Crises

 'Crises' is het meervoud van crisis, maar dat weten jullie allemaal, oplettende lezertjes die jullie zijn, natuurlijk wel. Want we hebben wat crises, dat meervoud dus, meegemaakt de afgelopen tijd en maken we het nog mee. 

Als eerste is het natuurlijk de twee jaar die we, als hele wereldbevolking, hebben meegemaakt door de Corona besmettingen en de daaropvolgende ziektes/ziekenhuisopnames/doden, vaak in onze familie- of vriendenkringen. Nee, wij zijn gelukkig gespaard gebleven van rouw en ziekte, gelukkig. Ik leef wel erg mee met die mensen die wel naasten en gelieven hebben verloren aan die sluipmoordenaar, natuurlijk.

Maar: wat een narigheid hebben we in die afgelopen twee jaar niet gehad. En: het is nog niet afgelopen, hoor. Het virus waart nog steeds rond in de wereld, maar schijnt nu 'behapbaar' te zijn, een soort 'massa immuniteit' waar onze premier al op duidde in een van de eerste persconferenties. Hij werd, toen, weggehoond en misschien was hij, onder invloed van het RIVM, wel te snel met zijn plan. Die immunisering is, denk ik, met het aantreden van de Omikron variant die het veel gevaarlijke delta variant in de weg liep. Tja, virussen, je kunt ze niet vertrouwen.

Maar goed, de paniek over de covid neemt gelukkig af, hoewel je natuurlijk op je hoede blijft. Ik draag, persoonlijk, geen mondkapje meer in de winkel of de bieb, maar probeer nog steeds enige afstand te houden van de mensen rond mij heen. Ik leef mee met al die mensen en treur voor hun doden.

Maar goed, vanmiddag liep ik even over de markt op ons hele fraaie plein van Amstelveen, het 'Stadshart'(en dat is het echt ook, fraai, met terrassen een bieb, een boekhandel, de beste van het westen, diverse horeca, een ontspanningscentrum en zo)  en zag de terrasjes vol zitten. Het was een heerlijke zonnige dag maar het was, door de schrijnende oostenwind, nog wel erg fris. De mensen die lekker buiten zaten, achter een koffie, thee of iets sterkers, zagen er opgelucht uit. Eindelijk weer eens uit! Zelf was ik er deze morgen al op uitgegaan op de racefiets, had het maar anderhalf uur uitgehouden want die wind mens, die was snijdend. Ik kwam verkleumd thuis en een heet stortbad kikkerde me wel op. Dus deden we onze dingen, shoppen, even naar de bieb, jullie kennen dat wel.  

De volgende crisis, die nog maar een week geleden begonnen is, is natuurlijk de meest laffe aanval van jaren, die door Putin/Poetin, in de Oekraïne. Putin heeft zijn naam niet mee. Een puta is namelijk en vrouw van lichte zeden in het Spaans. Misschien is de naam Putin daar wel  het meervoud van? Hij heeft helemaal geen zeden. Nee, we zijn allemaal goed genoeg geïnformeerd over zijn beweegredenen om het land van Zelensky aan te vallen, om al die Oekraïners in het noodlot te jagen. 

Niet democratisch, zegt hij (lees eens de columns van Derk Sauer in de zaterdagse Parool) het zijn Neo-nazis zegt hij en meer van die retoriek. Hij is de tweede sluipmoordenaar in een jaar of twee tijd. Misschien is hij wel de ergste bedreiging van onze volksgezondheid? 

Ben ik, zijn we bang? Ja, een beetje, niet heel echt, maar, de lief en ik hebben, we kenden elkaar natuurlijk nog helemaal niet, Tsjecho-Slowakije  meegemaakt, in '68. We zagen Jan Paallach zich verbranden op een plein in Praag, we zagen de nietsontziende Russische tanks voorbij komen en ja, we vreesden voor ons vredige bestaan. Ik las over Hongarije in '56, over de inval in dat land, we lazen en zagen over Afghanistan onder de Russen en nee, echt, we zijn niet bang, maar dat die Russen nu een kerncentrale in hun macht hebben maakt ons niet echt blij, zeg maar.

Soit, hoeveel crises kun je hebben in een dikke twee jaar tijd? Somber? Ja. wel een beetje hoor, ondanks dat de hele wereld tegen de Rus is en hun banktegoeden zijn bevroren en zo, (net als ik vanmorgen een beetje was) hoop ik dat de vriendjes van die Putin hem, for their own sakes) bewegen om de oorlog te stoppen. Als je niet bij je geld kan komen word het moeilijker om achter iemand te staan?

Sterkte voor de Oekraine en haar bevolking en ik sta achter hen, maar ook sterkte voor ons allen.

 

Over de Oost

Ik begrijp dat er historisch onderzoek moet worden gedaan, zo werkt de geschiedschrijving. Gelukkig.Ik begrijp ook dat er in die tijd, ik heb het over de discussie over Indonesië en de oorlog die daar door ons land werd gevoerd, en dat daar enorme misstanden waren, teveel misschien. Maar om nu elke Indië-ganger, zowel man als jongen, als oorlogsmisdadiger af te schilderen, dat gaat veel te ver. (Bestraf of klaag de werkelijke schuldigen van de misdaden aan, al dan niet postuum). Maar denk even aan het volgende: die mannen en jongens, vaak OVW'ers, hadden net vijf afgrijselijke jaren achter de rug. Ze hadden een oorlog meegemaakt, waar vaak gelieven bij om waren gekomen,ze hadden de  bezetting meegemaakt, met alle narigheid van dien, (nu even een terloopse verwijzing) naar onze tijd, ze hadden de 'Sperrzeit', de totale lockdown, maar dan vijf jaar lang, ze hadden de invallen van de vijand in hun huizen meegemaakt, ze hadden het wegvoeren van de mensen die ze kenden, al dan niet Joods of mensen in het verzet meegemaakt. De hongerwinter stond nog in hun geheugen. De valse hoop van bevrijding op Dolle dinsdag. Die mannen/jongens waren nauwelijks de narigheid ontgroeid en moesten vechten, al dan niet legitiem, tegen een hele boze vijand, die ook niets en niemand ontziend was.  

Die jongens en mannen werden door een regering, die ook net aangetreden was, net na de oorlog, uitgezonden naar een, wat we nu noemen, "Hoofdpijndossier" gebied. Die mannen en jongens waren vaak heel snel gekeurd, vaak heel snel opgeleid en vaak helemaal 'Gung Ho', zoals dat door Hank the Yank, tijdens de Vietnam oorlog werd genoemd. Opgefokt, bedoel ik daar mee, Jonge kerels die helemaal werden opgefokt door nieuwsberichten, via de radio, of bioscoopbeelden, via Pathé, over de al dan niet terechte, in mijn ogen terechte,  onafhankelijkheid strijd van de Indonesiërs. 

Natuurlijk wisten die gasten niets, wat wist de doorsnee Nederlander, aan het einde van de tweede oorlog, nog over De Oost? "Onze archipel" was bezet door de Japanse vijand, onze marine was verslagen in de Java zee, vele Nederlanders en Indo's werden na de bezetting van die eilanden groep in Japanse kampen geïnterneerd, vaak werden ze dwangarbeiders, al dan niet aan de Birma spoorweg. 

Wat moest Nederland en haar bevolking ook weten over Indonesië? De oude koningin, Wilhelmina, was er nooit geweest, in dat gebiedsdeel van haar, bevreesd als ze was voor ziektes en insecten, de nieuwe koningin, Juliana, zou er wel naar toegaan, maar toen nog niet. 

Onze toenmalige regering, die net opkrabbelde na de oorlog en doorhad dat het hele belangrijke wingewest uit hun handen zou vallen, was radeloos. Alle Indië inkomens zouden verdwijnen en dat waren nogal wat centen. Vooral olie geld. Dus ja, zij besloten in te grijpen. 

Indonesië  was en is een rijk land, misschien niet monetair, maar wel in grondstoffen, vooral olie. Olie, en de afgeleide stoffen daarvan, zijn, zeg maar gewoon, goud waard. Onze diverse regeringen wilden die inkomsten natuurlijk behouden. Maar ander naties lieten ook hun blikken vallen op de rijkdommen van Indonesië. Vooral de USA, een groot land, maar, hoewel er olie genoeg in de grond zat, vooral angstig en haast paranoïde om de invloed van het Oostblok in de Oost, het communisme, zeg maar, daar te zien regeren. Soekarno leek een socialist, maat was, natuurlijk, een dictator met rechtse ideeën.

Dus ja, ons land stuurde militairen naar de Oost, de regering wilde de archipel bewaren, een rijk wingewest, zoals eerder gezegd. Maar Soekarno wilde, in mijn ogen terecht, onafhankelijkheid voor zijn miljard mensen. 

Enfin, de rest is bekend. Politionele acties, zo werd het genoemd, die jonge kerels die de archipel moesten zien te behouden. Met alle mogelijkheden die ze bezaten. Dat waren er niet zoveel. De Indonesiërs vochten voor hun onafhankelijkheid, met alle wapens en alle middelen. Ook al niet zo veel.

Er werden, van beide kanten, nare acties gevoerd. Triest, maar waar. Nu, dik zeventig jaar later, worden die acties allemaal door een vergrootglas bekeken. Nodig? Ja, natuurlijk, ik schreef al, de geschiedenis moet beschreven worden. 

Maar, de meeste militairen van onze kant, waren nog helemaal door de wereldoorlog overmand en wisten niet waar ze aan toe waren, hun meerderen ook niet. Er werden enorme inschattingsfouten gemaakt, van beide kanten. Ook triest en fout, maar om nu meteen elke Nederlandse militair maar kortweg te beschuldigden en neer te zetten als een oorlogsmisdadiger?

Ik heb, ik kwam in 1970 in dienst als beroeps militair bij de KM, nog heel veel mensen meegemaakt die de politionele acties hebben meegemaakt. (Later ook KM vrouwen die in Nieuw Guinee hebben gediend, overigens.) Al die mannen, en later die vrouwen, spraken met liefde over de Indonesische medemens. Er was geen zweem van neerbuigendheid over die bevolking, integendeel, er sprak liefde voor die bevolking in hun stemmen, liefde voor het land en de cultuur.

Jaren laren ben ik, met een heel KM smaldeel, in hun voetsporen getreden en heb Indonesië bezocht. We hebben, ons smaldeel, een krans gelegd in de Java zee, we kwamen in contact met de Indonesische mensen. Leuk contact, lief contact. Belangstellende mensen, sommige, ouderen, spraken perfect Nederlands, beter dan sommige van mijn scheepsgenoten.  

Dus ja, die beschuldigingen gaan me nu een stap te ver. 

Even terzijde: dit weekend hebben we net, heel toevallig, Indonesische mensen in de huurwoning naast de onze gekregen. 

"Huh"

Tennissen in Australie

Ik wil even reageren over al die heisa die gemaakt werd en wordt over die tennisser die Australië uitgezet is. Djocovid, zoiets, dan. Nee, flauw naamgrapje, maar ik kijk nooit naar tennis, een vervelend tijdverdrijf in mijn ogen, alleen voor rijke en luie mensen. Maar goed. Die man werd het land uitgezet, hij was niet gevaccineerd en ja, meteen ging er een gehuil op over discriminatie en niet acceptatie van NIET gevaccineerden. 

 

Maar de waarheid ligt heel anders. De Australische regering(en) zijn heel erg voorzichtig met het binnen laten van buitenlanders. Immers, ze zijn dan wel een continent, maar ook een geïsoleerde eilanden staat, waar veel van hun flora, maar nog meer fauna, geen enkel afweermiddel bezitten tegen allerlei nare en, voor die flora en fauna, heel vijandige buitenlandse virussen/bacteriën. 

 

In 1988 heeft de Koninklijke Marine een smaldeel uitgezonden naar diverse exotische en voor ons Nederlanders, vreemde landen, toen nog. Onder andere Egypte, India, Australië, Nieuw Zeeland, Maleisië en Saudi Arabië waren de landen die dat smaldeel aandeden.

Ik weet dat zeker, ik was aan boord van een van die schepen.

Wij deden vier keer een Australische haven aan en alle vier keren moesten wij met onze schoenen door een schuifelbak met desinfectans, zoals je ook wel ziet op bepaalde inrichtingen met vee en zo.

 

Dat was natuurlijk om te voorkomen dat wij onder onze schoenen aangeplakte ziektekiemen hadden meegenomen, bijvoorbeeld uit Indonesië. Sommigen van ons hadden fietsen meegenomen en ook daarvan moesten de banden, die dus het grondgebied van dat fraaie land zouden aanraken, ontsmet worden. Een in onze ogen, hele logische verklaring, gezien het isolement van dat continent.

Wij hadden daar geen enkel probleem mee en werden als helden ontvangen door de bevolking. 

 

Dat nu een tennisser dat land binnen wil, zonder Covid vaccinatie en dat de Ozzie regering dat NIET toestaat vind ik helemaal begrijpelijk. De arrogantie van die man is dan ook onbegrijpelijk. Zijn thuisland, een Balkanstaatje, is in rep en roer en wil geen Australische bezoekers meer toe laten. Alsof je voor je lol naar de Balkan gaat zeg. Nu ja, dat laatste zal ik maar schrappen. Te beledigend voor die 6000 mensen in dat landje.

 

Ik wacht jullie honende en haat berichtjes maar af. Die tennisser is in jullie ogen meer waard dan de gezondheid van een heel continent, dat bijna zo groot als Europa is en iets meer bevolking kent dan ons land, maar wel heel veel kwetsbare dieren en planten heeft.

Maar soit, jullie, tennis kenners en fans, zijn meer kenners dan ik, neem ik aan.

 

Tweespalt in ons land

 Na weken, misschien maanden, wachten op de uitnodigingsbrief voor de booster prik, die maar niet kwam, waren we het helemaal zat. Nee, geen kwaad woord over hard werkende GGD mensen, die doen hun stinkende best, allemaal, daar ben ik van overtuigd, maar de administratie is een drama, lijkt me toe.

Enfin, na aanvankelijk geen brief te hebben ontvangen, maakten we maar online een afspraak. Waarom online een woord is is me een raadsel, maar het schijnt zo te zijn. De lief had aanvankelijk nog geen DigiD, maar die heb ik rap aan kunnen vragen, na wat verwikkelingen doordat ik, niet helemaal, maar toch wel wat dommer ben op het net.

Soit. We logden in, maakten een ellenlange vragenlijst, dit was begin december, mind you, en konden dan geprikt worden, eindelijk, ergens in januari, de zevende om exact te zijn. Ik kon om 0930 al komen en E was dan om 1145 aan de beurt. In Hilversum, nota bene, een dertig kilometer verderop. Dat zou betekenen dat ik door duisternis, nevel en waarschijnlijk heel slecht weer naar dat dorp moest rijden, terug moest komen en mijn vrouw op moest halen en nog eens die tocht moest maken. Omslachtig is het woord, milieuonvriendelijk komt ook in aanmerking als opmerking. Maar goed, je doet wat je kan, wij wilden de booster. Toch vonden we het allebei raar en we besloten om het landelijke GGD nummer te bellen om te zien of het prikken niet eerder kon plaatsvinden. Er is een vaccinatie locatie in ons dorp, Amstelveen, maar we waren voor de beide eerste doses in de RAI geweest, hemelsbreed 15 minuten van ons huis, als je rustig aan doet.

De geliefde belde, eindeloos vaak, met die nationale hulplijn en kreeg uiteindelijk een hele aardige mijnheer te pakken, die allemaal vragen stelde en een heel lang gesprek volgde, waarop we te horen kregen dat we allebei op 2 januari, zondag, vandaag, om half een terecht konden, in de RAI. Perfect dus. Dus gingen we vanmiddag naar de aangewezen locatie. Parkeren in het RAI gebouw is ook een ding hoor. Hoewel ik er vaker was, voor vaak fiets tentoonstellingen, had ik geen benul hoe groot dat complex eigenlijk is. Ik fiets er jaarlijks diverse malen langs en omheen, maar je verdwaald er echt, als je niet op je qui-vive bent, dus ik zorgde ervoor om me in te prenten waar we geparkeerd stonden. P3-3, ik sloeg het op op mijn inwendige harde schijf.

Buiten gekomen stond er een enorme rij mensen met allemaal mondmaskers op het gezicht en papieren in de hand. Wij sloten aan. Ik was er al van overtuigd dat ik de cyclocross van vanmiddag zou missen, maar mens, mens, mens, wat ging het allemaal vlot. Papieren ID bewijs, alles bij de hand, nog even een vragenlijstje in vullen en drie kwartier later zaten we al in de auto, ik had de parkeerplek heel goed onthouden, reden we, toch wel opgelucht: "Hoera, we hebben hem" naar huis, door een druilerig Buitenveldert. Een lied van Frans Halsema deinde zachtjes in mijn hoofd. "De jongen denkt waar kan het nou, het meisje zegt ik hou van jou en over Buitenveldert daalt alweer een DC 9" 

Thuis zetten we de tv aan en zien de ME een verboden demonstratie van anti vaccin mensen wegsturen met harde hand. De tweespalt in ons land is dus ongekend. Nee, ik spreek me niet voor of tegen uit, jullie begrijpen ons standpunt natuurlijk wel. Dus nee, geen vaccin en fel tegen, of dus ja vaccin, maar de mensen die zich wel laten prikken demonstreren niet tegen de niet gevaccineerden. Vreemd toch? Wij, de gevaccineerden, zorgen voor de samenleving, ga ik van uit? Samenleving, samen moeten we dat virus er onder krijgen, vind ik. Maar: wij hebben de derde prik en we gaan ook voor een vierde of vijfde of zoveelste prik hoor. Samen dat kloten virus bestrijden. 

Een aanstaande minister, Dijkgraaf, vertelde onlangs op tv dat het virus onder ons zou blijven en dat de niet gevaccineerde mensen op langere termijn waarschijnlijk heel veel gezondheidsproblemen zouden kunnen krijgen. 

Ik hoop het niet. Niet voor hen, maar voor de mensen die bikkelhard werken in de zorg.

Oh ja, nog de beste wensen, hoor.

Niet normale mensen.

 Helaas, vind ik, heb ik, tot nu toe, al tijden geen Blogje meer geschreven. Vaak deed ik dat over onrecht, of over dingen die me verwonderden, of over dingen die me opwinden, of waar ik opgewonden/boos over werd of was, nu ja, de dingen die me aan het denken zetten. Maar, raar genoeg, is dat tijden niet gebeurd. Niet dat ik me niet opwond over zaken, of dat ik niet meeging met de wereld die het was zoals het was, want ja, natuurlijk fokte ik me vaak op, maar, omdat ik zo vaak negatieve berichten terug kreeg, ben ik er even mee gestopt. Tot nu.

Ik ben er nu zo klaar mee, met al dat gedoe over de "Non vaccers", heten die mensen zo of wordt dat anders genoemd? Ze vinden zich zelf geuzen of zo. Ze demonstreren tegen de vaccins, ze slopen politie auto's, ze plunderen, ze haatten alles en ik haat hen!

Ik heb het er helemaal mee gehad. De besmettingen lopen op, de ziekenhuis opnames, en vooral de IC opnames lopen op, het dodental loopt op, vreselijk.

Is dat de schuld van de mensen die zich niet laten vaccineren? Ja. ik denk het wel. Ik denk dat die egotrippers ons land en onze bevolking weliswaar in gevaar brengen, door hun ego gel..! Omdat je ooit trombose kan ontwikkelen", of omdat je ooit een hersenziekte kan krijgen. WTF.

Als je je niet laat vaccineren heb je al een hersenziekte, niet gevaccineerde idioot. Je hebt geen idee wat je de rest van de samenleving aan doet. Je hebt geen idee, vanuit je hoge NIET VACCIN hoge toren hoe de wereld in elkaar zit. Je bent een low live, een egocentrische, totaal op je zelf geconcentreerde idioot.

Hoe durf jij de mensen in je omgeving aan te doen dat jij lekker niet geprikt wil worden? Terwijl de wereld om je heen dat wel doet om ook jouw, egoïstisch kadaver, jouw nare huid te redden? 

Het leven van mij, mijn vrouw, mijn kinderen en, sterker nog, mijn kleinkinderen, die zijn veel belangrijker dan mezelf of mijn directe naasten, komen door jou, non vaccer, in gevaar. Daarom haat ik je. Jij, bijvoorbeeld Willem Engel en al jouw ontkenners.

Er is CORONA, die zal er blijven, ons hele leven, maar door achterlijke figuren als die 'niet normale mensen' lopen de levens van ons en onze gezinnen gevaar.  

Hoe het moet worden opgelost? Prikken en prikken en afstand houden. Dus: verwijder de niet gevaccineerden uit onze samenleving, laat ze op een vlot ergens op de Atlantische oceaan huis houden, maar niet in een normale samenleving. Ze plaatsen zich zelf namelijk buiten ONZE samenleving? En dat is totaal gevaarlijk. Weer de niet gevaccineerden.

Tuig

 "Mag ik zeggen dat ik mijn land niet meer herken? Ja dat mag ik zeggen", zou Mart Smeets ooit wel eens hebben kunnen zeggen. Mart Smeets. Een grote man, niet alleen qua postuur, maar ook qua ijdelheid, qua bevlogenheid, qua werkzaamheid en qua kennis over vele zaken, toevallig ook over mijn sport, het wielrennen.

Maar daar gaat het nu niet over, niet over die Smeets. Hij zou het wel willen, denk ik. Het gaat er, dit is flauw natuurlijk, over dat je een verhaal, in veler ogen en zeker in de mijne, niet met 'ik' mag beginnen, Dan wordt het een ego bericht, zeg maar. Hoewel ik denk dat dit berichtje ook wel een ego bericht gaat worden.

Ik herken mijn land niet meer, dat is mijn verhaal, mijn boodschap. In een eerder berichtje schreef ik al dat ik dat enorme gedoe rond de Corona opstanden wel een beetje kon begrijpen, maar dat ik dat gedoe er ver te veel over vond gaan. Ik begrijp de mensen die in opstand komen, die boos zijn, die zich zorgen maken, die zich het allemaal aantrekken en die er geen ene moer meer van snappen, van die maatregelen dus. Dat doe ik ook niet meer, hoor. Niet essentiële winkels moeten dicht of nog niet? Of om zes uur? Of om acht uur? Maar waar zit de crux nu? Zes uur, acht uur? Niemand weet het. Of nee, alle niet essentiële winkels moeten helemaal dicht? De horeca dan weer vanaf een bepaald tijdstip of juist weer niet? Mag alcohol dan wel weer verkocht worden na acht uur in de supers of alleen voor mensen met 21 + in hun legitimatiebewijs? Mag je nog een burgertje scoren bij de Mc of ook al helemaal niet meer? Bakkie doen bij de Hema, met een lekkere worst? Weten jullie het allemaal nog?

 Mensen, regering, doe eens gewoon duidelijke uitspraken? Feit is dat er in Europa al geen ene gelijkduiding is over de diverse acties die worden of moeten worden genomen, zie het beleid in Oostenrijk, waar ze heel streng zijn, maar ook in Belgae, waar men acht (8!) ministers van volksgezondheid heeft. Europa lijkt me totaal failliet.

De mensen, nu ja, mensen, die die vreselijke rellen in steden en plaatsen als bijvoorbeeld Rotterdam/Leeuwarden/Groningen/Roermond/Susteren, maar meerdere plaatsen, hebben veroorzaakt, weten het ook allemaal niet meer. In mijn ogen is het tuig. Demonstreren doe je vredig, zoals wij, zei de auwe lul, tegen Vietnam en zo, tegen "Johnson moordenaar" en dat soort zaken en spreuken, waarbij we helemaal vergaten dat de eens, o zo geliefde, maar helaas vermoorde JFK, het bevel al had gegeven om de boel in Vietnam te gaan bombarderen, maar Soit. Maar rotzooi trappen deden we niet, ik herinner me een demo in Mokum die van het CS naar de Dam ging, waar in de kreten, zie boven, hard werden geschreeuwd, de wouten naast ons meeliepen en ik bang was dat ik gefotografeerd/herkend zou worden. Ik was toen namelijk een marine man en ik vreesde herkend te worden en de dag daarop, het was een zondagmiddag, vrij vroeg, want op zaterdag kon je niet demonstreren, het was a/ te druk in de stad en b/ we moesten op maandag weer vroeg op want maandag was het weer werkendag (zo gedisciplineerd waren we toen nog) maar er ging niets naar de gallemiezen en zelfs onze bekertjes en ons afval werden opgeraapt.

Dus nee, ik heb helemaal niets met de mensen die nu zogenaamd demonstreren. Relschoppers zijn het. JA, je mag het helemaal oneens zijn met de maatregelen en ja, daar mag je tegen zijn, maar doe dat wel normaal, gooi geen ambu's kapot, reageer je niet af op de wouten of de hulpverleners van de brandweer of de ambulance medewerkers, plunder geen winkels, want dan ben je geen demonstrant meer, maar een oproerkraaier en kom je waarschijnlijk uit de krochten van een hooligan voetbalclub. En ik veracht je. Ga in dat geval lekker terug onder die stenen waar je onder uit gekropen of gesidderd bent, want je bent niet meer dan een gedrocht, zo uit een Hobbit film gekropen en doe je niet voor als of je bezig bent om de democratie of de vrijheid van het woord te redden. 

Je bent niets, niks, niemendal. Je bent een gedrocht dat het niet waard is om in dit fraaie en vrijheidslievende land te wonen. IK HAAT JULLIE.

WK fietsen

 Mensen, mensen, mensen, wat een WK wielrennen was dit weer, nu ja, wat een WK was het eigenlijk voor het eerst? Het gebeurde allemaal in Vlaanderen en ja, het was een happening om nooit te vergeten!

De Vlamingen beweerden dat 'het fietsen weer thuiskwam', in navolging van het WK voetballen, of was het nu het EK, van een jaar of wat geleden, en ja, de Vlamingen hadden een beetje gelijk, hoor. Hoewel? De echte eerste fiets, zoals wij die kennen, werd ontwikkeld in Frankrijk, de eerste luchtbanden werden ontwikkeld in Ierland, door een dokter Dunlop en ja, daarna kwam het fietsen een beetje naar Vlaanderen toe en die hebben dat, net als wij Nederlanders het schaatsen, compleet omarmt. Herman Chevrolet en meerdere mensen hebben daar hele dikke boeken over geschreven, omtrent het hoe en waarom, interessant om te lezen en het geeft ook een beetje een inkijk in het feit waarom het wielrennen zo een typische Vlaamse sport is.

Inkijkje een: Vlaanderen was toen straatstervens arm en een man op een fiets, die wat presteerde, kwam soms thuis met een prijsgeld waar zijn ouders zich jaren krom voor moesten werken.

Inkijkje twee: in ons land was het verrijden van wielerwedstrijden tot dik in de jaren twintig, van de vorige eeuw, verboden en ja, zo kwamen er nauwelijks goede wielrenners voor in ons land. (Dominee en pastoor vonden het afgrijselijk dat er mannen reden met blote benen, maar ook dat die sport op de dag des Heren werd verreden, de enige vrije dag van de werkman, wanneer ze eigenlijk te kerke moesten.)

Enfin, ons land is eigenlijk nooit meer helemaal van die achterstand afgekomen. Ja, we hebben fantastische coureurs gehad, we hebben die nog, we hebben zelfs TdF en GdI winnaars en zelfs een VdE winnaar in onze gelederen, ook wereld kampioenen en een heleboel winnaars van grotere en minder grote wedstrijden. En we hebben natuurlijk top talenten, vul de namen zelf maar in, maar het fietsen leeft helemaal niet zo fanatiek als in België, maar misschien moet ik gewoon toch maar, discriminerend, Vlaanderen zeggen. Oh ja, de Walen hadden, in het verleden, hele goede renners, hoor, dat wel. Maar nu is Vlaanderen de basis van de koers en de Vlamingen zijn de liefhebbers van de koers.

Dus ja, dit najaar werd er in en rond Antwerpen en Leuven een WK wielrennen georganiseerd en mens, mens. mens wat een WK was dat! Niet alleen door het fantastische decor en die geweldige wedstrijden en die ontzettende fraaie medaillespiegels voor ons land* maar al helemaal door de fraaie streken en waar de renners (m/v) rond reden, maar ook door het fantastische en helemaal enthousiaste publiek. Vlaanderen op zijn best en ja, de frieten en het bier gingen giga omzetten scoren, het jaar dat we, een beetje, corona vrij waren. Ik heb een hele week genoten, dat mag ik wel stellen.

* Nederland had eenmaal goud, driemaal zilver en tweemaal brons.