(Nee nu eens geen Corona Blog, gelukkig niet. Ik denk een heel klein beetje dat we dat vreselijke virus bij de nekvel hebben, nu da, de tweede golf gaat nog komen, vrees ik, maar dat gaan we ook wel weer aanpakken. Hoop ik.)
Nee, het gaat me nu even over, zoals mijn kopje al aangaf, gaat dit stukje, het is kort, hoor, over de hysterie rond de historie. Ik bedoel daarmee dat de 'men', discriminatoir gezegd, de niet blanken, het weer voor elkaar hebben. Zwarte Piet is nu definitief, door het toedoen van onze MP afgeschaft en zal niet meer in Nederland te zien zijn, nu ja, stiekem dan, op sommige plekken, net als in de tweede wereldoorlog toen, stiekem, naar Radio Oranje werd geluisterd.
En ja, ik begrijp volkomen dat er mensenrechten worden geschonden, dat er discriminatie plaatsvind en dat de dood van, nee, de moord op, George Floyd heel wat beroering te weeg brengt. Zoveel beroering dat mensen met meerdere duizenden samenkwamen om te protesteren tegen het politie geweld, in onder andere de VS, maar ook in de meeste landen op ons continent en ja, nogmaals, dat begrijp ik en steun ik. Discriminatie is erg en vreselijk en onbegrijpelijk.
Maar discriminatie gaat zowel tegen zwarte als tegen blanke mensen en ik, maar meerderen met mij, hebben als blanke mensen, die discriminatie ondergaan. Nee, ik zeg dit niet om zielig te doen, maar vele marinemensen, waaronder ik dan, hebben in de Cariben gediend, Curaçao/Bonaire/Aruba. Zelf heb ik ook in Suriname gediend en ja, daar werden wij, blanken, behoorlijk gediscrimineerd in restaurants, cafés, winkels, noem maar op, terwijl wij wel heel veel scheepsmaten hadden met een andere huidkleur dan de onze en die zich, voor zover ik het echt weet, nooit afgewezen hebben gevoeld.
Maar soit, even een inleidende beschieting om te laten voelen hoe ik tegen die mensen aankijk die discriminatie vreselijk vinden, en terecht, hoor, velen met mij hebben het aan den lijve ondervonden.
Maar nooit in ons leven hebben wij, die blanken, het idee gehad om standbeelden of schilderijen van zwarte, oeps, gekleurde, oeps, niet blanke, laat ik het zo zeggen, dictators weg te halen of te vernietigen. Een volk/natie/land heeft een geschiedenis. Vaak, in retrospectie, niet al te fris of al te geweldig goed, maar het is een geschiedenis van een land/volk enzovoort. Het is wat het is en je kunt het niet meer aanpassen.
De oude Egyptenaren waren redelijk bloeddorstig tegen de (zwarte) Nubiers, De oude Grieken hadden diverse peulen te schillen met de Noord-Afrikanen, Romeinen waren ook geen al te brave gasten, nu ja, noem maar op. Ja, de slavernij, een rare en ingewikkelde tijd en geen fraaie tijd. De Arabische, moslimaanhangers, joegen op en verzamelden de donkere medemens en verkochten die aan de blanke slaven schippers. Ook al zo'n afgedaan hoofdstuk, niet vermeldenswaard, misschien niet geliefd, maar wel de waarheid.
Goed, nu, eeuwen verder, komt men in opstand tegen de politiemaatregelen in de VS, in mijn ogen terecht, maar nu gaan de (beroeps) demonstranten ook los tegen historische beelden en schilderijen.
Waarom? Columbus? Een eerbiedwaardige zeevaarder, de, misschien, ontdekker van dat continent, die had geen moer met slavernij te maken. Er vielen meerdere standbeelden, het beeld van Fortuin werd beklad en waar om?
Geschiedenis is geschiedenis. De Historie van een land heeft dat volk gemaakt tot wat het is. Daar heeft men lessen uit geleerd. Dat heeft een dergelijk volk geleerd om geen slavernij meer te voeren, om geen Joden meer te vergassen (cru, dat geef ik toe) om geen mensen meer te onthoofden, dat soort zaken. Een volk leert van haar lessen.
Dus de hysterie om onze historie te gaan vernietigen slaat helemaal nergens op, maar past wel in dit (korte) tijdvak. Over een jaar is George Floyd een pub quiz vraag en is de agent die hem overmeesterde een vlek in de historie en zijn de rellen een voetnoot in diezelfde geschiedenis. Ik vroeg al eerder: wie is/was Rodney King?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten