Al jaren Blog ik, gewoon, voor de fun, gewoon omdat ik dingen van me af kan schrijven en zo. Gewoon omdat ik het wil. Gewoon omdat jullie, de lezertjes, met velen zijn jullie overigens niet, hoor, maar jullie zijn dus wel een exclusieve club, net als mijn lidmaatschap van de exclusieve RenP, dat is. Maar er zijn veel mensen die misschien helemaal niets willen horen van me, of van mijn kijk op de wereld en zo. Het zij zo en ik maak me daar helegaar helemaal niet en not druk over. Maar, aan jullie, trouwe groep lezers, dank ik wel mijn motivatie om gewoon door te gaan, met mijn, soms hele plas-achtige, soms hele kritische, vaak saaie, soms niet te beffen, soms hele leuke Blogs. (Nu ja, zo zie ik het, mochten jullie me willen danken en prijzen: dat mag.)
Nee, allemaal gedoe en praatjes voor de vaak. Waar het eigenlijk op neer komt is een vraag. Mensen die ik ken, zetten hun Blogs en soms ook allerlei filmpjes op het net en verbinden zich dan aan een reclame bureau. Zodoende krijgen ze, voor zoveel hits die hun filmpjes maken, een bepaald bedrag. 'Dat kun jij ook doen, hoor' schreef een collega Blogger me. 'Je kunt er best wel poen mee verdienen!'
Ja, dat zou kunnen, bedacht ik, maar dat is nooit mijn (modern speak) 'insteek' geweest van mijn Blogs. Ik wilde gewoon, zie boven, zeggen, oké, nu ja, schrijven wat ik wil. Zonder gedoe. Ik heb namelijk een beetje de angst dat ik, nu ja, weet je, stel dat ik voor dat 'advertising' ga, niet meer onafhankelijk ben. Stel dat ik, nee anders, weet je, ik drink geen melk, ik haat die 'witte motor', er is al in geen vijftig jaar geen druppel van die meuk over mijn lippen gekomen, ik word al misselijk van de geur. Stel nu dus dat ik een "add" van een of andere "cereal", zo heet dat, aan mijn Blog toegevoegd zou krijgen en ik wil dat dus abso not! Dan verraad ik me eigens, toch, dan verraad ik mijn moraal, mijn ideeën? Of stel dat een andere promotor, van laten we zeggen dat spelletje voor gestoorden, dat ten..., nee ik kan het woord niet eens uitspreken, een advertentie van een toernooi op het Melkhuisje aan mijn Blog zou koppelen? Ik zou daar een kogel voor moeten krijgen, toch? Of dat en politiekieminimus me gaat sponsoren? Ik wor nie goe!
Nee, ik geloof niet dat ik het doe, dat gesponsord worden, ook niet voor de proef. Ik wil onafhankelijk blijven, vooral in mijn gedachten en mijn geschrijf. Wat dat betreft ben ik een beetje een lid van de filosofen van het einde van de 17e eeuw, Descartes en Spinoza, je kent ze wel. Ik probeer een beetje een vrije geest te houden, ondanks al het geweld dat op allerlei informatie kanalen of op de sociale media op je afkomt!
Soit, goed, tot zo ver mijn filosofietjes. Jullie hoeven op mijn Blogjes dus nooit een "ja" of "nee" aan te klikken als het aan mij ligt!
We waren vandaag weer eens ter controle bij dat al vaker en voorgenoemde academische ziekenhuis, ergens in de Randstad. De vorige maal ging het bezoek perfect, maar ja, daar kwamen alleen maar (semi- en para-) medici aan te pas. Dus ja, dat ging helemaal goed. Nu ja, het afspraak maken voor een volgend bezoek werd, door de administratieve medewerkster, wel veel moeilijker. "Dat kan op donderdag, de negenentwintigste om kwart over negen", vertelde ze blij. "Nou nee", zei ik, "dat gaat hem niet worden. Ik werk namelijk tot tien uur. Hij (p) kan natuurlijk niet zelf komen, ik heb onze auto bij me, dus kan het een uurtje later? Bovendien, als ik al vrij zou kunnen nemen, dan zitten we in de hele spits, naar Amsterdam toe!" Mevrouw keek flink en scherp op het scherm, klikte allerlei toetsen in en vertelde dat het best wel om half elf of zo kon en dat ze ons daarover een brief zou sturen met de DTG, dat is KM speak voor Datum en Tijd Groep. "Dat is perfect", zeiden we, "dat is een perfecte tijd, komt helemaal voor elkaar. Maar, u kunt het ook wel mailen hoor, dat is minder moeite." Nu ja, dat kon natuurlijk allemaal niet, er moest vooral geld verspild worden, dus een brief zou worden verstuurd.
Dagen later kregen we een brief van het ziekenhuis. Donderdag morgen om kwart over negen, een tijd waarop ik dus, abso, niet zou hebben gekund. Maar goed, ik maakte het dan wel kunnen, door weg te lopen, lees een vorig verhaal. Vanmorgen, die befaamde donderdag om kwart over negen, waren wij dus inderdaad ter plekke. Maar, zoals altijd, de spits was dramatisch geweest, de A9 en de A10 stonden helemaal vol en dus ook de provinciale weg naar Amsterdam/Mokum. Ik leverde de passagiers af en ik parkeerde het voertuig, maar dat had al heel wat veel voeten in de aarde, hoor, maar goed, lief en p gingen ondertussen naar poli en naar de gipskamer, zoals afgesproken. Ze meldden zich aan de bepaalde balie, zoals het hoort.
'Hebben jullie de brief dan niet gekregen?', vroeg de balie - (nee, ik mag het niet zeggen, maar ik ga het wel doen) -HUPPELTRUT, die haar nagels aan het vijlen was. 'Welke brief?', vroeg de geliefde en moeder van p. "Nu ja, dat u pas om 1 uur twintig, vanmiddag gepland bent?" De moeder van mijn kinderen is een nette en welopgevoede vrouw. Ze zal niet vaak "dakken" of "splashen", ze is te lang in de pleeg geweest daarvoor, maar nu "dakte" en "splashte" ze even wel. P. mocht daarna overigens gewoon op zijn tijd naar de gipskamer. Dankzij een "splash" van de de lief.
Nu ja, de rest is niet zo moeilijk. Hij moet zijn gips behouden, dat duurt en duurt en zo en ja, da's natuurlijk allemaal heel lullig, maar het heeft wel allemaal een nut. We maakten weer eens een afspraak bij mevrouw H... aan de balie. "Kan het na de spits?", vroegen we, "rond tienen of zo?" Ja, dat kon. De volgende afspraak is na de spits, gelukkig. Er was post vanmorgen. Nee, niet die beloofde brief van dat ziekenhuis, natuurlijk niet, administratief is het daar een bende, maar wel een van de bedrijfsarts, die p ook wil hem zien en spreken. Maar dan wel weer om negen uur in de ochtend. Da's ingewikkeld. Het bureau van de bedrijfsarts ligt aan de ring A10. De tijd van de afspraak is in de spits!
donderdag 29 september 2016
woensdag 28 september 2016
Strovuur in komkommertijd
De herfst is al weer begonnen. Een vaak heel naar seizoen, maar nu, aan het begin van deze herfst, eind september is het nu al, valt het vaak nog wel mee. We hebben een prettige nazomer tot nu toe, met vele droge dagen, er staat niet al te veel wind, het zijn aardige temperaturen, maar wie vaak buiten is merkt het wisselen van de seizoenen wel aan het al verkleuren van de bladeren van struik en geboomte. Mensen met tuinen weten dat het tijd is om te oogsten, de groentes moeten binnengehaald, ingelegd of geweckt worden, de boeren halen hun oogsten binnen en de velden staan er daarna wat beteuterd en kaal bij. Ik doe mijn vaste fiets rondjes door de landouwen rond mijn woonplaats en zie, dat is de grap van vaak fietsen of in de natuur zijn natuurlijk, dat het landschap zich voorbereidt voor de winterslaap. Ik zie grote troepen vaak grote vogels zich verzamelen en in V - vorm naar het zuiden trekken, naar daar waar het altijd warmer is of zal blijven dan hier.
Ik fiets over paden en wegen waar al gevallen en dus afgestorven bladeren van bomen liggen en geniet, een beetje, van het geritsel als mijn smalle racefiets bandjes over die dingen gaan. Het geluid maakt me ook wat somber. De herfst komt er aan, dus. De zomer is voorbij, nu herfst en daarna komt de winter met al de nodige narigheid van sneeuw, ijs en ijzel en bevroren ruiten en krabben! Maar goed, zover is het nog niet. Voorlopig zijn we nog volop in een fraaie Indian Summer. Ik heb vandaag nog eens een lekker stukje gereden en ook morgen kan ik nog wel een paar uur afscheid nemen van mijn omgeving.
Maar goed, het einde van de zomer zal ook betekenen dat het het einde van de "komkommertijd" is, die periode waarin televisie en nieuwsgaring alleen maar BS te berde brengen. Het wordt nu weer eens tijd voor goede krantenberichten en goede televisie en zo. Zou je denken. Maar, voorlopig is niets minder waar. Ik las op TXT, ik ben een beetje verslaafd aan die berichten, dat onder andere Geer en Goor genomineerd waren voor de Gouden Televizier ring. Die onderschijding schijnt een beloning te zijn voor de beste tv programma's van ons land. Waarmee je dus, als je dan die GenG, die Pies en Poep van de commerciële tv nomineert, meteen weet hoe het niveau van de vaderlandse tv is, neem ik aan?
Verder in de afgelopen slappe dingen dagen, het nieuws van die Turkse Vlogger, ene Ismail Ilgun, zoiets dan, die de Zaanse politiek en de Zaanse politie uitdaagde en voor joker zette en er ook nog eens vreselijk veel poen mee verdiende. Uiteindelijk werd hij, na allerlei helden ontvangsten bij Pauw en DWDD en zo, geloof ik, maar ik kan me vergissen hoor, achtervolgd en (terecht) bedreigd door een oudere Turkse landgenoot, die al jaren in de wijk woonde en der helegaar klaar mee was, met dat ophitserige gedoe van die Turkse wannabee Willibrord Frequin. Daarmee is dat strovuurtje ook weer uit getrapt.
Nu ja, onze mp wist er de afgelopen zomer ook weg mee hoor: allemaal sorry, sorry, sorry dingen en hij kreeg vervolgens een urenlange spreekbeurt op het domste, nauwelijks bekeken, elitaire en meest saaie programma dat de VPRO ooit heeft bedacht: 'Zomergasten'. Dommere en oppervlakkigere mensen dan die daar hun kleine dingetjes vertonen en hun eigen geleikjes behalen, zie je niet vaak op onze tv, nu ja, in DWWD en bij Pauw natuurlijk.Die programmaatjes zijn er helemaal voor bedoeld om vriendjes en vriendinnetjes van de Hilversumse of Aalsmeerse kliek hun boekjes en plaatjes te kunnen laten promoten. Daarbij de kans voor de echte musici en schrijvers, of andere kunstenaars, ontnemend om wel door te breken met origineel werk. 'Ons kent ons' en zo. Pauw en Nieuwkerk en Tan kennen elkaar allemaal en schuiven elkaar allemaal de bal toe, geloof ik!Vriendjespolitiek staat hoog in het media vaandel en niet alleen van de Aalsmeer kliek, natuurlijk.
Ja, het proces tegen de leider van de PVV is begonnen. De rechterlijke macht die zich door de staat, nu ja, de politiek laat leiden. Erg toch? Ik dog dat we in Nederland een gescheiden machtsstelsel hadden, staat en kerk en recht zouden apart moeten zijn, maar ik heb me kennelijk vergist. De oppositie partijen kunnen schijnbaar de, hen niet welgevallige politieke meningen, voor de rechter slepen? Door vooral valse aangiftes te doen? Dat schijnt in het Wilders proces nog al mee te spelen?
Ja en dan nog de onthulling dat de raket die vlucht MH17 neerhaalde van Russisch grondgebied kwam? (Of Russische rebellen grondgebied? Nu ja zoek het maar uit!) In ieder geval schijnt men een aantal magoggels op het spoor te zijn die bij het afvuren van de BUK raket betrokken waren. Men schijnt zelfs het serie nummer van de raket in huis te hebben. Bij de KM zeiden we dan: hij weet het allemaal, met het NSN, het "Nato Stock Nummer", dat is/was een getal van dertien cijfers waarvan een van mijn goede maten, Gypsie, maar die heel anders heette en het nu goed doet in Spanje, en die in die tijd magazijnbeheerder was, meteen wist waar het in voorraad lag en hoeveel ik er nog van had en waarom ik het nodig had en zo.
Tja en zo is de zomer voorbij, de herfst begint. Een beetje melancholiek mag je er wel van worden, natuurlijk.
Morgen maar weer eens naar dat academische ziekenhuis, voor controle. Dat gebroken been van onze zoon, weet je nog? Ik laat het horen!
Ik fiets over paden en wegen waar al gevallen en dus afgestorven bladeren van bomen liggen en geniet, een beetje, van het geritsel als mijn smalle racefiets bandjes over die dingen gaan. Het geluid maakt me ook wat somber. De herfst komt er aan, dus. De zomer is voorbij, nu herfst en daarna komt de winter met al de nodige narigheid van sneeuw, ijs en ijzel en bevroren ruiten en krabben! Maar goed, zover is het nog niet. Voorlopig zijn we nog volop in een fraaie Indian Summer. Ik heb vandaag nog eens een lekker stukje gereden en ook morgen kan ik nog wel een paar uur afscheid nemen van mijn omgeving.
Maar goed, het einde van de zomer zal ook betekenen dat het het einde van de "komkommertijd" is, die periode waarin televisie en nieuwsgaring alleen maar BS te berde brengen. Het wordt nu weer eens tijd voor goede krantenberichten en goede televisie en zo. Zou je denken. Maar, voorlopig is niets minder waar. Ik las op TXT, ik ben een beetje verslaafd aan die berichten, dat onder andere Geer en Goor genomineerd waren voor de Gouden Televizier ring. Die onderschijding schijnt een beloning te zijn voor de beste tv programma's van ons land. Waarmee je dus, als je dan die GenG, die Pies en Poep van de commerciële tv nomineert, meteen weet hoe het niveau van de vaderlandse tv is, neem ik aan?
Verder in de afgelopen slappe dingen dagen, het nieuws van die Turkse Vlogger, ene Ismail Ilgun, zoiets dan, die de Zaanse politiek en de Zaanse politie uitdaagde en voor joker zette en er ook nog eens vreselijk veel poen mee verdiende. Uiteindelijk werd hij, na allerlei helden ontvangsten bij Pauw en DWDD en zo, geloof ik, maar ik kan me vergissen hoor, achtervolgd en (terecht) bedreigd door een oudere Turkse landgenoot, die al jaren in de wijk woonde en der helegaar klaar mee was, met dat ophitserige gedoe van die Turkse wannabee Willibrord Frequin. Daarmee is dat strovuurtje ook weer uit getrapt.
Nu ja, onze mp wist er de afgelopen zomer ook weg mee hoor: allemaal sorry, sorry, sorry dingen en hij kreeg vervolgens een urenlange spreekbeurt op het domste, nauwelijks bekeken, elitaire en meest saaie programma dat de VPRO ooit heeft bedacht: 'Zomergasten'. Dommere en oppervlakkigere mensen dan die daar hun kleine dingetjes vertonen en hun eigen geleikjes behalen, zie je niet vaak op onze tv, nu ja, in DWWD en bij Pauw natuurlijk.Die programmaatjes zijn er helemaal voor bedoeld om vriendjes en vriendinnetjes van de Hilversumse of Aalsmeerse kliek hun boekjes en plaatjes te kunnen laten promoten. Daarbij de kans voor de echte musici en schrijvers, of andere kunstenaars, ontnemend om wel door te breken met origineel werk. 'Ons kent ons' en zo. Pauw en Nieuwkerk en Tan kennen elkaar allemaal en schuiven elkaar allemaal de bal toe, geloof ik!Vriendjespolitiek staat hoog in het media vaandel en niet alleen van de Aalsmeer kliek, natuurlijk.
Ja, het proces tegen de leider van de PVV is begonnen. De rechterlijke macht die zich door de staat, nu ja, de politiek laat leiden. Erg toch? Ik dog dat we in Nederland een gescheiden machtsstelsel hadden, staat en kerk en recht zouden apart moeten zijn, maar ik heb me kennelijk vergist. De oppositie partijen kunnen schijnbaar de, hen niet welgevallige politieke meningen, voor de rechter slepen? Door vooral valse aangiftes te doen? Dat schijnt in het Wilders proces nog al mee te spelen?
Ja en dan nog de onthulling dat de raket die vlucht MH17 neerhaalde van Russisch grondgebied kwam? (Of Russische rebellen grondgebied? Nu ja zoek het maar uit!) In ieder geval schijnt men een aantal magoggels op het spoor te zijn die bij het afvuren van de BUK raket betrokken waren. Men schijnt zelfs het serie nummer van de raket in huis te hebben. Bij de KM zeiden we dan: hij weet het allemaal, met het NSN, het "Nato Stock Nummer", dat is/was een getal van dertien cijfers waarvan een van mijn goede maten, Gypsie, maar die heel anders heette en het nu goed doet in Spanje, en die in die tijd magazijnbeheerder was, meteen wist waar het in voorraad lag en hoeveel ik er nog van had en waarom ik het nodig had en zo.
Tja en zo is de zomer voorbij, de herfst begint. Een beetje melancholiek mag je er wel van worden, natuurlijk.
Morgen maar weer eens naar dat academische ziekenhuis, voor controle. Dat gebroken been van onze zoon, weet je nog? Ik laat het horen!
zaterdag 24 september 2016
Stress job! (en een opkikker)
Dit verhaal is helemaal over mijn privé. Lees het niet als je denkt dat ik het over de maatschappij of over de politiek ga hebben. Geen weg, no way. Ik zal het hebben over een nieuwe, hele korte, betrekking en een hoop stress en dat ik daar weer uitgeraakt ben door een goed woord van een hele oude bekende.
Zoals jullie weten, ik heb het geloof ik nooit echt geheim gehouden, heb ik aan/bij mijn vorige werkgever een 'burn-out' overgehouden. Ik ga der verder nu niet op in nu, ik wijs ook niet met vingers en ik noem al helemaal geen namen en ik zal ook geen omstandigheden noemen of zo, maar in elk geval ik raad het niemand aan om in een dergelijke situatie te verzeilen. Het is namelijk een stik vervelende tijd in je leven. Ik voelde me, ondanks de support van mijn echtgenote, helemaal alleen, ik voelde me verraden, ik dacht dat ik nutteloos was en was ook redelijk depri in die tijd. Dat duurde een aantal vreselijke en nare maanden!
Gelukkig was ik er na die tijd helemaal boven op, dog ik! Maar, niets was minder waar, bleek later. Omdat ik bij het UWV ben, na mijn echte pensionering zal ik over dat instituut iets meer over schrijven, moet ik solliciteren. Dat moet vier maal per vierweekse periode. Ik deed, en doe, dat trouw en kreeg alleen maar allerlei nullen op mijn rekesten voor banen en baantjes. Ja, ik deed ook wat vaag hoor in die sollicitaties. Ik wist ook niet helemaal wat ik nu eigenlijk wilde. Geen werk meer in of aan de winkel, laat ik het zo zeggen. Koerier, dat leek me wel wat. Fietskoerier al helemaal, maar alles was "geen behoefte", noem het maar zo.
Na een maand of zes zou ik wel hebben kunnen beginnen als broodbezorger bij een 'industriële' bakkerij, die onder andere aan brood winkels en aan allerlei kantoren leverde. Oke, ik had een gesprek met de baas van het brood bedrijf gehad, maar had daar verder nooit meer iets op gehoord. Tot de laatste dag van mijn vakantie die niet doorgegaan was, omdat een inwonend familielid zijn been brak op de dag voor wij zouden afreizen.
Toen wist men mij opeens te vinden: 'Je kunt woensdag beginnen. Ja bij die bakker. Ja, het is wel heel vroeg en zo, maar wil je?' Ja, ik wilde, want ik wil geen profiteur zijn van onze maatschappij en ja, ik wil meewerken aan die maatschappij! "Ho, ho, maar je hebt al minstens vijfenveertig jaar gewerkt, man, moet je nu nog zo nodig, je bent verdikke vierenzestig, ook nog weer eens gaan werken?" riep de lief en ze had, dat heeft ze always, gelijk. Nee, nee, maar ja, zo zit ik nu eenmaal in elkaar, ik wil mijn rit afmaken, zeg maar, en ik wil geen zijweggetje inslaan (of het moet echt gaan regenen. Ja, een beetje ouwe fietsers leut). Maar het regende niet en ja, ik wilde ook weer eens productief zijn en onder de mensen komen.
Goed dit is een hele lange inleiding voor wat er gebeurde. Geef ik nu de lange en softe, of de korte en de, voor mij dan vrij pijnlijke, versie? The short pain dus. Goed, dan. Ik vertel een verhaal waar ik al helemaal niet trots op ben. Een verhaal over zoals ik dus al helemaal niet ben en nooit meer zal zijn of willen zijn.
Ik zou aanvankelijk ingewerkt worden op een woensdag, maar de eigenaar van het bedrijf wilde dat ik al die maandag (die ik eigenlijk nog op vakantie was) zou beginnen. Om half negen, dat vind een heerlijke tijd. Ik kwam bij het bedrijf aan, ik was er bekend, ik had al eens een gesprek met de 'baas' gehad) en zag een mijnheer de vloer vegen. Ik kwam binnen, we stelden ons aan elkaar voor en hij, de vegende mijnheer, begon in rap tempo, in redelijk gebrekkig Nederlands, uit te leggen wat er moest gebeuren, maar ik volgde het allemaal niet zo. Die mijnheer, die overigens een hele aardige gozer was, bleek uit het land van Sultan Erdogan te komen en ja. niet te veel op te hebben met onze (moeilijke) taal. We sneden, ik was al twee tellen in dienst, broden, in hele en halve, met soorten waar ik nog nooit van gehoord had. Allison Walnoot, Vikorn, Dubbeldonker? Goed, we sneden en verpakten die broden, dat is niet echt moeilijk hoor, brood snijden, laadden die in het voertuig en ik moest meteen en route!
De mijnheer, zijn naam is me nog niet helemaal duidelijk, gaf me de autosleutels van een Merc bus en zei dat de benzine tank, Diesel, misschien wel lekte en dat ik daar dan maar even mee naar de dealer moest! Welke dealer en waar? Eh ja, daar 'eregens', wees hij vaag en oh ja, de buitenspiegel aan de rechterkant was naar de 'koelote' gereden, ik moest meteen maar even een nieuwe bestellen?! Ja en dan moest ik maar gaan rijden en alle brood bezorgen en ja, morgen gingen we om vijf uur wel samen op pad. 'Maar', vroeg ik, 'waar moet ik vandaag allemaal nar toe? Dit is mijn eerste dag, ik heb geen idee, man'
'Nu ja' zei hij, 'dit is een adressenlijst en die moet je afrijden en er is een TomTom in de auto, maar die werkt niet, dus moet je even zoeken en zo, maar ja, je komt er wel uit toch?'
Bij de Marine zijn dat Famous Last Words, maar dat is een heel ander verhaal. Ik schoot overigens behoorlijk in de stress, ik voelde dat de tweede burn-out al zijn klompen bij de achterdeur uit stond te doen en de hand uitstrekte om aan te kloppen en nee, ik wilde dat allegaar allemaal niet!
Goed, verder een lang verhaal, maar ik probeer het heel kort te houden en geef me dus maar een compliment daarvoor! Ik kwam als een uitgebluste zombie op al die adressen aan. Vraag niet hoe. Ik heb gelukkig kennis van mijn stad, ik vroeg aan diverse wouten die heel welwillend waren en redelijk ver weg keken als ik weer eens driedubbel geparkeerd stond en de Overtoom afsloot en dat soort dingen. Maar ja, ik kwam natuurlijk op alle adressen heel laat aan en kreeg, ik hou het voorzichtig: "boze blikken". Daar kon ik niet veel mee en ik besloot om de 'baas' aan de tand te voelen,over de situatie waar ik in gedwongen was, maar ja, die baas waster niet meer. Niemand waster meer, dus ik lazerde de autosleutels in de brievenbus en moest heel strak nadenken of dit wel een job voor mij was. Bij de KM, (nu ja, bij meerdere bedrijven) werd je ingewerkt en wel op zo een manier dat je er geen pap meer kon zeggen van het inwerken dan. Maar in deze baan?
De dag erop was het nog veel erger. Ik moest om half zes, in de ochtend, mijn weg zoeken door de Van der Hooplaan, onder andere ook in de Beethovenstraat, ik moest bijvoorbeeld bij de achteringang van het VU zijn, daar moest ik in een vaag zijstraatje zijn, ik moest in de Jan Pieter Heije, dat is zoals jullie weten een zijstraatje van de Overtoom, mijn bak parkeren en, het Olympiaplein stond op de lijst en, om het af te leren, ook nog eens een levering te doen in de Runstraat, een van de zogenaamde 'zeven straatjes', in de bekende yuppenhoek van Mokum. (Ik ga het nu niet eens hebben over het met allerlei codes en sleutels toegang vinden tor die panden. Het was een vreselijk dramatisch iets.) Ik besloot de naar diesel stinkende wagen neer te zetten bij het bedrijf en de sleutels in te leveren en nooit meer terug te komen. De baas, dat was overigens best een aardig figuur, zag me aankomen, sprak me aan en hoopte dat ik de volgende dag al om drie uur, 0300, zou kunnen komen, dan zou ik ook leren brood bakken? ik knikte, ja, ik doe mijn best!
Die nacht hyperventileerde ik voor het eerst in mijn leven, van pure frustratie en woede. Ik kreeg last van 'boezemfibrileren', ja echt, gewoon uit pure ellende, en ik besloot dat het nu genoeg was! Ik was, begreep ik, nog lang niet over mijn inzinking, over mijn burn-out heen. Tegen twaalven die nacht, 00.00 dus, belde ik de 'baas', kreeg zijn voicemail en vertelde dat ik nooit meer terug zou komen. Laf, ja, heel laf, maar beter laf met een leven dan niet laf met een infarct in het hospitaal. Ik voelde me een enorme loser, helemaal al door de manier van werk af zeggen.
Totaal nog frusta van het korte dienstverband, hoe kun je zo met personeel omgaan, zat ik twee avonden later even te computeren. Ik had ergens ooit een Link met LinkedIn gelegd, maar waarom? Ik heb geen idee, eigenlijk, ik snap eerlijk gezegd niets van dat medium, nu ja, iemand vroeg me om lid te worden, nu ja, zuks. Ik doe er niets mee, overigens, met dat LinkedIn. Die site is voor mensen met een heel hoog opleidingsniveau, zoiets. Tot mijn meer dan grote verbazing kreeg ik een melding, laat ik het zo maar zeggen, van een vroegere EO, dat is voor gewone mensen een Eerste Officier, voor de niet marine kenners, een Eerste Officier is de vervanger van de commandant van een schip/inrichting, maar hij/zij is ook de officier die onder andere belast is met het wel en wee van het personeel. Als ziekenpa/ma heb je veel met die functionaris te maken. Met deze mijnheer, ik noem hem even S. voor het gemak, maar ik zeg het wel fout, met deze Kerel, het was namelijk een geweldige vent, hij relativeerde, hij had humor en was een empathisch mens kon ik het heel goed vinden, we zaten vaak, ja bijna altijd, helemaal op dezelfde lijn als het op mijn gebied aankwam. We hadden,zoals dat heette: een klik.
Geheel op zijn eigen en bescheiden manier had hij mij gevolgd op Google, hij had een vriendschap verzoek gevonden en kwam, net nu ik het zo nodig had, met een bevestiging dat ik helemaal niet zo een loser was zoals ik me voelde? We hadden een leuke uitwisseling van verhalen. Mijn stress niveau werd een stuk lager en verdween bijna. Ik kreeg een gevoel van ondersteuning of 'understanding' van een vorige PO. We hadden elkaar vanaf 1988 niet of nauwelijks meer gezien of gesproken. Dat deed me meer dan deugd! De klik was gebleven, over de jaren heen. Alsof hij het aanvoelde? Grappig toch?
donderdag 22 september 2016
Politici? "Pleur op" en Samsom!
Maar ja, dat van dat "pleurt op" hadden jullie natuurlijk zelf al lang begrepen besloten, neem ik aan? De politiek zit raar in mekaar. Er zijn (totaal zwijgende) figuren in de kamer, de Tweede dan, die jaren en jaren een abso goed salaris verdienen zonder in al die jaren ooit het woord te hebben genomen of ooit eens een motie te hebben ingediend of ook maar een enkele maal in het nieuws zijn geweest met een dingetje. In "Den Haagse" kringen noemt men die mensen het 'klapvee' heb ik gehoord, inherent aan de figuranten die bij shows van Geer en Goor of Jan Smit of Marjan Brouwer of Mieke Telstra op komen dagen om alleen maar de zaal te vullen. Een verder normaal en intelligent mens wil natuurlijk niets met dat soort "zingende" magoggels te maken hebben, neem ik aan? Dat zijn namelijk die figuren die de zaal vullen en die krijgen daar dan een joet of wat voor, veel minder dan de politieke figuranten in onze kamers, natuurlijk. Ik schreef al eerder dat die figuren een dikke ton het jaar verdienen, voor niks of nauwelijks iets van wat wij, normale mensen, werk zouden noemen. Wij, de werkmens, kletsen natuurlijk ook wel eens, tijdens de koffie of het sigaretje dat we roken, maar verder is het gewoon: een natte rug halen, de doelen halen die we moeten, prestatie leveren. Nu ja, je begrijpt me wel. Wij, de HWN'ers, maken onze uren vaak met het beste belang voor onze 'bazen'/opdrachtgevers/directies in het oog.
Goed, de derde dinsdag in september, Prinsjesdag, is net geweest. We zagen, als je er oog voor had, dan, de rijtoer van de Glazen Koets, we zagen allemaal "lakeieers" in allemaal fraaie fantasie uniformen en vaak met fantasie 'bintangs' opgespeld, deuren open en dan weer sluiten van allerlei koetsen, soms een trapje of opstapje erbij halend, we zagen en hoorden de Klu kapel het Wilhelmus spelen en de aankomst op het Binnenhof, waar het Korps, oudste krijgsmachtdeel (na de Vloot) het Vaandel presenteerde, iets dat ik, ook al ben ik Vloot, goed vind om te zien en dat me ook trots maakt!
De koning las keurig de droge stof voor die hij moest voorlezen, hij sprak over de begroting, vertelde dat het allemaal zo goed ging met ons land, hij maakte een opmerking dat we, als Nederland, heel goed gingen in Europa, dat we wat meer zouden moeten doen aan de integratie van de buitenlanders, dat de veiligheid gewaarborgd werd, dat der steeds minder werkelozen kwamen, dat de huizenmarkt aantrok en ja, al de verder BS die we al jaren horen, maar waar we nooit iets van merken.
De 'keuinigin', lul wat je wilt, maar ik vind haar een charming wijf, zat er, in een soort champagne-blauw-achtige cocktail jurk, zoiets zei men toch, braaf naast, knikte wijs met haar hoof natuurlijk, en ja, na een uurtje was het sprookje van de MP voorbij. Zijn verhaal was verteld, zijn troonrede was voorgelezen. Allemaal gel.. in de ruimte, zoals elk jaar weer.
Hebben jullie gemerkt dat jullie der op vooruit zijn gegaan? Hebben jullie gemerkt dat de arbeidsmarkt verbeterde? Dat jullie, mochten jullie al zo chique wonen, je koophuis met winst kunnen verkopen? Dat er minder criminaliteit in je wijk of straat is? Dat de kleine bakker en het slagertje in de straat het beter kunnen redden? Dat de zorg voor opa en oma nu beter geregeld is? Dat de overlast van immigranten in de wijk waar de AZC's zijn verminderd is? Dat de zorgpremie en/of het eigen risico minder geworden is? Dat de zorgpremie en/of het eigen risico is veranderd?
Nou ik niet. Maar, ja, ik overdrijf en chargeer misschien wel eens weer voor de zoveelste maal op een behoorlijke negatieve manier.
Wat me overigens het meeste opviel is dat de heer Samsom, je kent hem wel, de man van de partij van de hopelozen, tijdens de de 'Algemene Beschouwingen' de MP (Rutte) aanvalt omdat hij, naar aanleiding van de rellen in de Zaanse wijk Poelenburg (dat is overigens het tweede afvalputje van ons land, na Holendrecht in Amsterdam. Ik weet het, ik heb in beide putjes gewoond), tegen die Turkse ontevreden en achterlijke marmotten zei dat ze, mocht het je hier niet bevallen, maar "op moesten pleuren". Dat was trouwens een gevoel dat bijna alle weldenkende, dus niet linkse, Nederlanders met hem delen. Dat was natuurlijk ook, Rutte is een politicus pur sang, een stunt om de 'dwalende' kiezer van de PVV aan zijn kant te krijgen.
Maar, die spontane uitlating van Rutte, in een door weinig mensen bekeken televisie talk show, zag de heer Samsom dus niet zo als ze was bedoeld. Samsom hechtte veel geloof aan het feit dat de Minister President zou hebben gezegd dat hij de Turkse mensen weg zou jagen uit ons land en dat hij geen voorbeeld of steun of zoiets gaf aan de Turkse gemeenschap en zoiets van zuks en zots en zo, probeerde Samsom er van te maken. Ik weet het, het is een rare zin, maar Samsom is dus ook raar!
Maar dan ja, dan moet ik op merken: mijnheer Samsom: uw partij heeft er voor gezorgd dat de integratie totaal is mislukt. Uw voorgangers, die veel betere (nou ja, een PvdA politicus die goed is?) leiders waren dan u ooit van zou kunnen dromen te zijn, hebben in al die jaren gepamperd, (ja, de luiers aangedragen) om de uitwerpselen van de totaal mislukte multi-culti en flauwe kul samenleving maar te behouden. Moskeetje hier, koffiehuisje daar, islamitisch schooltje er bij, zwembadje voor de boerkini dames, onverdoofd slachten? Het mag allemaal hoor, we kijken niet zo nauw, als we maar jullie buitenlandse stemmen krijgen voor onze zieltogende partij, waar geen enkele echte arbeider met echt zweet op zijn rug meer op wil stemmen! Maakt niet uit dat je geen idee hebt van wat de PvdA is. Stem op ons! Je gaat gezinshereniging krijgen, jullie krijgen allemaal een flatje in West of in Poelenburg en daarna zien wel wel. Joop blijft, door jullie stemmen MP, de VVD kan zakjes plakken en links is goed!
Tja, nu is de PvdA, de Partij van de Allochtonen, zoals ze grappend genoemd wordt, een zieltuigend groepje grachtengordeldieren die op gezette tijden in gezette chique cafés en eethuizen samenkomt en tja, ondertussen is het een van de meest kleine partijen in ons bestel geworden, en dan ook nog eens bestuurd door de meest kleine politici die er zijn. Nu ja, het zij zo.
D 66 met Pechthold is ook niet veel, geloof ik. Pechthold als politicus is al niet veel!
Als jullie het niet erg vinden houd ik de vinger aan de politieke onzin pols? Ik meld me binnenkort wel weer. De verkiezingen, maart '17, naken en ik wil graag vertellen waarom ik denk dat we weer eens besodemieterd worden??
Goed, de derde dinsdag in september, Prinsjesdag, is net geweest. We zagen, als je er oog voor had, dan, de rijtoer van de Glazen Koets, we zagen allemaal "lakeieers" in allemaal fraaie fantasie uniformen en vaak met fantasie 'bintangs' opgespeld, deuren open en dan weer sluiten van allerlei koetsen, soms een trapje of opstapje erbij halend, we zagen en hoorden de Klu kapel het Wilhelmus spelen en de aankomst op het Binnenhof, waar het Korps, oudste krijgsmachtdeel (na de Vloot) het Vaandel presenteerde, iets dat ik, ook al ben ik Vloot, goed vind om te zien en dat me ook trots maakt!
De koning las keurig de droge stof voor die hij moest voorlezen, hij sprak over de begroting, vertelde dat het allemaal zo goed ging met ons land, hij maakte een opmerking dat we, als Nederland, heel goed gingen in Europa, dat we wat meer zouden moeten doen aan de integratie van de buitenlanders, dat de veiligheid gewaarborgd werd, dat der steeds minder werkelozen kwamen, dat de huizenmarkt aantrok en ja, al de verder BS die we al jaren horen, maar waar we nooit iets van merken.
De 'keuinigin', lul wat je wilt, maar ik vind haar een charming wijf, zat er, in een soort champagne-blauw-achtige cocktail jurk, zoiets zei men toch, braaf naast, knikte wijs met haar hoof natuurlijk, en ja, na een uurtje was het sprookje van de MP voorbij. Zijn verhaal was verteld, zijn troonrede was voorgelezen. Allemaal gel.. in de ruimte, zoals elk jaar weer.
Hebben jullie gemerkt dat jullie der op vooruit zijn gegaan? Hebben jullie gemerkt dat de arbeidsmarkt verbeterde? Dat jullie, mochten jullie al zo chique wonen, je koophuis met winst kunnen verkopen? Dat er minder criminaliteit in je wijk of straat is? Dat de kleine bakker en het slagertje in de straat het beter kunnen redden? Dat de zorg voor opa en oma nu beter geregeld is? Dat de overlast van immigranten in de wijk waar de AZC's zijn verminderd is? Dat de zorgpremie en/of het eigen risico minder geworden is? Dat de zorgpremie en/of het eigen risico is veranderd?
Nou ik niet. Maar, ja, ik overdrijf en chargeer misschien wel eens weer voor de zoveelste maal op een behoorlijke negatieve manier.
Wat me overigens het meeste opviel is dat de heer Samsom, je kent hem wel, de man van de partij van de hopelozen, tijdens de de 'Algemene Beschouwingen' de MP (Rutte) aanvalt omdat hij, naar aanleiding van de rellen in de Zaanse wijk Poelenburg (dat is overigens het tweede afvalputje van ons land, na Holendrecht in Amsterdam. Ik weet het, ik heb in beide putjes gewoond), tegen die Turkse ontevreden en achterlijke marmotten zei dat ze, mocht het je hier niet bevallen, maar "op moesten pleuren". Dat was trouwens een gevoel dat bijna alle weldenkende, dus niet linkse, Nederlanders met hem delen. Dat was natuurlijk ook, Rutte is een politicus pur sang, een stunt om de 'dwalende' kiezer van de PVV aan zijn kant te krijgen.
Maar, die spontane uitlating van Rutte, in een door weinig mensen bekeken televisie talk show, zag de heer Samsom dus niet zo als ze was bedoeld. Samsom hechtte veel geloof aan het feit dat de Minister President zou hebben gezegd dat hij de Turkse mensen weg zou jagen uit ons land en dat hij geen voorbeeld of steun of zoiets gaf aan de Turkse gemeenschap en zoiets van zuks en zots en zo, probeerde Samsom er van te maken. Ik weet het, het is een rare zin, maar Samsom is dus ook raar!
Maar dan ja, dan moet ik op merken: mijnheer Samsom: uw partij heeft er voor gezorgd dat de integratie totaal is mislukt. Uw voorgangers, die veel betere (nou ja, een PvdA politicus die goed is?) leiders waren dan u ooit van zou kunnen dromen te zijn, hebben in al die jaren gepamperd, (ja, de luiers aangedragen) om de uitwerpselen van de totaal mislukte multi-culti en flauwe kul samenleving maar te behouden. Moskeetje hier, koffiehuisje daar, islamitisch schooltje er bij, zwembadje voor de boerkini dames, onverdoofd slachten? Het mag allemaal hoor, we kijken niet zo nauw, als we maar jullie buitenlandse stemmen krijgen voor onze zieltogende partij, waar geen enkele echte arbeider met echt zweet op zijn rug meer op wil stemmen! Maakt niet uit dat je geen idee hebt van wat de PvdA is. Stem op ons! Je gaat gezinshereniging krijgen, jullie krijgen allemaal een flatje in West of in Poelenburg en daarna zien wel wel. Joop blijft, door jullie stemmen MP, de VVD kan zakjes plakken en links is goed!
Tja, nu is de PvdA, de Partij van de Allochtonen, zoals ze grappend genoemd wordt, een zieltuigend groepje grachtengordeldieren die op gezette tijden in gezette chique cafés en eethuizen samenkomt en tja, ondertussen is het een van de meest kleine partijen in ons bestel geworden, en dan ook nog eens bestuurd door de meest kleine politici die er zijn. Nu ja, het zij zo.
D 66 met Pechthold is ook niet veel, geloof ik. Pechthold als politicus is al niet veel!
Als jullie het niet erg vinden houd ik de vinger aan de politieke onzin pols? Ik meld me binnenkort wel weer. De verkiezingen, maart '17, naken en ik wil graag vertellen waarom ik denk dat we weer eens besodemieterd worden??
zondag 18 september 2016
Ziekenhuis crommunicatie (2)
(Crommunicatie: gejat van Koot en De Bie, waarvoor dank)
Korte inhoud van het voorafgaande: familielid p. had been gebroken en moest naar zh voor co. Opeens hoorden we dat p. geopereerd moest worden.
Dus Balietrutje had geen idee dat p., zie allemaal vorig schrijfsel, opgenomen moest worden voor een operatie en zo. Een arts, nu ja, een stuudje in opleiding bracht een anamnese formulier en gezinslid p., die ondertussen in de gipskamer lag, moest dat invullen. Het gips werd verwijderd en er werd een nieuwe spalk aangebracht. Op onze vraag of dat nu wel handig was, omdat hij die middag toch geopereerd moest worden zei de functionaris dat hij ook alleen maar deed wat hem gezegd werd. Ja, waar ken ik die uitdrukking van? Als we met zijn allen eens wat kritischer na gingen denken over zaken als dit: moet je met de auto naar de bakker om de hoek? Moet je de tv de hele nacht stand bye laten staan? Moet je wel naar Brussel vliegen als je het met de trein kunt doen? Moet je al je groenten in plastic verpakken en zo, dan zouden we misschien wat meer bezuinigen op allerlei gebieden, denk ik.
Maar goed, de gipsmeester kreeg bezoek van wat gezellige collegae die foto's gingen bekijken van en over Borneo en daar het allemaal heel druk mee hadden en het krukje waarop de moeder van p. even was gaan zitten, omdat het allemaal maar duurde, opvorderde omdat hij die foto's op de pc wilde bekijken. 'Sorry hoor, mevrouw, die kruk is van het zh.' Ik bracht ondertussen het ingevulde anamnese formulier naar balietrutje, die vertelde dat we nu naar de poli anesthesie moesten gaan. Dat was dan met de lift naar beneden en dan helemaal naar achteren in het nieuwe gebouw. De tocht aanvaard.
Daar aangekomen hoorden we van weer en dame van die balie, die met meer dan een half oog uitgebreid haar telefoon aan het bestuderen was of ze mogelijk geen berichtje van een vriendje of een vriendin gemist had, te horen dat we hier helemaal niets te zoeken hadden, maar naar de dagwacht of de dagbehandeling of iets dergelijks moesten gaan en dat die mensen haar dan maar even moesten bellen. 'Waar dat dan wel was', vroegen we nieuwsgierig. Het kind zuchtte diep, keek nog eens op haar telefoon of ze inderdaad de laatste drie seconden toch echt geen bericht van XI had gekregen, (XI = extreme importance) maar, helaas voor haar, gelukkig voor ons, was dat niet zo. 'Da's in de gele gang', zei ze een beetje bits. (Die toon waren we ondertussen al gewoon in het zh, overigens.) 'Goh', vroegen we, redelijk geïnteresseerd, 'welke gele gang, der zijn der zoveel hier, nu ja, alle gangen zijn bijna geel.' Ze zuchtte diep, heel diep alsof we een XI bericht onderbraken en wees ons, vagelijk, de weg.
Dus, en route. Nu was het eigenlijk inderdaad niet zo moeilijk te vinden, als je onderweg wat mensen aanschoot, want de afdeling werd niet op borden aangegeven. De gele gang was inderdaad geel, onderbroken door veel grijs waar een nieuwe expositie van moderne kunst werd opgehangen in een galerij. Het ziekenhuis herbergt een grote kunstcollectie, die geregeld gewisseld wordt voor meer verse exemplaren. (Wat ons betrof mogen de baliedames vaker gewisseld worden voor meer verse exemplaren.)
De dagwacht of zoiets had twee loketten, waarbij aan beide loketten een mijnheer en een mevrouw heel druk waren met het staren op schermen. Dus wachtten we, tot we te woord werden gestaan. Ik zag teruggekaatst in de brillenglazen van de mevrouw dat ze een fel gekleurd spelletje zat te spelen en de mijnheer voerde een ondertussen een telefoongesprek waarin ik de woorden: 'Doe dan maar spaghetti, vanavond' opving dus ja, voor 'dienst' zal het niet geweest zijn.
De mijnheer gaf het: ' Ik zie ze niet zitten of staan', het eerst op. Misschien werkte hij nog niet zolang in het zh of was hij lager in de pikorde dan de mevrouw, ik zal het hopelijk nooit te weten komen. En ja, hij kon inderdaad wat voor ons betekenen, beantwoorden we zijn, mag ik het zeggen, wat bits gestelde vraag. Zo en zo en dit en dat. We waren gestuurd door de poli anesthesie en ja, hier waren we, in verband met een opname. Hij slaakte een zucht, in kracht gelijk aan die van de dame van de eerder genoemde poli, nam de papieren die de lief hem lief aanreikte, bladerde er in, en nog eens en nog eens en na vier keer alles bekeken te hebben, spoedde zich ijlings derwaarts. 'Of u haar wilde gaan bellen? Haar van de ane..' riep ik hem na, maar hij was al gezwind weg.
We gingen maar wat zitten. P. had ondertussen behoorlijk veel pijn in zijn net gegipste been, vooral omdat dat op dat lu..... plankje van dat lu.... rolstoeltje moest rusten, maar hij hield zich flink.
Iets later kwam de mijnheer terug, gevolgd door iemand in het betrouwbare tenue van een verpleegkundige, haar naam plaatje vertelde dat ze Ina heette. Ze nam de zaak op zich. 'Jeetje, wat erg voor je', zei ze tegen p. Ze richtte zich naar ons: 'Sorry voor al het gedoe, maar het blijkt dat men u op het verkeerde been heeft gezet, no pun intended hoor', lachte ze tegen familielid, de p., weet je nog. 'Men heeft lopen klooien, maar ja, u moet helaas wel even terug naar de poli anesthesie, daar wordt p. dan verder bekeken. Ik weet dat we voor de ok een gaatje hebben om half drie. Dan zal ik er voor zorgen dat jij op die ok lijst staat. Als jullie dan terug komen zorg ik voor een bedje voor p. Ondertussen gaan jullie lekker naar huis, ontspan even. Wij zorgen voor hem, we bellen jullie na de operatie en laten weten hoe laat hij weer naar huis mag, is dat goed? Dat doen we toch nietwaar mijnheer dieendie?' Ze sprak bits, inderdaad, je raadt het, maar voor het eerst van de dag was het niet tegen ons, maar tegen de mijnheer dieendie. Hij knikte deemoedig. 'Goh' zei de zuster tegen mij, 'wat is er mis met uw oren?' 'Er is niets mis met mijn oren. Wat u ziet is de stoom die er uit komt. Ik zie u nu heel vaag, Ina!' (Nee, natuurlijk was dat niet zo, een flauw grapje, maar je begrijpt hoe we ons voelden?)
Wij gingen terug naar de poli van de 'gaspassers'. Mijnheer dieendie had trouwens, natuurlijk, zou ik willen zeggen, niet gebeld. Maar we moesten nu terug naar de dagbehandeling, zij het baliehuppeltrutje, die er een stuk ongelukkiger uitzag dan een tijdje eerder. Waarschijnlijk had zij nog steeds geen XI gehad of zoiets. Ze keek vagelijk naar al de papieren die we meebrachten en kon zowaar een tijdstip in een scherm noteren, zorgvuldig oplettend of ze de gemanicuurde vingertjes met aanplak nagels niet zou beschadigen. Minder bits als verwacht zei ze dat we terug mochten naar dagbehandeling. Voor de tigste maal liepen we door het ziekenhuis.
Die middag zaten we even op een terras waar het alleen maar toeven was. We waren toch gespannen, logisch toch? Ondanks alle goede verhalen over NL ziekenhuizen is een operatie van een familielid niet niets, toch?
Om zeven uur die avond haalden we p. op. Hij had geen pijn, vertelde hij, de operatie was goed gegaan, de artsen waren leuk geweest en hij was prima geholpen door de pleeg. Tja, artsen, pleeg en administratie, dat is een wereld van verschil.
Maar goed, morgen moeten we weer voor controle! Ik houd mijn hart nu al vast. Ik ga oefenen op een bits terug toontje, gaat me vast lukken!
Korte inhoud van het voorafgaande: familielid p. had been gebroken en moest naar zh voor co. Opeens hoorden we dat p. geopereerd moest worden.
Dus Balietrutje had geen idee dat p., zie allemaal vorig schrijfsel, opgenomen moest worden voor een operatie en zo. Een arts, nu ja, een stuudje in opleiding bracht een anamnese formulier en gezinslid p., die ondertussen in de gipskamer lag, moest dat invullen. Het gips werd verwijderd en er werd een nieuwe spalk aangebracht. Op onze vraag of dat nu wel handig was, omdat hij die middag toch geopereerd moest worden zei de functionaris dat hij ook alleen maar deed wat hem gezegd werd. Ja, waar ken ik die uitdrukking van? Als we met zijn allen eens wat kritischer na gingen denken over zaken als dit: moet je met de auto naar de bakker om de hoek? Moet je de tv de hele nacht stand bye laten staan? Moet je wel naar Brussel vliegen als je het met de trein kunt doen? Moet je al je groenten in plastic verpakken en zo, dan zouden we misschien wat meer bezuinigen op allerlei gebieden, denk ik.
Maar goed, de gipsmeester kreeg bezoek van wat gezellige collegae die foto's gingen bekijken van en over Borneo en daar het allemaal heel druk mee hadden en het krukje waarop de moeder van p. even was gaan zitten, omdat het allemaal maar duurde, opvorderde omdat hij die foto's op de pc wilde bekijken. 'Sorry hoor, mevrouw, die kruk is van het zh.' Ik bracht ondertussen het ingevulde anamnese formulier naar balietrutje, die vertelde dat we nu naar de poli anesthesie moesten gaan. Dat was dan met de lift naar beneden en dan helemaal naar achteren in het nieuwe gebouw. De tocht aanvaard.
Daar aangekomen hoorden we van weer en dame van die balie, die met meer dan een half oog uitgebreid haar telefoon aan het bestuderen was of ze mogelijk geen berichtje van een vriendje of een vriendin gemist had, te horen dat we hier helemaal niets te zoeken hadden, maar naar de dagwacht of de dagbehandeling of iets dergelijks moesten gaan en dat die mensen haar dan maar even moesten bellen. 'Waar dat dan wel was', vroegen we nieuwsgierig. Het kind zuchtte diep, keek nog eens op haar telefoon of ze inderdaad de laatste drie seconden toch echt geen bericht van XI had gekregen, (XI = extreme importance) maar, helaas voor haar, gelukkig voor ons, was dat niet zo. 'Da's in de gele gang', zei ze een beetje bits. (Die toon waren we ondertussen al gewoon in het zh, overigens.) 'Goh', vroegen we, redelijk geïnteresseerd, 'welke gele gang, der zijn der zoveel hier, nu ja, alle gangen zijn bijna geel.' Ze zuchtte diep, heel diep alsof we een XI bericht onderbraken en wees ons, vagelijk, de weg.
Dus, en route. Nu was het eigenlijk inderdaad niet zo moeilijk te vinden, als je onderweg wat mensen aanschoot, want de afdeling werd niet op borden aangegeven. De gele gang was inderdaad geel, onderbroken door veel grijs waar een nieuwe expositie van moderne kunst werd opgehangen in een galerij. Het ziekenhuis herbergt een grote kunstcollectie, die geregeld gewisseld wordt voor meer verse exemplaren. (Wat ons betrof mogen de baliedames vaker gewisseld worden voor meer verse exemplaren.)
De dagwacht of zoiets had twee loketten, waarbij aan beide loketten een mijnheer en een mevrouw heel druk waren met het staren op schermen. Dus wachtten we, tot we te woord werden gestaan. Ik zag teruggekaatst in de brillenglazen van de mevrouw dat ze een fel gekleurd spelletje zat te spelen en de mijnheer voerde een ondertussen een telefoongesprek waarin ik de woorden: 'Doe dan maar spaghetti, vanavond' opving dus ja, voor 'dienst' zal het niet geweest zijn.
De mijnheer gaf het: ' Ik zie ze niet zitten of staan', het eerst op. Misschien werkte hij nog niet zolang in het zh of was hij lager in de pikorde dan de mevrouw, ik zal het hopelijk nooit te weten komen. En ja, hij kon inderdaad wat voor ons betekenen, beantwoorden we zijn, mag ik het zeggen, wat bits gestelde vraag. Zo en zo en dit en dat. We waren gestuurd door de poli anesthesie en ja, hier waren we, in verband met een opname. Hij slaakte een zucht, in kracht gelijk aan die van de dame van de eerder genoemde poli, nam de papieren die de lief hem lief aanreikte, bladerde er in, en nog eens en nog eens en na vier keer alles bekeken te hebben, spoedde zich ijlings derwaarts. 'Of u haar wilde gaan bellen? Haar van de ane..' riep ik hem na, maar hij was al gezwind weg.
We gingen maar wat zitten. P. had ondertussen behoorlijk veel pijn in zijn net gegipste been, vooral omdat dat op dat lu..... plankje van dat lu.... rolstoeltje moest rusten, maar hij hield zich flink.
Iets later kwam de mijnheer terug, gevolgd door iemand in het betrouwbare tenue van een verpleegkundige, haar naam plaatje vertelde dat ze Ina heette. Ze nam de zaak op zich. 'Jeetje, wat erg voor je', zei ze tegen p. Ze richtte zich naar ons: 'Sorry voor al het gedoe, maar het blijkt dat men u op het verkeerde been heeft gezet, no pun intended hoor', lachte ze tegen familielid, de p., weet je nog. 'Men heeft lopen klooien, maar ja, u moet helaas wel even terug naar de poli anesthesie, daar wordt p. dan verder bekeken. Ik weet dat we voor de ok een gaatje hebben om half drie. Dan zal ik er voor zorgen dat jij op die ok lijst staat. Als jullie dan terug komen zorg ik voor een bedje voor p. Ondertussen gaan jullie lekker naar huis, ontspan even. Wij zorgen voor hem, we bellen jullie na de operatie en laten weten hoe laat hij weer naar huis mag, is dat goed? Dat doen we toch nietwaar mijnheer dieendie?' Ze sprak bits, inderdaad, je raadt het, maar voor het eerst van de dag was het niet tegen ons, maar tegen de mijnheer dieendie. Hij knikte deemoedig. 'Goh' zei de zuster tegen mij, 'wat is er mis met uw oren?' 'Er is niets mis met mijn oren. Wat u ziet is de stoom die er uit komt. Ik zie u nu heel vaag, Ina!' (Nee, natuurlijk was dat niet zo, een flauw grapje, maar je begrijpt hoe we ons voelden?)
Wij gingen terug naar de poli van de 'gaspassers'. Mijnheer dieendie had trouwens, natuurlijk, zou ik willen zeggen, niet gebeld. Maar we moesten nu terug naar de dagbehandeling, zij het baliehuppeltrutje, die er een stuk ongelukkiger uitzag dan een tijdje eerder. Waarschijnlijk had zij nog steeds geen XI gehad of zoiets. Ze keek vagelijk naar al de papieren die we meebrachten en kon zowaar een tijdstip in een scherm noteren, zorgvuldig oplettend of ze de gemanicuurde vingertjes met aanplak nagels niet zou beschadigen. Minder bits als verwacht zei ze dat we terug mochten naar dagbehandeling. Voor de tigste maal liepen we door het ziekenhuis.
Die middag zaten we even op een terras waar het alleen maar toeven was. We waren toch gespannen, logisch toch? Ondanks alle goede verhalen over NL ziekenhuizen is een operatie van een familielid niet niets, toch?
Om zeven uur die avond haalden we p. op. Hij had geen pijn, vertelde hij, de operatie was goed gegaan, de artsen waren leuk geweest en hij was prima geholpen door de pleeg. Tja, artsen, pleeg en administratie, dat is een wereld van verschil.
Maar goed, morgen moeten we weer voor controle! Ik houd mijn hart nu al vast. Ik ga oefenen op een bits terug toontje, gaat me vast lukken!
zaterdag 17 september 2016
Ziekenhuis communicatie? (1 van veel)
Zo zou het moeten. Deze mijnheer is niet de patiënt bedoeld in het Blog.
Het befaamde en, volgens de directie, zeer hoog in de wereld aangeschreven ziekenhuis, bleek uit te blinken in miscommunicatie, onwelwillendheid, bureaucratie, snauwende medewerkers, een totaal gebrek aan empathie en incompetentie. Nee, dat ging NIET over de medische staf, artsen en verpleegkundigen. Dat zijn no-nonsense mensen die gewoon doen en gaan. Nee, het gaat in dit geval, in ons geval, er zullen anderen zijn die helaas ook met de eerdergenoemde groep problemen hadden, maar in ons geval was het met de bureaucraten, de ambtenaren, de mensen die achter de PC's zaten, die dus, misschien buiten hun schuld, niet berekend waren voor hun taak, doordat het geautomatiseerde systeem hen het werken moeilijk maakte, zoiets.
Maar goed, hoe je het ook keert of wend, empathie heb je, onwelwillend zijn en snauwen hoef je niet te doen, dat zit in je. Ik begrijp best dat er een hele hoge werkdruk is in zo een groot ziekenhuis, dat ik wil afschilderen als een (on) gezondheid fabriek. De aversie die ik tegen het ziekenhuis koester is dus niet (nauwelijks) geënt op de mensen "aan het bed". Ik heb zelf meer dan dertig jaar in de "pleeg" gezeten en weet dat de "pleeg" alles doet om het hun patiënten, oeps, dat heet tegenwoordig in moderne spraak "zorgvragenden", zo aangenaam mogelijk te maken. Ook zal ik de naam van het ziekenhuis niet zeggen. Ik weet dat hele grote zoekmachines alle berichten filteren en je dan weten te vinden en misschien een klacht tegen je indienen. Nee, ik lijd niet aan paranoia, maar een vorige werkgever, waar ik, geheel terecht, wel eens negatieve stukjes over schreef, heeft dat aangegrepen om mij, nu ja, forget it.
Het begon allemaal al toen we aankwamen bij dat ziekenhuis, vanaf nu zh. Iemand met een gebroken been, vanaf nu gb, kan niet zo ver lopen en ja, dat is cynisch bedoeld. Je zou nu verwachten dat je een parkeerplek/laad/los plaats voor de deur zou kunnen vinden. Patiënt helpen uitstappen, een rolstoel vinden en dan de patiënt, vanaf nu p., even parkeren in de hal. Ondertussen kun je je auto dan even wegzetten op een daarvoor bedoelde plek. Nu ja, niets is minder waar. Dreigende verkeersborden waarschuwden dat het verboden in te rijden was, op straffe des doods of nog erger, bijna, tenzij je een vergunning hebt of taxi chauffeur bent. (Helemaal terzijde dringt de vraag zich op wie nu de grootste criminelen in ons land zijn? We hadden net het verhaal gehoord dat eer taxicrimineel was die 450 euro vroeg voor een ritje Schiphol naar de binnenstad)
Nu ja, daar heb je als normaal mens de feces aan, natuurlijk. Dus parkeerde ik daar, hielp p. uit de wagen, de lief zocht en vond een, heel vervelende, semi rolstoel en gingen naar de afspraak. De lief had overigens eerst zo een gewone rolstoel, je kent ze wel, twee grote achterwielen, twee kleine voorwielen en tweee van die voet steunen, die je ook nog eens als steun voor het getroffen been naar boven kan klappen, willen pakken, maar werd op dat moment besprongen door een tot de tanden gewapend arrestatie team! Dat mocht dus niet! Die rolstoelen waren alleen maar gereserveerd voor mensen van de gipskamer. De lief legde uit dat p. juist voor de gipskamer kwam, maar kreeg nog net geen "stungun" op haar lieftallige hals geduwd. Ze moesten het doen met een armzalig stoeltje, met een heel klein voet steuntje.
Ik zette ondertussen de auto weg, liep naar de poli waar we moesten zijn en vond mijn gezinsleden terug, niet op de poli, waar we een afspraak voor hadden, maar bij de inschrijfbalie. Maar, hij was de dag er voor toch al ingeschreven, vroegen wij? 'Ja', zei de dame die ons te woord stond heel ongeïnteresseerd haar nagels vijlend en kauwgum kauwend, 'maar dat was zondag hè? Het is nu maandag, weet u wel?' Nee, dat wisten we niet, hoe konden we dat weten? Maar goed, terug naar de receptie, beneden. Probeer eens een lift te kunnen krijgen in een druk zh. Eindelijk zakten we met de lift naar de bg, ja dat is begane grond, die had ik nog niet in mijn lijstje afkortingen opgenomen.
Nergens lazen we een bord: EERST HIER MELDEN of EERST HIER EEN NUMMER TREKKEN, maar uiteindelijk wees een aardige mijnheer in een rolstoel, die ook nog eens blind was of zo, ons op de nummer automaat. Gelukkig, nog maar twaalf mensen voor ons. Vier balies open, eh, nu ja, drie, eh nou ja, gaat die ook al aan de koffie? Nu ja, nog maar twee, nee, eentje, open en ja, we zijn al met al te laat. Het inschrijven ging vrij vlot, naar ons idee dan. Het duurde slechts een half uur, raar, want hij stond al sinds de dag ervoor 'in het systeem', maar soit. Inclusief het maken van een foto van het aangezicht van p., duurde het maar een half uur. 'Foto?', vroegen we. 'Ja', zei de, overigens heel aardige mijnheer die ons hielp, 'dan kunnen de artsen u herkennen als ze u zien!' ???? deed ik. 'Is dat niet een raar iets? Is dat een anti terrorisme ding of zo? Of zijn artsen allemaal blind of lijdend aaan Alzheimer?' (Ja, ik was der toen al klaar mee, maar man, ik wist niet wat ons nog moest overkomen.) Mijnheer keek raar en vreemd, ik schakelde dan maar mijn IQ uit in deze hersenloze omgeving en we gingen gedrieën naar boven. De dame achter de balie vroeg of p. nog nuchter was. ???? en wenkbrauwen idem. 'Ja, u wordt vandaag toch geopereerd?'
Ik ga het niet herhalen, nu ja, heel kort ?? 'Hoe dat?' 'Nou dat heeft u toch gelezen in de brief die u afgelopen zondag mee hebt gekregen?' De lief toonde de hele meegeven correspondentie van voornoemde dag en nee, nee, echt niet, der stond niets in over operatie en nuchter blijven en dat soort zaken.
'Otjeeje en nu dan?' deed balietrutje. 'Ja, dat weten wij ook niet, dat is jullie fout!' zeiden we. Vanaf dat moment ging het echt allemaal fout, maar nu eerst een verdiende Bavaria, zoiets!
woensdag 14 september 2016
Turkse Trottels
(Niet te verwarren met Turkse Tortels, dat zijn een lief soort duifies, die verder geen mens kwaad doen. Turkse Trottels zijn Turkse domoren of sukkels, Trottel is een Duits woord,maar dat wisten jullie natuurlijk!)
Ik ben overigens een ervaringsdeskundige als het gaat om het wonen in Poelenburg, de wijk die nu heel vaak in opspraak komt als het gaat om narigheid en overlast. Ik ben in 1973 in die wijk komen wonen, heb daar vrij ongelukkig, qua huwelijk dan, tot 1983 gewoond en ben toen verhuisd naar een tweede en veel en veel beter leven met E. (Merkwaardig genoeg werd de wijk waar ik toen bij haar in ging wonen, Holendrecht, ook al een tweede Poelenburg, zelfs misschien nog wel erger.) Poelenburg in Zaandam, was, in '73 een wijk voor de 'gewone' man. Op de galerij waar ik woonde, ik geef geen straatnaam door, woonden mijn ex, mijn oudste zoon en ik in een redelijk grote en betaalbare vierkamer flat. Rond ons woonden allerlei soorten mensen. Er woonden ambtenaren, mensen die in de bouw werkten, een stel dat in de horeca werkte en zelfs een politieman met zijn gezin. En oh ja, ook een Turks gezin, ene Ali, met vrouw en twee dochters. Ali werkte, sprak beroerd Nederlands, maar was aardig en gastvrij. Hij had een baan bij een groot bedrijf en hij was blij met zijn werk. Zijn vrouw, Fatima, zat vaak, met fraai weer, op de galerij met haar twee dochters. Ze sprak meer dan krom Nederlands, maar was ook heel gastvrij en vaak zaten we op warme avonden met elkaar te kletsen, biertje, wijntje, thee of koffie erbij en het was allemaal helemaal harmonieus. Na '83 ben ik niet meer vaak in die wijk geweest. Door allerlei omstandigheden, buiten mijn schuld, zeg maar. In het begin van de jaren van deze eeuw, kwam ik er wel weer vaker, op doortocht naar het huis van het gezin van mijn zoon. Ik wist niet wat ik zag! Aan elk balkon stond een schotel antenne opgesteld, allemaal gericht naar het zuidwesten, richting Marokko, maar vooral naar het zuidoosten, richting Turkije. Aan elk balkon, dus, op een hele enkele na. Ik had in mijn hele leven nog nooit zoveel schotels gezien, zelfs Amsterdam west, met al die makronen, moest het daar tegen afleggen, tegen die enorme hoeveelheid die ik daar zag en die je nog kunt zien. Zelfs Russische spionage schepen, die we vroeger vaak tegenkwamen, hadden minder antennes en zo aan boord en dat wilde wel wat zeggen! "Schotel city" werd de wijk een beetje spottend, maar ook onbegrijpend, genoemd. We stopten eens bij de Super die nu heel veel en vaak en heel negatief in het nieuws is, omdat daar het epicentrum van de Turkse narigheid plaatsvind. We wilden wat shoppen. Er was geen enkel personeelslid of geen enkele klant die niet van Turkse komaf was.
Op zich moet je dat soort dingen, mensen die allemaal samen klitten, al niet willen in je gemeente. Dat heet namelijk getto vorming en die heb je helaas ook al jaren in A'dam west en natuurlijk in andere wijken van andere steden, maar daar weet ik niet zo over mee te praten. Maar je mag me je berichten wel mailen, hoor!
Ik weet wel dat Holendrecht, waar ik vervolgens van '83 tot 2003 woonde, ook een getto werd, maar dan voor de echte donker gekleurde medemens, die zich nog steeds beklaagd over het slavenverleden. Dat doen ze vol zelfbeklag door te blowen en te snuiven en andere vormen van geest verruiming te gebruiken. Dat kost geld natuurlijk, maar ja, de mensen in de buurt kunnen wel wat missen als je het aan hen vraagt met een mes in je hand en anders beroof je nog eens een winkeltje of vier. (Dat die zaken in het westen van de hoofdstad ook aan de orde van de dag zijn, mag duidelijk blijken.)
Ik fiets nog wel eens een enkele maal door dat Holendrecht, het ligt op een bepaalde route en ik ben al lang blij dat mijn fiets niet onder mijn togus vandaan wordt gestolen terwijl ik daar rijdt!)
Maar goed, in de wijk Poelenburg zijn de getormenteerde en o, zo zielige Turkse jongeren nu eindelijk in opstand gekomen tegen hun o, zo zielige omstandigheden en vreselijke verplichtingen. "Hoezo: moeten solliciteren? Hoezo: gekort worden op de uitkering? Hoezo: aanpassen aan de Nederlandse cultuur? Hoezo: dank aan die staat die jouw huur- en zorgpremies betaald? Hoezo: integreren in die Nederlandse samenleving?" Sultan Erdogan heeft toch gezegd dat het allemaal de schuld is van die Nederlanders en die andere westerse mensen? Die hebben het begrip "democratie" ingevoerd in de wereld. Die hebben het, Allah zij geklaagd, gewaagd te zeggen dat vrouwen de zelfde rechten hebben als mannen? Fieuw, spuug daarop, echte kerels geven geen rechten aan vrouwen, de echte Allah verbiedt dat in de Koran. Dus ja, we gaan de wijk vertellen dat Allah de grootste is. We gaan het publiek intimideren, zetten dan filmpjes op het internet! Gaan we de politie lekker in de urine (ja, ik gebruik nette woorden) zetten. Lekker afurineren, die Hollanders met hun idee van een goede maatschappij waar er van je verwacht wordt dat je participeert? Dat je meedoet aan de samenleving door te werken, de taal te spreken en mensen in hun waarde moet laten? Dat doet onze held Erdogan toch ook niet in ons land? Dus waarom moeten wij dat wel doen in dit land van de kaaskoppen, waar we dan wel geboren zijn, maar waarvan onze ouders ons altijd hebben weggehouden door ons naar Turkse tv programma's te laten kijken?
En, ja hoor, de politiek keek weer weg. Zaanstad is een vanouds links, PvdA, bolwerk, net als Amsterdam. En, omdat links, al het links, het onheil over zich zelf heeft afgeroepen door te willen geloven in de multi flauwe culti maatschappij, zitten Zaandamse, Amsterdamse en bijna alle normale bewoners van grote steden met de erfenis van die, ooit eenmaal, grote partij en haar handlangers.
Logisch toch dat de PVV zo veel stemmen heeft? Ja, die mensen zijn allemaal tegen de buitenlanders, hoor je linkse Gekke Henkie roepen! Mocht je zelf in een dergelijk getto gewoond hebben, of wonen, dan begrijp je helemaal goed, waarom mijnheer Wilders zo scoort. Tegen tuig begin je niets met het aanbieden van een jeugdhonk (Geke Faber, PvdA) of een koffiehuis, Job Cohen (PvdA). Tegen tuig kan je alleen maar optreden met anti tuig geweld. (Zet het Korps maar in, las ik, nee, natuurlijk. Dat Korps is er niet voor om de k.. zooi van links recht te trekken. Bovendien zijn ze te soft. Nee, niet de Mariniers, maar de Turkse Trottels. Ik ben bang dat alle straten zo bezaaid liggen met Turkse ontlasting (ja, ik gebruik nette woorden) dat als een (1) MARN zijn kanis laat zien in die wijk, dat er dan allerlei nare ziektes uit zullen breken.
Laf zijn is een Turkse uitvinding! Door de Attaturk zelf uitgevonden! Bang zijn is een woord dat Erdogan uit heeft gevonden. Tyf.. tuig is een gewoon Nederlands woord, trouwens.
Ik ben overigens een ervaringsdeskundige als het gaat om het wonen in Poelenburg, de wijk die nu heel vaak in opspraak komt als het gaat om narigheid en overlast. Ik ben in 1973 in die wijk komen wonen, heb daar vrij ongelukkig, qua huwelijk dan, tot 1983 gewoond en ben toen verhuisd naar een tweede en veel en veel beter leven met E. (Merkwaardig genoeg werd de wijk waar ik toen bij haar in ging wonen, Holendrecht, ook al een tweede Poelenburg, zelfs misschien nog wel erger.) Poelenburg in Zaandam, was, in '73 een wijk voor de 'gewone' man. Op de galerij waar ik woonde, ik geef geen straatnaam door, woonden mijn ex, mijn oudste zoon en ik in een redelijk grote en betaalbare vierkamer flat. Rond ons woonden allerlei soorten mensen. Er woonden ambtenaren, mensen die in de bouw werkten, een stel dat in de horeca werkte en zelfs een politieman met zijn gezin. En oh ja, ook een Turks gezin, ene Ali, met vrouw en twee dochters. Ali werkte, sprak beroerd Nederlands, maar was aardig en gastvrij. Hij had een baan bij een groot bedrijf en hij was blij met zijn werk. Zijn vrouw, Fatima, zat vaak, met fraai weer, op de galerij met haar twee dochters. Ze sprak meer dan krom Nederlands, maar was ook heel gastvrij en vaak zaten we op warme avonden met elkaar te kletsen, biertje, wijntje, thee of koffie erbij en het was allemaal helemaal harmonieus. Na '83 ben ik niet meer vaak in die wijk geweest. Door allerlei omstandigheden, buiten mijn schuld, zeg maar. In het begin van de jaren van deze eeuw, kwam ik er wel weer vaker, op doortocht naar het huis van het gezin van mijn zoon. Ik wist niet wat ik zag! Aan elk balkon stond een schotel antenne opgesteld, allemaal gericht naar het zuidwesten, richting Marokko, maar vooral naar het zuidoosten, richting Turkije. Aan elk balkon, dus, op een hele enkele na. Ik had in mijn hele leven nog nooit zoveel schotels gezien, zelfs Amsterdam west, met al die makronen, moest het daar tegen afleggen, tegen die enorme hoeveelheid die ik daar zag en die je nog kunt zien. Zelfs Russische spionage schepen, die we vroeger vaak tegenkwamen, hadden minder antennes en zo aan boord en dat wilde wel wat zeggen! "Schotel city" werd de wijk een beetje spottend, maar ook onbegrijpend, genoemd. We stopten eens bij de Super die nu heel veel en vaak en heel negatief in het nieuws is, omdat daar het epicentrum van de Turkse narigheid plaatsvind. We wilden wat shoppen. Er was geen enkel personeelslid of geen enkele klant die niet van Turkse komaf was.
Op zich moet je dat soort dingen, mensen die allemaal samen klitten, al niet willen in je gemeente. Dat heet namelijk getto vorming en die heb je helaas ook al jaren in A'dam west en natuurlijk in andere wijken van andere steden, maar daar weet ik niet zo over mee te praten. Maar je mag me je berichten wel mailen, hoor!
Ik weet wel dat Holendrecht, waar ik vervolgens van '83 tot 2003 woonde, ook een getto werd, maar dan voor de echte donker gekleurde medemens, die zich nog steeds beklaagd over het slavenverleden. Dat doen ze vol zelfbeklag door te blowen en te snuiven en andere vormen van geest verruiming te gebruiken. Dat kost geld natuurlijk, maar ja, de mensen in de buurt kunnen wel wat missen als je het aan hen vraagt met een mes in je hand en anders beroof je nog eens een winkeltje of vier. (Dat die zaken in het westen van de hoofdstad ook aan de orde van de dag zijn, mag duidelijk blijken.)
Ik fiets nog wel eens een enkele maal door dat Holendrecht, het ligt op een bepaalde route en ik ben al lang blij dat mijn fiets niet onder mijn togus vandaan wordt gestolen terwijl ik daar rijdt!)
Maar goed, in de wijk Poelenburg zijn de getormenteerde en o, zo zielige Turkse jongeren nu eindelijk in opstand gekomen tegen hun o, zo zielige omstandigheden en vreselijke verplichtingen. "Hoezo: moeten solliciteren? Hoezo: gekort worden op de uitkering? Hoezo: aanpassen aan de Nederlandse cultuur? Hoezo: dank aan die staat die jouw huur- en zorgpremies betaald? Hoezo: integreren in die Nederlandse samenleving?" Sultan Erdogan heeft toch gezegd dat het allemaal de schuld is van die Nederlanders en die andere westerse mensen? Die hebben het begrip "democratie" ingevoerd in de wereld. Die hebben het, Allah zij geklaagd, gewaagd te zeggen dat vrouwen de zelfde rechten hebben als mannen? Fieuw, spuug daarop, echte kerels geven geen rechten aan vrouwen, de echte Allah verbiedt dat in de Koran. Dus ja, we gaan de wijk vertellen dat Allah de grootste is. We gaan het publiek intimideren, zetten dan filmpjes op het internet! Gaan we de politie lekker in de urine (ja, ik gebruik nette woorden) zetten. Lekker afurineren, die Hollanders met hun idee van een goede maatschappij waar er van je verwacht wordt dat je participeert? Dat je meedoet aan de samenleving door te werken, de taal te spreken en mensen in hun waarde moet laten? Dat doet onze held Erdogan toch ook niet in ons land? Dus waarom moeten wij dat wel doen in dit land van de kaaskoppen, waar we dan wel geboren zijn, maar waarvan onze ouders ons altijd hebben weggehouden door ons naar Turkse tv programma's te laten kijken?
En, ja hoor, de politiek keek weer weg. Zaanstad is een vanouds links, PvdA, bolwerk, net als Amsterdam. En, omdat links, al het links, het onheil over zich zelf heeft afgeroepen door te willen geloven in de multi flauwe culti maatschappij, zitten Zaandamse, Amsterdamse en bijna alle normale bewoners van grote steden met de erfenis van die, ooit eenmaal, grote partij en haar handlangers.
Logisch toch dat de PVV zo veel stemmen heeft? Ja, die mensen zijn allemaal tegen de buitenlanders, hoor je linkse Gekke Henkie roepen! Mocht je zelf in een dergelijk getto gewoond hebben, of wonen, dan begrijp je helemaal goed, waarom mijnheer Wilders zo scoort. Tegen tuig begin je niets met het aanbieden van een jeugdhonk (Geke Faber, PvdA) of een koffiehuis, Job Cohen (PvdA). Tegen tuig kan je alleen maar optreden met anti tuig geweld. (Zet het Korps maar in, las ik, nee, natuurlijk. Dat Korps is er niet voor om de k.. zooi van links recht te trekken. Bovendien zijn ze te soft. Nee, niet de Mariniers, maar de Turkse Trottels. Ik ben bang dat alle straten zo bezaaid liggen met Turkse ontlasting (ja, ik gebruik nette woorden) dat als een (1) MARN zijn kanis laat zien in die wijk, dat er dan allerlei nare ziektes uit zullen breken.
Laf zijn is een Turkse uitvinding! Door de Attaturk zelf uitgevonden! Bang zijn is een woord dat Erdogan uit heeft gevonden. Tyf.. tuig is een gewoon Nederlands woord, trouwens.
donderdag 8 september 2016
Verkiezingen en ja, we worden weer bedonderd!
Ik zag, helaas, een dag of wat geleden een stukje van het programma "Pauw", een abso hit bij de linkse kijkertjes naar tv. Voor hen die het nooit zien: wees blij en hou dat zo. Dat programma is een verlengstuk van de ooit eens bekende volkspartij PvdA. Die partij is nu zo exclusief "nieuw links" geworden dat je al in een Bentley Continental, (er stond zo een wagen voor ons huis afgemeerd vanmiddag waarin een linkse politicus zag zitten), moet kunnen rijden om lid te mogen worden van die club. Als er een vereniging is die echt "grachtengordel" is, je kent die uitdrukking of dat reservaat wel, dat is dure stukje Mokum, waar alleen mensen met inkomens en kapitaal van vooral dubieuze herkomst wonen, dan is de oude trouwe SDAP van Drees dat nu wel geworden. (Drees, van de AOW weet je nog?) De oude PvdA voorman Den Uijl, dat was geloof ik de eerste salon socialist, na Troelstra in ieder geval, woonde overigens op heel chique in Buitenveldert. Dat is het Wassenaar van Amsterdam. Onder een tonnetje of vijf bestaat er niets om in te wonen. Zijn opvolger, Wim Kok, ooit een voorman van de FNV en toen nog betrekkelijk dicht bij de mens/kiezer, woonde ook niet flauw hoor, in het dure West, strikt gescheiden van het Makronen Getto west, waar er meer moskeeën dan stoplichten zijn. De heer Samsom woont overigens ook fraai als grachtengordel dier. Vermoedelijk met een of meerdere 'zwarte' schoonmaaksters?)
Maar goed, over de verkiezingen, dus.
Ik zag in dat flauwe Pauw gedoe ene Buma, voorzitter van de CDA, of fractieleider of whatever. De man heeft een wat naar uiterlijk. Hij heeft een gebogen neus die bijna zijn mond aanraakt. Hij heeft ook nog eens een mond die aan beide zijden neergebogen is, zodat het lijkt alsof hij neerkijkt op een ieder die niet van zijn partij/kerk/geboorte is. En dat doet en voelt hij denk ik ook zo. Hij voelt zich, geloof ik, boven de gewone werkman verheven. Hij is in ieder geval geen man die weet wat onder het volk leeft. Nee, niet het kerkse volk, maar het echte volk, dat zich niet verschuilt achter de grote verdwaler of goedmaker, die men in die kringen de Here Here der Here Here noemt, zoiets dan. Hij (Buma) beloofde weer eens van alles, waar we allemaal blij mee moesten worden en dan meteen maar op zijn zieltogende politieke clubje moesten stemmen. Tja. Maar, gvd de gvd de gvd, de ochtend daarop zette ik de tv aan, ik zat met koffie en shag mijn schoenen aan te doen voor weer een mooie fietstocht en ik zag hem dus weer, bij WNL, een schijn omroepje van de Telegraaf, "krant voor nu ja, dat Nederland", maar ooit een NSB blad, maar nu had hij zijn opvolgster bij zich. Een aardige vrouw, maar die de zelfde partijpolitieke kwaak herhaalde die die Buma ook al had lopen babbelen. Zendtijd kopen dus!
Nee, nu ja, Rutte dan! Over zendtijd kopen! Die had ook eerst bij een ander lulverhalen programmatje gezeten, weer zo een vreemd en al die lui zelf gelukkig makend grachtengordel dingetje, DWDD, zuks, en ja, hoor, daar wastie weer, die Rutte, maar nu was het bij Zomergasten. (Exclusiviteit, mijnheertje, allemaal grachtengordel dieren onder elkaar, kotsend las ik de namen. Gelukkig begon 'ie weer niet met Sorry, sorry, sorry en zo. Wat hij nu eigenlijk wel vertelde, ik weet het niet, als ik eerlijk ben. Over zijn moeder en over zijn, aan AIDS, overleden broer en dat maakt hem wel menselijk, als ik eerlijk ben. Triest, dat een premier zich zo ver "hoerd", mag ik dat zeggen?
Nu ja, de witte en blanke voorman van de PVV heeft natuurlijk veel mensen tegen zich in het harnas gejaagd. Niet alleen de linkskewitzen van de links politieke gestapo, maar ondertussen ook zijn eigen partij-mensen, die het befaamde A4-tje ook door hun strot gedrongen kregen, waarin Wilders alle moslims het land uit wil jagen en alle moskeeën wil sluiten. (De man vergeet even dat er veel moslims uit het voormalige Indië, als KNIL strijders ons land zijn binnengehaald, als, terechte, helden. Vaak zijn die mensen, of hun afstammelingen, ook moslim. Hun vaders verdienden terecht een hoop bintangs, (medailles) natuurlijk. Ik schreef er al eerder over.)
Dat zal, als het aan mij ligt, overigens niet gaan gebeuren, dat sluiten van die Islam kerken, dan.
By the way, ik vind de islam een afgrijselijke godsdienst. Maar: ik ben democraat. Het mag en ik mag en wil het niet verbieden.
Nederland is een land van diversiteit, daar is onze hele geschiedenis op gebouwd. De Joden noemden niets voor niets onze hoofdstad "Mokum Alef", de "eerste stad", omdat zij daar gewoon hun geloof konden beleven. De Antwerpenaren en de Franse protestanten die, in de jaren '70 van de 16e eeuw naar ons land kwamen, nadat de Spanjaarden Antwerpen zo goed als hadden vernietigd. De Parijse katholieken hadden de Hugenoten, zoals de Franse protestanten werden genoemd, bijna uitgemoord in de Parijse Bloedbruiloft, maar die vonden hier, net als de Antwerpenaren en net als vele andere vluchtelingen meer, een veilig thuis in ons land. Ze verrijkten overigens onze toenmalige economie ook nog eens. Zonder al die Auslaender was de VOC, de WIC, de economie en de cultuur nooit op zo een hoog plan gekomen, in ieder geval, dan had dat jaren meer geduurd. Maar wij, Nederlanders, hadden het uiteindelijk wel gedaan, natuurlijk, dat zit en zat nu eenmaal in onze volksaard. En nee, ik wil dus niet dat al die mensen van buitenlandse afkomst, die veel hebben bij te brengen aan ons leef wereldje, der worden uit gelazerd, Mensen als Aboutaleb, Markouch of Umar, zijn aanwinsten voor onze maatschappij! Dat waren de Polak's, de Cohens en de Spinoza's van hun tijd ook. Paco Saul, mijn geliefde filosoof, schreef eens: "Als de Joden er aan gaan, dan zijn de gevolgen niet te overzien. Na de Joden volgen de filosofen, schrijvers en de denkers." Of hij gelijk had? Kijk naar het Duitsland van de boekverbrandingen in de jaren dertig van de vorige eeuw?En de daaropvolgende gebeurtenissen onder het Nazi bewind?
En nee, van Groen? Niets te verwachten. Geen economisme, zuks dan, zei mannetje Klaver. Maar mannetje Klaver, de economie is dat waar de wereld op draait. Daar krijgen jouw stemmers hun uitkeringen vandaan en jouw vluchtelingen worden daardoor in kampen geplaatst, doordat wij poen aan hen geven!
SP? Ja, als Stalin nog had bestaan! De dochter van de "Grote Roerganger", Jan Marijnissen, is opgenomen in het Partij apparaat. Zij zal als Marksistische leidster wel weer uren durende speeches gaan houden. Over worsten fabrieken en arbeiders paradijzen en zo.
Nee, mensen, we worden weer bespeeld, besodemieterd en bedrogen, ik wil maar zeggen, we worden weer eens verne....! (Zoals altijd) Elke politicus die een toezegging doet aan ons goeie gevoel en dus rekent op onze steun, om hem/haar in de kamer te krijgen doet dat om a raison van Euro 107.000 per jaar zijn/haar bips op een mooie zetel te parkeren!
Ok? Hebben? Dik een ton per jaar! Daar moet ik/moest ik en daar moeten jullie, lieve lezeres/lezeressen, heel veel meer uren voor maken,onder heel wat minder fraaie omstandigheden of werk condities. Zonder dat we een zomer reces van twee maanden en een winter reces van een maand, allemaal doorbetaald, krijgen. Daarnaast hebben die grappenmakers allemaal bijbaantjes en zo. Dus politiek? Nee, niet meer voor mij. Politici? Zakkenvullers, te vergelijken met Geer en nog meer met Goor. Want ze hebben allemaal die valse lach en allemaal die valse praatjes en beloftes die de zogenaamde 'toppers' ook hebben.
Politiek en politici? Nee, ik ben het helemaal zat! Ik sla stemmen voor maar eens over, denk ik. Ik weet dat ik of door de hond of door de kat gebeten word. Dus nee, geen politiek meer!
Appie bedonderd met al genoeg met plofkippen?
Maar goed, over de verkiezingen, dus.
Ik zag in dat flauwe Pauw gedoe ene Buma, voorzitter van de CDA, of fractieleider of whatever. De man heeft een wat naar uiterlijk. Hij heeft een gebogen neus die bijna zijn mond aanraakt. Hij heeft ook nog eens een mond die aan beide zijden neergebogen is, zodat het lijkt alsof hij neerkijkt op een ieder die niet van zijn partij/kerk/geboorte is. En dat doet en voelt hij denk ik ook zo. Hij voelt zich, geloof ik, boven de gewone werkman verheven. Hij is in ieder geval geen man die weet wat onder het volk leeft. Nee, niet het kerkse volk, maar het echte volk, dat zich niet verschuilt achter de grote verdwaler of goedmaker, die men in die kringen de Here Here der Here Here noemt, zoiets dan. Hij (Buma) beloofde weer eens van alles, waar we allemaal blij mee moesten worden en dan meteen maar op zijn zieltogende politieke clubje moesten stemmen. Tja. Maar, gvd de gvd de gvd, de ochtend daarop zette ik de tv aan, ik zat met koffie en shag mijn schoenen aan te doen voor weer een mooie fietstocht en ik zag hem dus weer, bij WNL, een schijn omroepje van de Telegraaf, "krant voor nu ja, dat Nederland", maar ooit een NSB blad, maar nu had hij zijn opvolgster bij zich. Een aardige vrouw, maar die de zelfde partijpolitieke kwaak herhaalde die die Buma ook al had lopen babbelen. Zendtijd kopen dus!
Nee, nu ja, Rutte dan! Over zendtijd kopen! Die had ook eerst bij een ander lulverhalen programmatje gezeten, weer zo een vreemd en al die lui zelf gelukkig makend grachtengordel dingetje, DWDD, zuks, en ja, hoor, daar wastie weer, die Rutte, maar nu was het bij Zomergasten. (Exclusiviteit, mijnheertje, allemaal grachtengordel dieren onder elkaar, kotsend las ik de namen. Gelukkig begon 'ie weer niet met Sorry, sorry, sorry en zo. Wat hij nu eigenlijk wel vertelde, ik weet het niet, als ik eerlijk ben. Over zijn moeder en over zijn, aan AIDS, overleden broer en dat maakt hem wel menselijk, als ik eerlijk ben. Triest, dat een premier zich zo ver "hoerd", mag ik dat zeggen?
Nu ja, de witte en blanke voorman van de PVV heeft natuurlijk veel mensen tegen zich in het harnas gejaagd. Niet alleen de linkskewitzen van de links politieke gestapo, maar ondertussen ook zijn eigen partij-mensen, die het befaamde A4-tje ook door hun strot gedrongen kregen, waarin Wilders alle moslims het land uit wil jagen en alle moskeeën wil sluiten. (De man vergeet even dat er veel moslims uit het voormalige Indië, als KNIL strijders ons land zijn binnengehaald, als, terechte, helden. Vaak zijn die mensen, of hun afstammelingen, ook moslim. Hun vaders verdienden terecht een hoop bintangs, (medailles) natuurlijk. Ik schreef er al eerder over.)
Dat zal, als het aan mij ligt, overigens niet gaan gebeuren, dat sluiten van die Islam kerken, dan.
By the way, ik vind de islam een afgrijselijke godsdienst. Maar: ik ben democraat. Het mag en ik mag en wil het niet verbieden.
Nederland is een land van diversiteit, daar is onze hele geschiedenis op gebouwd. De Joden noemden niets voor niets onze hoofdstad "Mokum Alef", de "eerste stad", omdat zij daar gewoon hun geloof konden beleven. De Antwerpenaren en de Franse protestanten die, in de jaren '70 van de 16e eeuw naar ons land kwamen, nadat de Spanjaarden Antwerpen zo goed als hadden vernietigd. De Parijse katholieken hadden de Hugenoten, zoals de Franse protestanten werden genoemd, bijna uitgemoord in de Parijse Bloedbruiloft, maar die vonden hier, net als de Antwerpenaren en net als vele andere vluchtelingen meer, een veilig thuis in ons land. Ze verrijkten overigens onze toenmalige economie ook nog eens. Zonder al die Auslaender was de VOC, de WIC, de economie en de cultuur nooit op zo een hoog plan gekomen, in ieder geval, dan had dat jaren meer geduurd. Maar wij, Nederlanders, hadden het uiteindelijk wel gedaan, natuurlijk, dat zit en zat nu eenmaal in onze volksaard. En nee, ik wil dus niet dat al die mensen van buitenlandse afkomst, die veel hebben bij te brengen aan ons leef wereldje, der worden uit gelazerd, Mensen als Aboutaleb, Markouch of Umar, zijn aanwinsten voor onze maatschappij! Dat waren de Polak's, de Cohens en de Spinoza's van hun tijd ook. Paco Saul, mijn geliefde filosoof, schreef eens: "Als de Joden er aan gaan, dan zijn de gevolgen niet te overzien. Na de Joden volgen de filosofen, schrijvers en de denkers." Of hij gelijk had? Kijk naar het Duitsland van de boekverbrandingen in de jaren dertig van de vorige eeuw?En de daaropvolgende gebeurtenissen onder het Nazi bewind?
En nee, van Groen? Niets te verwachten. Geen economisme, zuks dan, zei mannetje Klaver. Maar mannetje Klaver, de economie is dat waar de wereld op draait. Daar krijgen jouw stemmers hun uitkeringen vandaan en jouw vluchtelingen worden daardoor in kampen geplaatst, doordat wij poen aan hen geven!
SP? Ja, als Stalin nog had bestaan! De dochter van de "Grote Roerganger", Jan Marijnissen, is opgenomen in het Partij apparaat. Zij zal als Marksistische leidster wel weer uren durende speeches gaan houden. Over worsten fabrieken en arbeiders paradijzen en zo.
Nee, mensen, we worden weer bespeeld, besodemieterd en bedrogen, ik wil maar zeggen, we worden weer eens verne....! (Zoals altijd) Elke politicus die een toezegging doet aan ons goeie gevoel en dus rekent op onze steun, om hem/haar in de kamer te krijgen doet dat om a raison van Euro 107.000 per jaar zijn/haar bips op een mooie zetel te parkeren!
Ok? Hebben? Dik een ton per jaar! Daar moet ik/moest ik en daar moeten jullie, lieve lezeres/lezeressen, heel veel meer uren voor maken,onder heel wat minder fraaie omstandigheden of werk condities. Zonder dat we een zomer reces van twee maanden en een winter reces van een maand, allemaal doorbetaald, krijgen. Daarnaast hebben die grappenmakers allemaal bijbaantjes en zo. Dus politiek? Nee, niet meer voor mij. Politici? Zakkenvullers, te vergelijken met Geer en nog meer met Goor. Want ze hebben allemaal die valse lach en allemaal die valse praatjes en beloftes die de zogenaamde 'toppers' ook hebben.
Politiek en politici? Nee, ik ben het helemaal zat! Ik sla stemmen voor maar eens over, denk ik. Ik weet dat ik of door de hond of door de kat gebeten word. Dus nee, geen politiek meer!
Appie bedonderd met al genoeg met plofkippen?
dinsdag 6 september 2016
Ouwe mannen dag!
Zoals ik al eerder vertelde heb ik tegenwoordig aardig wat tijd om op een van mijn meerdere racefietsen mijn regio te doorkruisen. Ik had overigens al een dag of wat niet op de fiets gezeten want: op zaterdag moesten we alvast boodschappen doen voor de zondag, want dan hadden we een "familiereünie", dus de zondag viel ook af als fietsdag en de maandag is onze oppasdag bij de kleinkinderen. Dus vanmorgen moest en zou ik lekker even de "benen strekken", de "ketting strakzetten", het "lichaam teisteren" en "lekker buiten spelen", zeg maar.
Ik zou daar verder niets over geschreven hebben, een ouwe man met zijn memories en een bijna ouderwetse hobby, dat is nauwelijks iets bijzonders om over te lezen en zo, ware het niet dat me wat dingen opvielen. Om te beginnen had ik een vers fietstenue uit de kast getrokken. Ik houd persoonlijk niet zo van die mensen die in gele-/rode-/roze-/bollen-/wereld kampioen truien fietsen. Tenzij je Nibali, Froome, Contador, Boonen of zo heet. Ik bedoel die truien moet je verdiend hebben, toch? Ik zelf heb een heel scala aan truien, zoals die dingen heten. Ik heb voornamelijk ongemerkte truitjes in allerlei frisse kleuren, vaak met bijpassende broeken. Veel van die shirts en broeken heb ik bij de LIDL gekocht, tegen een minimale financiële vergoeding en dat spul past goed, zit lekker en gaat soms jaren mee. Waarom zestig piek voor een shirt of broek betalen waar je voor 15 pietermannen ook klaar bent? En nee, dan heb ik wel geen shirt van Lotto/Jumbo of van Ettix/QuickStep of van Giant/Alpecin, nee, maar ja, die mannen betalen me ook niet, toch? Waarom zou ik dan reclame gaan maken voor firma's die ik amper ken? Ik heb wel een oud shirt van Amstel Malt (hoe ik daar in godesnaam aangekomen ben?) Ook heb ik nog een shirt van een ploeg waar ik zelf ooit voor reed, de Amstel WTC vereniging. (ik schreef daar eens over in mijn boek: Over mijn toeren) Daarnaast heb ik twee echt klassieke shirts. Allebei gewonnen in een heuse TdF Tv quiz, waarbij mijn naam door de heer Smeets M. zelfs met eerbied werd uitgesproken en mijn naam dus live op tv kwam. Nee, da's geen gein. Ik won een officieel shirt van de WordPerfect ploeg en het jaar daarvoor had ik al een shirt van Buckler gewonnen. (Bij die shirts werden ook nog eens CD's en boekjes en zelfs een krat Orangina geleverd, believe it or not.)
Beide wielerploegen hadden Jan Raas als grote man en beide ploegen waren behoorlijk succesvol. Maar goed, even over die shirts. WP is een bekend product natuurlijk. Software en zo. Buckler is ondertussen niet meer bekend. Het was het eerste Malt bier dat er op de markt verscheen, een (wan) product van ome Alfred, zoals de man vroeger bij de KM werd genoemd. Buckler werd namelijk door een klein en dik manneke, die toen redelijk populair was, maar dat nu helemaal niet meer is, verdoemd en afgezeken in een cabaret optreden van dat dikke mannetje. Hij heet Van 't Hek. Hij komt uit een steenrijke familie uit het Gooi en is zelf ondertussen ook knetter rijk geworden en heeft zijn zogenaamde sociale waarden en normen allang geleden verruild, hoor, volgens mij. Ondertussen is hij dus al lang niet kritisch of sociaal meer en herhaald zich bijna elke keer dat ik hem wel eens, helemaal per ongeluk en met een bult tegenzin, zie of hoor. Het is bijna altijd over dansen in Parijs en dat soort onzin.
Goed, maar dat belet me niet om af en toe de beide, ondertussen al meer dan twintig jaar oude shirts te dragen. Nostalgie, zeg maar. De stof is van prima kwaliteit, hoewel wat stevig en niet echt doorlatend, dus je moet het niet op een hoog zomerdag dragen. (Daar hebben we der niet veel van, trouwens.) Vandaag droeg ik mijn WP shirt weer eens. Een goede en niet dure broek van de LIDL, met een hele goeie zeem en ik was en route. Via Ouderkerk aan de Amstel, op Abcoude aan en dan via Loenersloot en Nieuwe ter Aar en zo. Vinkeveen, Wilnis, Mijdrecht, Uithoorn, kortom al die fraaie plaatsjes en al die fraaie polders, het lag allemaal op de route. (Ik schrijf nog wel eens een idee dat ik heb over het waarom van al die enorm grote kerken in die enorm kleine dorpies)
Het begon meteen al in Ouderkerk, bij het stoplicht. Daar stond een club krasse knarren te wachten voor rood. Ja, voor rood, ze reden niet door, ze wachtten rustig af. (Oude mensen doen dat nog, gelukkig.) Ik sloot aan in de rij en zag tot mijn grote verbazing dat de drie zich hadden gehuld in een TI Raleigh shirt, TI was ooit de beste wielerploeg ploeg ter wereld, ik noem: Raas, Knetemann, Zoetemelk, Kuiper, de andere had een PDM shirt aan. PDM, ook wel Prestatie Door Manipulatie genoemd: Rooks, Theunisse, Breukink reden voor die ploeg. (Ze reden op die fantastische Concorde fietsen. Ik heb er nog twee van in de schuur staan. Op een ervan heb ik ongeveer negentigduizend (90.000) kilometer gereden!)
En nummer drie ouwe man had het fraai truitje aan van de vroegere Peugeot ploeg: Aucoturier, Hennie Kuiper, De Karst, Bernard Thevenet en dat soort mannen. Zij keken even om, we keken elkaar alle drie even aan. De grijns van vier ouwe fietsers, de grijns van veel gedeelde herinneringen en gedeelde lange fietstochten lazen we in elkaars ogen. Nostalgie, misschien?
Met een groet nam ik afscheid toen het licht op groen sprong. Ik moest als eerste het dorp en de polder in natuurlijk. Zo oud als hen was in nog niet, dat zou nog wel twee jaar duren!
zaterdag 3 september 2016
Het nieuwe filiaal van firma Erdogan: Nederland
De grootgrutter uit Ankara, of Istanboel, ik weet niet exact waar het hoofdkantoor van die firma is gevestigd, heeft een nieuw filiaal geopend. Nu ja, meerdere filialen dan, namelijk in alle grote steden van Nederland. Die grootgrutter heet Erdogan en verkoopt, in tegenstelling tot andere winkeliers, alleen maar gebakken lucht, rumoer en haat en nijd. Daarnaast heeft hij diverse service punten geopend waar je je eigen publiek kunt verklikken en verraden en ja, da's voor een nieuwe vorm van winkelen een hele aparte ervaring, hoor. Dat kan ik zeggen met meer dan tien jaar winkel ervaring. Goed, de filialen van de firma Erdogan beperken zich overigens voornamelijk tot het saboteren van die andere Turkse firma, van de heer Guelen. (je weet het nog, een e na een klinker staat voor de umlaut, goed opgemerkt en ik ben blij dat jij, mijn enige lezer dat onthouden hebt!)
Wat wil die firma Guelen nu eigenlijk dat de firma Erdogan dat allemaal niet toestaat?
Heel in het kort: Guelen wil dat mensen zich kunnen ontwikkelen door onder andere goed onderwijs. Op die manier kunnen mensen begrip en tolerantie opbrengen voor elkaar zodat de rechten en de meningen van andersdenkenden veilig worden gesteld. Daarvoor benaderde hij overigens zakenlieden om geld vrij te maken voor reguliere scholen, om te beginnen in Turkije, natuurlijk, om al die (in mijn ogen fraaie) doelen te kunnen bereiken. Hij is ook nog eens tegen het 'bekeren' van mensen. Zijn 'verkooppraatje' is dan ook tolerantie. Zijn visie is dat mensen altijd vrijheid van keuze willen hebben, iets dat de islam (goed, ik geef het toe) geen enkele godsdienst geeft. Dat hij veel verder gaat in zijn vernieuwende democratie is iets dat nog niet helemaal begrepen wordt, maar waar hij wel verder over nadenkt.
Als dit een pro Guelen praatje is, dan zij het zo. Maar ik heb liever de mening van die oude bromsnor (hij lijkt wat op Lou Geels namelijk uit de serie Swiebertje) natuurlijk, dan dat ik de praatjes van filiaal directeur Erdogan hoor. Nu is de man uit Ankara/Istanboel momenteel in een enorme prijzenslag verwikkeld. Zijn firma is namelijk de enige die, volgens hem, de beste goederen verkoopt en hij doet er dus alles aan om zijn prijzenslag te laten doorgaan. Om dat te bereiken gaat hij de firma Guelen zwart maken. Dat doet hij natuurlijk in alle media, na de (in mijn ogen zogenaamde) coup die er tegen hem werd gepleegd. Ik schreef er eerder over en ja, ik geloof nog steeds geen ene r.. van dat verhaal.
Maar, ondertussen heeft Erdogan zijn toko, in onder andere ons land, behoorlijk uitgebreid. Hij heeft de partij Denk op laten richten. Daar maakt ene mevrouw Simons deel van uit. Deze mevrouw is niet al te clever, naar mijn mening. Ik heb het idee dat ze, als ze het toilet in haar eigen huis, na veel zoeken, eenmaal gevonden heeft en er op plaats heeft genomen, zich afvraagt: 'wat kwam ik hier nog maar eens doen?' Als zelfs een voetbal verslaggever gehakt van haar kan maken in een tv interview weet je eigenlijk al genoeg over s' vrouws interlectuelere gedachtengoed.
Maar: naast de dumbo's van de Turkse partij Denk, heeft Erdogan een vijfde colonne opgericht. De vijfde colonne is een ander woord voor intriganten, landverraders en ja, gewoon verraders. Denk aan de NSB in de tweede wereldoorlog en dat soort figuren. Nu ja, ik ben er achter dat de moderne NSB ook in ons land zit. En wel met name in de vorm van ene mevrouw Suekren Ince, een advocate, die waarschijnlijk in ons land heeft gestudeerd, maar zich in Turkije kandidaat heeft gesteld voor de Erdogan partij. (Ja de gein over firma's is al lang over, natuurlijk.) Naast haar zijn diverse kliklijnen van "klikTurken" bekend. De Erdogan dictatuur strekt haar vieze en stinkende klauwen uit naar ONZE landgenoten van Turkse komaf. Veelal zijn ze hier geboren en zijn ze de Turkse taal niet eens machtig en hebben ze geen idee waar dat land ligt.
Maar: da's toch infiltratie van een buitenlandse natie in ons land? Ik hoef je alleen maar even te verwijzen naar het Venlo incident. Da's een dergelijk verhaal. Waarom kan onze AIVD of alle inlichtingendiensten die te.... gasten niet buiten smijten? Erdogan maakt onze samenleving, al dan niet ingewikkeld, helemaal kapot, op deze manier. Er zijn onderwijzers opgestapt, hebben hun, veilige, banen opgegeven omdat ze niet wilden werken onder de druk van Erdogan!
Kunnen neo NSB'ers, vijfde colonne gekken en landverraders als de nare lieden van Denk of dat mens van Ince niet gewoon uitgewezen worden? En waarom dan niet? Moet er een burger oorlog ontstaan? Moeten kinderen van de ene school opgehitst worden tegen die van een andere (anders denkende) school? Omdat lu...... Erdogan dat zo nodig vindt?
Laten wij bij onze zaak blijven. Laten wij niet de politiek van de Turken ons land over laten nemen. Tolerantie is een goed iets, maar controle op hen die niet tolerant zijn, dat is de hele islam, is namelijk veel beter!
Abonneren op:
Posts (Atom)