Mensen, mensen, mensen, wat een WK wielrennen was dit weer, nu ja, wat een WK was het eigenlijk voor het eerst? Het gebeurde allemaal in Vlaanderen en ja, het was een happening om nooit te vergeten!
De Vlamingen beweerden dat 'het fietsen weer thuiskwam', in navolging van het WK voetballen, of was het nu het EK, van een jaar of wat geleden, en ja, de Vlamingen hadden een beetje gelijk, hoor. Hoewel? De echte eerste fiets, zoals wij die kennen, werd ontwikkeld in Frankrijk, de eerste luchtbanden werden ontwikkeld in Ierland, door een dokter Dunlop en ja, daarna kwam het fietsen een beetje naar Vlaanderen toe en die hebben dat, net als wij Nederlanders het schaatsen, compleet omarmt. Herman Chevrolet en meerdere mensen hebben daar hele dikke boeken over geschreven, omtrent het hoe en waarom, interessant om te lezen en het geeft ook een beetje een inkijk in het feit waarom het wielrennen zo een typische Vlaamse sport is.
Inkijkje een: Vlaanderen was toen straatstervens arm en een man op een fiets, die wat presteerde, kwam soms thuis met een prijsgeld waar zijn ouders zich jaren krom voor moesten werken.
Inkijkje twee: in ons land was het verrijden van wielerwedstrijden tot dik in de jaren twintig, van de vorige eeuw, verboden en ja, zo kwamen er nauwelijks goede wielrenners voor in ons land. (Dominee en pastoor vonden het afgrijselijk dat er mannen reden met blote benen, maar ook dat die sport op de dag des Heren werd verreden, de enige vrije dag van de werkman, wanneer ze eigenlijk te kerke moesten.)
Enfin, ons land is eigenlijk nooit meer helemaal van die achterstand afgekomen. Ja, we hebben fantastische coureurs gehad, we hebben die nog, we hebben zelfs TdF en GdI winnaars en zelfs een VdE winnaar in onze gelederen, ook wereld kampioenen en een heleboel winnaars van grotere en minder grote wedstrijden. En we hebben natuurlijk top talenten, vul de namen zelf maar in, maar het fietsen leeft helemaal niet zo fanatiek als in België, maar misschien moet ik gewoon toch maar, discriminerend, Vlaanderen zeggen. Oh ja, de Walen hadden, in het verleden, hele goede renners, hoor, dat wel. Maar nu is Vlaanderen de basis van de koers en de Vlamingen zijn de liefhebbers van de koers.
Dus ja, dit najaar werd er in en rond Antwerpen en Leuven een WK wielrennen georganiseerd en mens, mens. mens wat een WK was dat! Niet alleen door het fantastische decor en die geweldige wedstrijden en die ontzettende fraaie medaillespiegels voor ons land* maar al helemaal door de fraaie streken en waar de renners (m/v) rond reden, maar ook door het fantastische en helemaal enthousiaste publiek. Vlaanderen op zijn best en ja, de frieten en het bier gingen giga omzetten scoren, het jaar dat we, een beetje, corona vrij waren. Ik heb een hele week genoten, dat mag ik wel stellen.
* Nederland had eenmaal goud, driemaal zilver en tweemaal brons.
