Tja en helemaal ja, ik heb momenteel toch wel een beetje een dikke smile op mijn gezicht. Uiteindelijk heeft de man die vier jaar lang onze democratische wereld vreselijk in zijn afgrijselijke ban hield, zijn presidentschap verloren. (Nu ja, pas op twintig januari, eigenlijk.) Het was een afschuwelijke man.
Egocentrisch, megalomaan tot het uiterste, leugenachtig op het ziekelijke af, psychopathisch en pathologisch paranoïde. Een man die de weldenkende inwoners van de Verenigde Staten, hier na te noemen de Amerikanen, vier jaar lang heeft geteisterd met zijn ellendige tweets en die het volk volledig tegen het volk heeft opgezet. De Amerikanen zijn, na de burgeroorlog (1861-1865) nog nooit zo diep verdeeld geweest. Trump zou ook een tweede burgeroorlog hebben willen ontketenen als het aan hem lag, maar gelukkig is dat niet gebeurd, omdat er nog wel iets minder domme mensen in zijn staf waren.
Ja, ik ben blij dat Biden gewonnen heeft. Hoewel hij ouder is dan Trump, lijkt hij mij, lichamelijk, meer vitaal en, geestelijk, wel heel meer vitaal. Biden is een raspoliticus, hetgeen natuurlijk geen aanbeveling is, maar hij heeft politiek ervaring. Hij was een steun en toeverlaat voor Obama en wist van het klappen an de zweep.
Trump daarentegen, had totaal nooit ene politieke notie of benul. Trump was een verwend kind, lees het boek van zijn nicht maar, die alles had wat hij wilde hebben of alles kon krijgen wat hij wilde hebben. Hij had, zoals ik zei, alles al: geld, hotels, een zakenimperium, banken, jachten, vrouwen, buitenhuizen enzovoort. Het enig dat het totaal verwende kind nog niet had was: macht en ja, macht, dat was het presidentschap van de machtigste staat ter wereld, de US of A. Dus moest het verwende jochie dat ook hebben.
Dus kocht hij dat. Dat was niet zo moeilijk overigens. Zijn geestelijke bagage is niet al te zwaar, maar hij had, heel goed betaalde, medewerkers en denktank figuren die een fantastisch verkiezings-programma opstelden. Zo beloofde hij de gewone man in allerlei achtergebleven staten, ja, misschien was dat een erfenis van Obama of van een van diens voorgangers, de mooiste beloften als ze op hem zouden stemmen. Ze lieten zich lijmen door fraaie beloften. Er zou ook een hek om het land komen om die vreselijke en om zich heen stelende en de verkrachtende Mexicanen tegen te houden en meer van dat fraais spuide die vreselijke galbak. Mensen stonden te juichen, en kusten de grond waarop hij gelopen had.
Maar: dat hij tegelijkertijd enorm haat zaaide tegen vrouwen, hen als lust object zag en hen schoffeerde, drong niet tot die mensen door. Dat hij zijn land verdeelde in' good' and 'evil', drong niet tot hen door. Dat zijn land jaren lang verdeeld zou, een helaas zal, blijven drong niet tot hem door. Dat Corona een echte ziekte was, die al miljoenen van zijn landgenoten in haar greep had, dat kwam niet bij hem op, het was een griepje, zei hij.
Dat hij in alle landen van de democratische wereld als een malloot zou worden gezien, dat drong ook niet tot hem door. Dat bepaalde landen in Afrika, waar de democratie ook nog op een niet al te hoog vuurtje stond, hem uitlachten om zijn demografische prietpraat, dat drong ook niet door en wat nu niet door gaat is dat ik niet verder ga over die dweil van een vent.
Vanaf twintig januari krijgen we hopelijk voor meerdere jaren een goeie man op de troon van de wereld, want zo noem ik de VS maar even voor het gemak. Het zal een, in mijn ogen, goede troonwisseling worden. Zoals ik al zie: Biden lijkt een man die veel in zijn mars heeft, hij wil alsnog terug toetreden in het Parijse akkoord. Over dat klimaat gedoe weet je wel. Dat is nu, na de Corona, het beste wat ons kan overkomen.
"Sleepy Joe" heeft en lange weg te gaan. Hij moet verdeeld Amerika terug brengen als zijnde een land en ja, dat is moeilijk, lijkt me. Maar als er een iemand is die het gaat lukken, dan is hij het wel. Ik wens hem alle succes en ja, ik sta achter hem. (Voorlopig)
Helaas hebben alle critici die ik jaren lang had, omdat ik toen al zo tegen Trump was, echt van af het begin af al, zich tegen mij gekeerd en mij verwijderd van hun zogenaamde vrienden pagina. Het zij zo. Ik treur daar niet om, ik ben der best wel blij mee, minder van dat soort 'assholes' op je pagina's des te beter. Je hebt dan meer tijd om je over echte dingen druk te maken, toch?
Ik ga nu geen namen noemen, natuurlijk niet, het zijn wel hele vreselijke en sneue typetjes en ja, ik had geen vier jaar nodig om hun foute wegen te leren kennen. "Snigger", grijnslachje heet dat vertaald dan, maar man, ik had gewoon gelijk, ik wist het natuurlijk niet, ik ging op mijn gevoel af. Hoewel jullie dit waarschijnlijk niet lezen, alle Jannen, Pieten, Michaels, Ronalds en Bertussen en al die mensen: het ga je allen in deze post Trump (en post Thierry) periode.
