vrijdag 29 juni 2018

Het is een vreemde wereld

Tsja, ik weet het allemaal even niet meer zo, hoor. Ik ben die hele zomer momenteel even beu. Nu ja, nee, dat moet ik preciezer zeggen, natuurlijk. Ik ben de zomer absoluut niet beu, integendeel, elke dag dat ik kan fietsen in droog en vooral warm weer is me een zegen. Vooral met veel zon en zo. Ik vind het heerlijk, mijn armen en mijn benen, vanaf waar de mouwen en de pijpen van mijn wielershirts en mijn -broeken ophouden, hebben een soort mahonie-achtige kleur aangenomen, mijn 'kanis' lijkt op oud leerwerk, veel horizontale en verticale rimpels, van al die uren in de zon fietsen. En ja, ik houd van die zon en ja, ik houd van heet weer en van droge dagen, maar ja, dit is weer allemaal wel te veel van het goede, niet? Hoewel ik van Joods-Spaanse afstamming ben en veel met zon kan, wordt het wel eens te gek, in ons land doen we namelijk niet aan siƫsta.
(Dus het gaat in deze Blog nu eens niet over Trump, de man vindt dat nu heel erg natuurlijk en schrapt me uit zijn twitter lijst, en zo, vraag je je even geschrokken af? Nee, niet over Trump en zo, even niet!)
Zoals ik al zei, het kan me niet heet genoeg zijn, ik vind de temperaturen een zegen en heb niet tot nauwelijks last van de hitte. Als ik fiets doe ik het wat kalmer aan, drink iets meer en maak wat kleinere tochten, iets minder kilometers dus, maar gemiddeld liggen die nog wel tussen de zeventig en negentig, al naar gelang de wind staat, nu ja, elke fietser begrijpt dit.
Het stikvervelende voor mij is dat ik enorm last heb van zweetafscheiding. Niet dat ik zweet als vervelend vind, hoor, ik heb mijn hele leven hard gewerkt en dus vaak een 'natte rug' gehaald, dit in tegenstelling tot een Thierry Baudet, die zich erotisch poserend bij een zwembad laat fotograferen. Totaal foute mijnheer die Baudet, in mijn opinie.
Nee, dat zweet, die afscheiding van zouten en afvalstoffen verne.... mijn hoortoestellen. Zoals ik vaak geschreven heb in veel eerdere Blogjes, "Het nieuwe horen", heb ik sinds een jaar of wat die heerlijke apparaatjes in, die je, als slechthorende, weer in de buurt van de mensheid brengt. Maar transpiratie vocht, zweet dus, loopt ook in die toestelletjes, die superklein zijn overigens.
(Even een lans breken: mocht jij. lieve lezer(es) last hebben van verminderd gehoor: ga svp naar een gehoor deskundige, laat het nameten en laat je zukse apparaten aanschaffen. Mijn wereld is opnieuw begonnen. Ik heb, dit is een PS overigens, nooit geweten dat mijn lief mee floot met de muziek op de radio!)
Maar goed, ik zweet me de vinkentering, ja, ik weet het, eerdere criticus, er moeten twee medeklinkers verwisseld worden, je gaf het al eerder aan, maar goed, ik zweette me dus rot, in die effing hitte en dus ook nog met een fietshelm op mijn kneiter. Dus kom ik bijna dagelijks thuis en moet die kleine grijze "vervang oortjes" drogen in een apart toestelletje en dan moet ik twee of drie maal in de week ook nog eens de batterijen van die dingen vervangen omdat die zo goed als totaal doorgeroest zijn. Maar echt, totaal doorgeroest!

Soit, het lijkt nu teveel op een van mijn fietsblogs, dat is zo. Maar niets is minder waar. Ik maak me de grootste zorgen over het opdrogen en het uitdrogen van ons land, nu we al weken zonder frisse regenbuien moeten doorbrengen. Hoewel de polders rond Amstelveen nog redelijk, nee eerlijk is eerlijk, nog helder groen zijn, er is ook zoveel water, nu nog, in ons polderland, zie ik het wel aan de bomen in onze straat, er is al vreselijk veel blad verlies en die totaal uitgedroogde bladeren liggen in hopen op de paden en straten.
(Ondertussen heb ik wel een heerlijk en helemaal nieuw aangelegd fietspad door een polder in mijn buurt gevonden, hoor, het Vogelweide pad, maar dit ter zake)
De opwarming van onze aardkloot is, volgens mij dan, echt aan het gebeuren. Daar moeten we met zijn allen wat aan doen en dat begrijp ik ook, helemaal. Dus fiets ik, dus ga ik lopend naar de winkel, dus douchen we wat korter, dus doen we overbodige verlichting uit, dus doen we dingen waarvan we vinden dat het helpt om de "aarde te redden."

Ja, we hebben een auto, maar ik heb uitgerekend dat we er nog geen 150 kilometer per maand mee rijden. En ja, we proberen allemaal het goede te doen en daarom ben ik vandaag, hoe hypocriet kan je zijn, toch maar even een wasstraat gaan pakken. (Onze auto zat onder die plakkerige resten van allemaal stuifmeel soorten van bomen en struiken en zo, daar hebben jullie vast ook last van?)
Maar ik heb meteen daarna Bio kip en groentes gekocht, dus ja, helemaal schuldig voel ik me niet? En ja, dat lieg ik ook, want ik haat BIO producten. Nee, ik kocht gewoon de dingen uit het reguliere schap. Ja, ik ben hypocriet!
Maar, ik heb dit blogje wel kort gehouden, heb het op Times Roman gehouden in plaats van Arial 14 en dus minder inkt en papier verspild!Toch?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten