zooi is natuurlijk, aan de hand van schilderijen en tekeningen  gereconstrueerd, dachten en meenden we en dat is waarschijnlijk helemaal terecht. 

We dwaalden door de enorme collectie en keken onze ogen uit. Geschut, wapens, uitrustingen, uniformen, voertuigen en vliegtuigen te over en we en discussieerden van harte over Spitfires, Fokkers, Hawkers, Starfighters en F 16's die we allemaal zagen en we zagen ook de voertuigen waar wij diverse herinneringen aan hadden. Frans aan de Finse Patria, een doodkist op wielen, geloofde ik dat hij zei, waarin hij diverse patrouilles in Afghanistan had gemaakt en daar niet al te blij over was, over het voertuig dan en ik zag diverse Mariniers Landrovers, waar ik zelf op en mee gereden had en waar ik me daar helemaal thuis in voelde. (Als ik de centen en het bravoure had om een LARO, zoals die in Defensie termen wordt genoemd, te kopen had ik dat al jaren geleden gedaan, wat een heerlijke en betrouwbare voertuigen.)

Frans had dus zijn memories over de Patria, ik had het over een Duitse Mercedes. Op een morgen in Albanië kregen we te horen dat een Duitse Merc in een rivierbedding was gestort. Meteen een medisch team er op af, de mensen werden gered maar de chauffeur was dood. Triest. Die chauffeur, een Gefreite, een korporaal zeg maar, zei tegen zijn chef dat die brug niet betrouwbaar was. Zijn majoor, wel een overlever, had hem een opdracht gegeven: 'Befehl ist befehl', had hij gezegd en de Duitse Gefreite was dus dat onbetrouwbare bruggetje opgereden en ze waren vijf meter naar beneden gestort. De Gefreite had het niet overleefd. Dat vertelde een andere overlevende, een Oostenrijkse Luitenant. Ja, triest allemaal.

(Dat gedoe in Albanië had overigens meer weg van een internationaal circus. Als 'chef der equipage' zoals mijn functie in die vredesmacht toen was, had ik natuurlijk Mariniers, maar ook Belgen, mannen en vrouwen, Nederlands Landmacht personeel, mannen en vrouwen, Luchtmacht, natuurlijk ook mannen en vrouwen, Vloot personeel, mannen en vrouwen, onder 'mijn' beheer, maar ook Litouwers en Tsjechen en ja, die Oostenrijkers. Ik vond een Italiaanse collega terug, die ik in Noorwegen had ontmoet en ja, het was spannend, maar gezellig spannend.)

Enfin, we kwam het museum uit, aten nog iets en ik belde de WW. Die kwamen na anderhalf uur. Ik zei tegen mijn gabber diverse malen dat 'ie gewoon weg kon gaan, maar ja, de KM kreet is: Samen uit, samen thuis. De ANWB kwam, kon het niet oplossen, want geen secondelijm bij zich, zoiets simpels vertelde hij. Hij plakte de zaak vakkundig stevig af en even later reed ik, veilig voelend, terug naar huis. Bij de garage kwam een monteur de zaak bekijken, haalde de tape eraf, nam een bus secondelijm in de hand, spoot wat, drukte het stevig aan en vroeg er niets voor. 

Drie minuten later reed ik weer terug, nu echt naar huis, met een stevig geplakte achteruitkijk spiegel.

Tja, toch laten die dingen muizenissen in je hoofd na, tijdens zo een bezoek. Jammer, maar ik ga er met zoon en kleinzoon nog wel eens naar toe, maar dan zal ik ze waarschuwen voor de gaten in het beton.

Museumbezoek met Muizenissen 1

 Tja, het heeft even geduurd, maar: "Hallo hier ben ik dan, dag mensen op het plein, dag Pierlala, dag Saskia, dag kleine blonde varkenshoeder ...". Een songtekst uit de jaren zeventig. Aanvankelijk dacht ik dat die van ene Dimitri van Toren was, maar dat bleek dus een Luk Bral te zijn, nu ja, whatever.

Ik bedoel er alleen maar mee, dat ik al tijden geen Blogje heb geschreven en ja, jullie zitten daar misschien al helemaal niet meer op te wachten, maar toch kriebelde het al een tijdje. Naar aanleiding van een bezoek van mijn beste vriend Frans en mij aan het Nationaal Militair museum in Soest, had ik wel weer de nodige inspiratie. Zoals oplettende lezertjes wel al weten, bezoeken Frans en ik al jaren diverse musea. Frans is een oud maatje van me, eveneens een oud marine man, een oud collega en een fijn mens, een 'no nonsense guy', zoals de meeste ex KM mensen. Gewoon: recht door zee, geen geslijm en geen gedoe, zoiets bedoel ik. Hij is gehuwd, heeft twee kinderen en ook twee kleinkinderen, een echtgenote natuurlijk, en is helemaal gek op zijn gezin/familie. (Net zo als ik gek ben op mijn familie/gezin)

Ons eerste gezamenlijke museum bezoek was in het 'Flanders Fields' museum in Ieperen. Een stad die door de Duitsers in WO1 helemaal in puin geschoten was, maar dan echt, maar die later is heropgebouwd en hoe! Het museum is gevestigd in de oude Lakenhallen, laken was in heel veel vroegere jaren een enorm export bedrijf voor de Vlaamse economie en de lakenhandelaren hadden het redelijk tot zeer breed, vandaar dat geweldige gebouw. (In veel historische Engelse romans kun je nog lezen hoezeer die Vlaamse invloed reikte in het toenmalige Engelse Koninkrijk.) We waren onder de indruk, echt, onder de indruk.Ik heb het allemaal al eerder verteld.  Na afloop aten we een frietje in een Lichtervelde, waar mijn wielerheld: Ritten van Leerberghe vandaan kwam, maar dat is een heel ander verhaal.

Enfin, we hadden het Mariniers museum al bezocht, waar mijn maatje oog in oog kwam te staan met een dikke herinnering aan een van zijn familieleden, een KAPTMARNS, waarna zelfs een mijnenveger vernoemd is. Da's een hele hoge eer hoor, vergis je niet. 

Soit, we bezochten nog meer musea, overlegden over nog andere musea, maar ja, dat Nationaal Militair Museum in Soest had ik nog nooit bezocht, Frans wel al. Een week of wat geleden hadden we daar al afgesproken, maar, doordat er een ziekte bij een van zijn gezinsleden was ontstaan, ging dat niet door. 

Gek genoeg had hij mijn mobiele telnummer niet dus hij kon me niet bellen, die dag. In ieder geval, ik reed rond Utrecht, gekke route eigenlijk, want via Hilversum 1, 2 en 3, was het korter geweest, maar ik vertrouw soms op de TomTom. Ik zag hem voor me rijden, bij de aflag A 27. Ik wist het natuurlijk niet helemaal zeker, maar zijn profiel leek er veel op. Daarna reden we een slechte toegangs weg naar het museum op. Een toegangsweg die me later in de problemen zou brengen, maar dat wist ik toen nog niet.

En ja, hoor, enige minuten nadat ik de parkeer plaats van het museum opreed, reed hij ook binnen. We stapten uit, ik wilde hem begroeten, maar hij vertelde de story over de besmetting, van een van zijn gezinsleden. En nee, wij beiden vertrouwden het niet, geen van beiden, we wilden geen risico's lopen en ja, toen gingen we maar weer eens huiswaarts, allebei dik 120 kilometer verder op de klok.

We spraken af om dat toch wel eens te doen, twee weken later, als iedereen safe was? Aan het einde van de ochtend was ik alweer thuis. De lief had grote en verbaasde ogen.

De alliteratie in de titel is niet zomaar. Ik lees, in deze natte zomer, de aloude Bob Evers jongensboeken terug. (Google het maar.) De schrijver, Willie van der Heide, geen echte brave Nederlander, maar  nu al 35 dertig jaar her overleden, was misschien geen braaf mens maar een leuke schrijver. Hij gebruikte in zijn titels veel alliteratie. Nu ja, de Telegraaf, ook geen brave krant, bestaat ook nog steeds.

Tja, alles digitaal

Een week of wat geleden, nu ja, misschien een maand of wat geleden, kreeg ik van onze provider, heet dat zo, nu ja, van Ziggo dus, een mailtje: "binnenkort gaat uw radio naar digitaal van analoog. Heeft u, naast de stroomkabel, nog een andere kabel die binnenkomt? Dan bent u al digitaal."

Nu ja, ik keek naar ons radio ding, modern zat, slechts vijf jaar oud of zo. Een stroom kabel en een Coaxkabel zag ik er in gaan en ja, nee, nu ja, da's niet analoog, toch? Tot vanmiddag om 1200 en enorme stilte viel op de radio. Schrik alom bij de lief die nogal een radio freak is, nu ja, geen freak, maar ze is gek van radio en muziek. Ik heb dat helemaal niet, ik heb er totaal geen oor voor muziek, hoor. Maar goed, de geliefde begon allerlei zenders af te zoeken en ze kwam er slechts een tegen, radio 10 of zo, die wel wat muziek gaf. Nu ja, dus die oude mail opzoeken, die ik gelukkig bewaard had en had gemerkt met een sterretje.

Er waren diverse mogelijkheden. Ik kon een 'antenne' aanschaffen, gratis en voor niks, maar met 'slechts' 30 radio zenders, hetgeen mij al veel leek, maar ik kon ook voor een 'kastje' kiezen voor 50 piek en dan had de echtgenote 300 of zo zenders. Dat ging haar te ver, nee, geen 50 euro voor iets dat je al jaren lang gratis gehad hebt, ze ze gedecideerd. En ze had gelijk natuurlijk. Muziek/radio/tv zijn allemaal hele vluchtige media, nu ja, alle media zijn vluchtig, niet waar? Alleen de gedrukte media zijn blijvend. Facebook, Twitter, Instagram, nu ja, noem maar op, het is allemaal als zand dat door je vingers glijdt. 

Je kan mailberichten nog vaak opslaan en teruglezen, maar met de eerder genoemde dingen kan dat niet tot nauwelijks. Ik moet zeggen dat Twitter en zo niet tot mijn groepen en interesses behoren, overigens. 

Enfin, wij, de lief in ieder geval, had geen radio ontvangst meer, nu ja, een zendertje, radio 1o van KPN, zuks. Dus als een dwaas die mail met dat sterretje van Ziggo opgezocht en aangeklikt en ja, dan komt et zo een stortvloed van informatie over je heen, dat is haast onmogelijk te verteren. Uiteindelijk koos ik voor "antenne". Dat was namelijk gratis en dan kreeg je nog eens dertig kanalen, zeg maar. Een andere optie was om een 'box' te kopen. Die was 50 euro, maar dan wel zonder verzendkosten. Maar ja, dan had je wel 600, ik zeg: zeshonderd, kanalen! Poe, wel veel niet? Wat mot je met 600 radio kanalen? 

Enfin, Ziggo was onverbiddelijk, ik moest kiezen. Dus dan maar de antenne, zoals gezegd. Toen keek ik even verder: er moest van alles afgesloten worden en opnieuw aangesloten worden en ja, totaal a techneut die ik ben, zie ik de bui al hangen, de beer al op het pad zien. Dat wordt toch een monteur in huis halen a 40 eurie oer uur en zo. Tja, die van Ziggo zijn slim zat. De uiteindelijke winnaars.

Wie van jullie weet er iets van? Wie van jullie kan me helpen op het rotsachtige en glibberige pad van analoog naar digitaal? Ik hoop dat jullie weten wat te doen, want Ziggo verkoopt ons liever voor vijftig euro een kastje dan ons, trouwe klanten door de jaren heen, trouw te helpen.

(grappig, ik lees momenteel een aantal boeken dat net gaat over de sores die mensen kunnen krijgen door te afhankelijk te zijn van dat soort firma's. Ziggo is wel eerlijk denk ik, maar waarom geen simpele gids over de omschakeling?)

De slechtste der tijden, de beste der tijden

"It was the best of times, 

it was the worst of times, 

it was the age of wisdom,

it was the age of foolishness,

it was the epoch of incredulity, 

it was the season of Darkness, 

it was the spring of hope,

it was the winter of despair."

Dit citaat komt uit een boek van Charles Dickens: "A tale of two cities."  Het zijn geloof ik de eerste regels van het boek, als ik het goed heb. Het is al lang geleden dat ik het las, maar ik zal binnenkort nog eens snuffelen of ik het boek kan vinden en het dan weer herlezen.

Het verhaal speelt zich af tijdens de Franse revolutie. Zoals we weten werden daar duizenden mensen, al dan niet goede figuren, onthoofd en/of afgeslacht. Maar Dickens maakte er een heel fraai boek over.

(Ik gebruikte het citaat vanavond al eens in een berichtje aan een goede vriend, Frans, het is natuurlijk een beetje een soort plagiaat, maar die vrind vind dat, denkelijk, niet erg.) 

 

"It was the best of times, 

Het is inderdaad een van de beste tijden, want de vaccins komen er aan, zoals we allemaal al hebben gemerkt en mijn meisje is gisteren dus ook al voor haar eerste prik geweest. In de RAI dus. Dat was daar allemaal goed geregeld overigens, moeten zij en ik eerlijk zeggen.

it was the worst of times,

Het is inderdaad ook een van de slechtste van de tijden, omdat de besmettingsgraad bijna nog nooit zo hoog was als nu gemeld is en de regering 'alles' weer open wil gaan doen, waar ik NIET in geloof.

it was the age of wisdom, 

Het was ook de tijd van wijsheid: de laboratoria maakte als gekken de vaccins aan, top.

it was the age of foolishness,

Het was om het tijdperk van de idiotie: mensen die het virus en de besmettingen niet geloofden en het allemaal ontkenden.
it was the epoch of incredulity,

Het was inderdaad het tijdperk van ongeloof, eerst in dat virus, later in in die vaccins. Ze schijnen te werken, sommige van die vaccins met "wat/behoorlijke" bijwerkingen? (Of is dat een competentie gevecht tussen de ontwikkelaars/fabrikanten? Wie is het beste jongetje van de klas dan wel, wie gaat er het meeste aan verdienen?)

it was the season of Light,

Het was inderdaad het seizoen van het licht: de vaccins zijn er en worden helemaal en snel geproduceerd en worden toegediend en dat gaat nu heel vlot, begrijp ik.

 it was the season of Darkness,

Het was inderdaad het seizoen van de duisternis en ja, man, man, man, wat een angstige winter, de winter van narigheid, 

it was the season of hope

Iedereen hoopte natuurlijk dat er rap en snel een einde aan dat vreselijke gedoe zou komen, nu ja, hopen hebben we allemaal gedaan en nu hopen we dat het vaccineren nog sneller gaat.

it was the season of despair

hoewel ik nooit echt wanhopig ben geweest, of niet echt depri, hoor. Ja we misten de kleinkinderen en de kinderen erg, maar goed, die tijd was te overzien.

 

Maar nu, geloof ik, ik schreef het al een beetje, komen die beter tijden eraan? Volgens het kabinet? RIVM/OMT? Of willen ze ons 'gewone' mensen alleen hoop geven? Hoop op beterschap? Terrassen open, musea open, dat soort dingen? Geef het volk brood en spelen? Dat geloof ik niet, maar, helaas, ik vrees dat wel.

Het kabinet wil veel te snel, in mijn ogen. Het aantal besmettingen is bijna nog nooit zo hoog geweest, het raakt de 10.000 bijna aan en we kunnen volgende week al weer op terrassen zitten? 

Ik geloof daar niets van. Eerst het grootste deel van de bevolking vaccineren en ook nog eens de besmettingen naar beneden dwingen. Dus: afstand houden en dat soort zaken meer en dan pas alles open, maar pas dan meer ruimte geven.

Ja: ik begrijp heel goed dat, vooral jongere mensen, nu ja, jonger dan wij, 'dor hout', er helemaal klaar mee zijn. Maar ik hoop dat ze zich toch aan de regels gaan houden, in solidariteit met hun ouders, grootouders of verdere (vaak kwetsbare familieleden.)

 

Nee, helemaal niets tegen de jeugd, in genen dele, zij betalen binnenkort, zodra ze werken, onze pensioenen en zo, maar die generatie os misschien wel iets te makkelijk geworden, ben ik bang voor. En ja, dat wijt ik wel een beetje aan de 'online' cultuur, als ik eerlijk ben en nee, ik ga niet de 'auwe l..'uithangen, maar, ja, wees het met me eens, die generatie heeft minder contactuele eigenschappen dan die van ons? Maar goed, ik zal dat wel weer helemaal verkeerd zien? (Ik kijk ook nog wel eens naar het journaal als 'de jeugd' er weer eens een zooitje van heeft gemaakt in een van de vele en fraaie parken die ons land heeft en dan denk: waarom zijn jullie van die milieu Harry's als je zo een tyfus bende achterlaat?

Goed de eerste van ons beiden is geprikt, ik ga over negen dagen weer eens naar de RAI. Lekker voor niks parkeren in Mokum! Dat alleen al geeft voor mij de doorslag om te gaan!

Knulligheid alom

 Vanavond keken we, uiteraard, naar de persconferentie van de MP en zijn 'sidekick', mijnheer Hugo de J. Tja, een hoopvol verhaal van Mark R. en tja, weer goed vertolkt door de mevrouw die een sluis naar haar vernoemd zou krijgen, in IJmuiden. (Dat laatste gaat niet door, begreep ik?)

Goed, in ieder geval die De J. vertelde dat ik en mijn jaargenoten uit 1952, ja ik ben al zo oud, (eg!), afspraken hadden kunnen maken om te worden gevaccineerd! Nooit iets over gehoord, nergens iets over gelezen. Geen briefje in de bus, geen aankondiging op tv, geen persbericht, geen TXT dingetje op tv! 

Ho nu, wat nu? Ik had al geprikt kunnen zijn, als ik me maar had opgegeven, volgens de minister? Maar hoe dan en waar dan? Wij hebben nooit een bericht(je) gehad, nooit een oproep gehad, nooit wat gehoord! Tot de geliefde eind vorige week, de dag voor onze welverdiende vakantie, want hardwerkend volk die we zijn, een brief kreeg met een uitnodiging, een telefoon nummer en een lijst om in te vullen.

Gelukkig, een van ons beiden zou dan wel (met een eerste prik) gered worden, opluchting inderdaad en dat zeg ik uit de grond van mijn hart. Ze kreeg meteen een afspraak voor een tweede vaccinatie, ongeveer vijf weken later en, ja, dat gaf wel wat vertrouwen, als ik eerlijk ben, nu ja, als wij eerlijk zijn.

De prik is voor aanstaande donderdag gepland, rond half twaalf, in de RAI, jullie hebben daar misschien wel eens van gehoord, een groot 'zalen centrum' zeg maar in A'dam Zuid. 

Als goed marine man maak je dan een zogenaamde 'recce', een onderzoek naar de bereikbaarheid van het doel. Dat deed ik op de fiets, natuurlijk. De RAI, in Mokum zuid, zoals ik al zei, ligt nauwelijks tien kilometer van mijn woning en het was ook nog eens lekker weer. Het vaccinatie centrum stond heel goed aangegeven met allemaal gele borden, net als de borden verwijzend naar vacccentrums, die wij, de afgelopen week, in de rest van het land hadden gezien, richting allerlei dorpen en stadjes in en op het platteland.

Enfin, ik hoorde het verhaal van De J en dog: heb ik wat gemist nu? Nogmaals: geen briefje, geen bericht, niks. Terwijl ik wel in die te vaccineren groep viel en die minister een beetje mijzelf en mijn jaar genoten in de ze.. zette! Gvd de gvd de gvd. Wat een knulligheid, wat een gedoe, eigenlijk.

Nu ben ik geen echte digibeet, dus snelde ik 'uiteindelijk ijlings' naar het tik apparaat (ja, dat zijn fraaie woorden uit de voormalige formule voor ei/ij, d of dt, zoiets, of was dat nu 't kofschip?) In ieder geval, ik tikte in: vaccineren, 1952 en, ja hoor: ik kon inloggen en kreeg, met behulp van mijn DigiD een afspraak, zomaar, zonder brief van GGD of huisarts!

Op 0305 is mijn eerste prik gepland, in het midden van de middag. Daarna, de tweede, vijf weken later. Maar het is natuurlijk allemaal knulligheid alom. Waarom moet je/kan je zelf, vanuit het niets, een afspraak maken? Waarom zorgt de regering/GGD/Huisarts niet voor zoiets? Ik bedoel, het is toch heel erg essentieel dat we allemaal worden gevaccineerd? Het lijkt me dat, volgens de geleerden die ik hoorde, het percentage zieken af neemt, juist door die vaccinaties. Maar waarom al die 'selfservice' dingen?

Ik begreep, uit het vragenlijstje, dat je wel een beetje een bekend moet zijn met onze NL taal. Maar: hoeveel mensen met een niet NL taal achtergrond komen op die ideeën/dat idee om een vaccinatie afspraak te maken? Hoeveel van die voornoemde mensen, met een taal achterstand, zijn wel zo goed in het internet thuis om die vragen te kunnen beantwoorden? Of hebben een brief gekregen/een 'thuis' coach om hen te helpen? Helemaal al, als je hoort dat die mensen door hun (de meeste dan toch) imams, in die afgrijselijke moskeeën, met dat afgrijselijke geloof, niet worden begeleid naar en tot dat vaccineren, maar dat die achterlijken met die mutsjes en die idiote baarden, hun gelovigen/toehoorders, zelfs afraden om zich te laten prikken? Omdat alleen christen honden die ziekte krijgen, nu ja, woorden van die strekking?

Het is toch allemaal knulligheid? 

Maar goed, over een paar weken, op de derde mei, ben ik weer in de RAI. Met een T-shirt en, hopelijk en misschien, wel op de fiets, als het echt goed weer is.

Eh ja, en ja, het was goed weer, de afgelopen week. We waren een weekje op vakantie in de Achterhoek, in een bungalowtje. Er was uitbundig zon en ik fietste elke dag, in de ochtend. Maar: koud man, koud. Ik reed nooit meer dan een uurtje, met arm stukken en beenstukken en winterhandschoenen aan. En dan nog kwam ik verkild terug. Hoewel we een heerlijk terras hadden voor ons huisje, hebben we daar nooit kunnen zitten, het was absoluut te koud. Er stond een strakke noordoostenwind en die maakte alles heel fris. Tja, die global warming, it is me what! We hebben wel veel gelezen, daardoor. 

!En: voor die ene oplettende lezeres, nee ik ben niet op de fiets in Zieuwent geraakt, het was te ver en te koud. Nu ja, we zijn er even met de auto doorgereden en hebben "De basiliek van het Oosten" weer eens aanschouwd en man, man, man, wat een indrukwekkend bouwwerk is het nog steeds!

Boeven

 Nee, nee, nee, ik ga het even niet hebben over de boeven in de politiek, die allemaal hun geheugen kwijt zijn, maar wel miljoenen stemmen halen, of over de boeven in de zakenwereld, die, na een miljoenenverlies van hun bedrijven, nog steeds bonussen krijgen en zo, dat is allemaal schandalig genoeg. Nee, ik wil het even hebben over echte en gewone boeven, inbrekers, tuig, zukse zaken.

Ik heb, ik geloof het in ieder geval, vaak al verteld over het feit dat wij fraai wonen, nu ja in een redelijk huis in een mooi dorp. In een fraai dorp ook, met veel groen en heel veel sport accommodaties. Een redelijk groot dorp, Amstelveen heeft bijna 100.000 inwoners.  Maar, het is vooral rustig wonen, daar ging het ons om, na jaren ellende in, het aanvankelijke en prettige A'dam ZO. Aanvankelijk prettig, ja, maar na de Bijlmerramp, werd onze, toenmalige prettige en sociale, wijk bevolkt door mensen uit die Bijlmer, die allemaal de nodige 'rugzakjes', zal ik het maar noemen, meedroegen. 

Die rugzakjes waren over het algemeen negatief gekleurd. 

1/ Drugs verslaving, als er mensen met een drugs afhankelijkheid opduiken in je wijk, komen vrij snel daarna de dealers net allemaal gedoe. Hosselen, heet dat, overlast heet dat.

2/ Antisociaal gedrag, normaal gooi je je vuilniszakken in de daarvoor bestemde containers/plek aan de weg, maar lazer je je ze niet uit vier hoog in een volkstuin van de beneden buren. Tja, dat gebeurde dus.

3/ Overlast, tot een uur of drie 's nachts keiharde hip hop/Ali B en dat soort vreselijke muziek laten spelen in je auto en daarbij ook nog eens uren een balletje schoppen tegen een muur van bewoonde huizen, als je uit het Kwakoe festival komt.

4/ Criminaliteit, deze schoot omhoog, winkeldiefstallen in de super en ja, er werden mensen beroofd in de stille en donkere plekken achter de woningen.

Natuurlijk ging ik tegen punten 1, 2. 3. 4 in. maar ja: "a man alone", niet? Het resultaat was dat ik aangevallen werd door een hele groep magoggels, van: zie punten 1 tot en met 4. Mijn jongste zoon stond me bij, maar we verloren. Je woont in die wijk, ik werkte daar, onze oudste dochter werkte en woonde daar, mijn lief werkte ook daar en de bedreigingen waren niet van de lucht. Dus we zochten een ander woning, en kregen die vrij snel in Amstelveen, een heerlijk oord. 

We woonden er nog maar net een paar dagen of we werden, in het holst van de nacht, wakker van een enorme knal en een enorme bonk: een ramkraak. (Er volgende meerdere, ik schreef al ooit dat ik met mijn adjudanten sabel buiten stond en op een haar na werd gearresteerd.) Ik heb die verhalen, het was niet de laatste, al vaker verteld, maar het is nu enkele jaren rustig gebleven, tot vorige nacht.

Achter onze woningen, ik gaf het eerder aan, liggen de magazijnen van de winkels. 'Onze' winkel heeft daar hele dure schoenen en andere lederwaren in staan. ('Onze' winkel wordt vooral gefrequenteerd door duurder publiek. Niet beter, hoor, duurder alleen, het zijn heel vaak bijna voetbalsterretjes van AFC Ajax en zo).

Enfin, rond elven gisteravond, was er een hoop gedoe achter ons huis. Een zooitje mensen, met een bruine huidskleur en met voornamelijk kroeshaar, trachtte met een koevoet, in het magazijn van Warmer in te breken. Hetgeen dom is, want, hoewel die deur te kraken is, is er daarachter een stalen rolluik, waar je niet door heen komt, of je moet die opblazen. Mijn lief zag het het eerst en riep hun boze dingen toe. De jongste zoon zag het ook en riep ook. Ik belde de wouten en riep hen ook van alles toe. Ik zal niet gauw voor een 'policor' worden uitgemaakt, na gister avond, denk ik. Nu ja, de wouten waren er al gauw, drie wagens achter de woning, vier voorde woning en ik gaf hen mee wat wij hadden gezien. 

Goed gezien en goed gedaan, natuurlijk. De politie deed haar ding, nam onze verklaringen op, zetten die allemaal op hun net. Of we er ooit wat van horen? Ik betwijfel het, maar het voelde oké om te doen.

Aan het einde van de middag werd er, beneden, in het trappenhuis, aangebeld, wij deden open en twee meisjes van (de winkel) Warmer gaven ons twee flessen wijn. 'Bedankt en zo, voor al die jaren', riepen ze.'Dat hoef je toch niet te doen' en zo riepen wij, maar zij insisteerden. Lief toch?

Nu wachtten we maar op de wraak van de Naffers, kijken of ze onze ramen gaan in gooien vannacht?

Een lange arm, die veteranen/Censuur

 MAG IK EEN MENING VERKONDIGEN, ZONDER CENSUUR?

Een lange arm inderdaad. Zo heet het kopje. Het gaat nu even niet over de oranje kliek, die het nu eens niet moet ontgelden. Het gaat nu over diverse veteranen platforms die een hele lange arm hebben om mensen hun mond te snoeren die hun (al dan niet terechte) meningen in diverse media willen uiten. Die veteranen platformen hebben dezelfde macht als de oranje platformen, die veteranen zijn natuurlijk ook de mensen die VOOR het koningshuis zijn. Ik zag er aanvankelijk het nut er niet van in om te reageren over die genoemde lange arm, maar ik werd vandaag zo geïmponeerd door twee (oud) collegae, een van de KM een ander van de Kmar, dat ik, een maatje schreef het me ook, me wel moet verdedigen en dit verhaal wel moet schrijven.

Het gebeurde een maandje of zo geleden. Ik was (toen nog) lid van het veteranen platform of van een veteranen site, iets dergelijks. Er kwam een verhaal over Srebrenica en over de rol die ons leger, de Kl, daar had gespeeld, 'Dutchbatt3', geloof ik. Die hadden dat niet helemaal goed opgelost, in mijn ogen, ik ga niet op details in, maar het was een schande geweest en een totale f... up van onze NL kant. 

(het aantal claims tegen ons land liegt er ook niet om, overigens.)

Nu kan ik af een toe heel aardig uit mijn woorden komen, maar het zielige gedoe van die  veteranen ging mij door merg en been en ja, daar heb ik heel scherp op geantwoord. Te scherp misschien, dat kan. Ik heb en dat meen ik eerlijk, nooit de bedoeling gehad om bepaalde mensen te kwetsen of af te plassen, maar ik heb in dat antwoord geen blad voor mijn mond genomen en ze, als ik eerlijk ben en ja, ik was behoorlijk emotioneel door dat aandacht getrek van die D batters, behoorlijk als zieltjes neergezet. 

Ik herinner me heel goed het aantal uitzendingen en het aantal mannen van onze KM en ons Korps die uitgezonden waren/zijn en die het allemaal goed hebben gedaan, met zo min mogelijk gebrek aan levens. Daar heb en had ik dikke respect voor, maar die had ik even niet voor dat batt.

Goed, even emotioneel gereageerd, even boos, even stoom afgeblazen, zoals gezegd, meerdere weken geleden. Tot ik gisteren opeens, volkomen uit het blauwe, gebeld werd, nu ja, gevraagd werd door 2 adjudanten, een van de KM en een van de KMar om hen te bellen. Je belt mij maar, natuurlijk, dacht ik en dat gebeurde.

Het zielige gedoe van die (zogenaamde) veteranen ging mij door merg en been en ja, daar heb ik heel scherp op geantwoord. Te scherp misschien, dat kan. Ik heb en dat meen ik eerlijk, nooit de bedoeling gehad om bepaalde mensen te kwetsen of af te plassen, maar ik heb in dat antwoord geen blad voor mijn mond genomen en ze, als ik eerlijk ben en ja, ik was behoorlijk emotioneel door dat aandacht getrek van die D batters, behoorlijk als zieltjes neergezet.  

En zo sukkelde het door.

Tot ik, gistermiddag, ik kreeg twee pb't.jes. Ene AOO die en die en ene AOO die en die. Of ze me mochten bellen. Raar toch, ik ben al bijna twintig jaar weg uit de dienst. Maar goed, vanmiddag belde de CdE van de CZMNED, het heet nu iets anders, en hij, een aardige man overigens, vroeg wat ik met dat stukje bedoelde over die veteranen had. Ik legde hem uit hoe en wat ik van dat batt vond en had gevonden. Hij luisterde en legde uit dat er een aantal 'veteranen' helemaal niet blij waren met mijn  visie op hun uitzending, sterker nog, behoorlijk gekwetst waren door mijn reactie.

'Goh, dat heb ik nooit gewild, natuurlijk, ik wilde gewoon mijn idee geven?' Ja. OOFF, adjudanten onder elkaar. We spraken het uit, hij was ook een veteraan en hij 'begreep' me. Onze jongste dochter kwam op bezoek en we hebben een gezellige middag en de telefoon ging over. Het was, ook een aardige en meevoelende AOO, nu van de Kmar. Hij stelde dezelfde vragen, ik gaf hem dezelfde uitleg en hij begreep het allemaal ook, hij was namelijk ook zelf een veteraan.

Goed, tot zover alle begrip en nogmaals mijn excuses aan de groep van dat batt. Ik wilde geen van jullie kwetsen, echt niet. Maar: hoe komt het dat een, kleine groep, veteranen (ja en ik ben OOK een veteraan) wij zijn niet een grote massa, geen grote groep, in ons land, zomaar toegang heeft tot de hoogste legerbazen? 

 Maar: hoe kan het dat de hoogste legerbazen hun CdE's opdracht geven om een min burgermannetje, gepensioneerd en al, maar wel met een eigen mening, die kwetsend was, ja dat wel, spijtig genoeg, te bellen om hem te vertellen een stuk van het internet te halen? Die tweede AOO wilde dat ik dat deed. (Helaas was ik al geblokkeerd in die groep dus kon ik dat stuk niet terug halen.)

Maar! Ik heb een mening. Ik heb recht op een mening. Ik heb recht op een averechtse mening. Ik heb het recht op te spreken waarover ik wil. Ik heb het recht om die mening te uiten! Nee, ik mag niemand kwetsen. Maar: Ik mag spreken en me uiten. We leven in een democratie toch? Ik wil en mag mijn mening geven toch? Daar is ons land toch beroemd om? Descartes, Spinoza, Baudet, Fortuin, Wilders? Aletta Jacobs, Wilhelmina Drukker (Dolle Mina), Sarphatie, Domela Nieuwenhuis? Godver, we hebben meningen en mogen die uiten.

Wie is dan een of andere oppermilitair om mij tegen te houden? Hebben we nog steeds een democratie of is die verdwenen tijdens de corona crisis?

Doe wat je wilt, oppermilitair, maar ik blijf mijn mening verkondigen.