Het werkwoord van deze week is: "Brainfarten" of, als voltooid deelwoord: "Brainfarting." Wees gerust lieve lezers en lezeressen. Dat woord zal je in geen enkele Dikke Engelstalig of Amerikaans talig woordenboek aantreffen, hoor.Je kunt het wel opzoeken op het net, Googelen, bedoel ik, maar dan kom je een hele andere betekenis tegen dan die ik het ga geven. Mijn betekenis van het woord is verklaarbaar uit de samenstelling van het woord, namelijk: Brain, hersenen, en Fart, namelijk, eh, hoe zeg ik zo iets netjes en kies? Nou ja: oprisping uit de darmen. Een wind, dus zeg maar.
Een Brainfart is dus een "scheet" vanuit je hersenen. Dus: zoals men, niet wij, trouw lezers publiek, nee, wij doen dat niet, wij laten geen winden, wij doen niet aan flatulentie, zeg maar. (Net als onze ouders niet aan seks deden, weet je wel, dat doen ouders, sterker grootouders niet. Ik moest er in ieder geval niet aan denken, toen, aan seks als mensen ouder waren dan, terwijl ik er nu elke minu..., nee, nee, nee.)
Maar goed. Die brainfarts komen over het algemeen voor bij mensen in leiding gevende posities.Niet alleen bij hen, nee, natuurlijk niet. Maar bij DSM, Dat Soort Mensen, ook wel HHK genoemd, door mij dan, heeft het "best wel heel veel impact naar de werkvloer toe, zeg maar", om lekker vaag en wollig tachtiger jaren talk te schrijven. Wij, HWN'ers hebben ook brainfarts, natuurlijk. Dat je denkt, oh, dat ga ik morgen eens even zo doen, net even andersom dan anders, dan heb ik nog tijd om dat te doen en zulk werk uit te voeren en dan win ik een half uurtje. Dat half uurtje kan ik dan gebruiken om een training voor het personeel.. nu ja, je begrijpt me, als Hard Werkende Nederlander wel. Je bent en blijft begaan met je werk, ook al wordt je door je chef/manager/directie niet zo gewaardeerd. Denk ik, toch?
Jouw gedachten, jouw brainfarts, hebben te maken met de directe praktijk, met het werk dat je doet en dat je dus het beste doet. Een hoop ervaring heb je meegenomen in de jaren. Of je nu bestellingen opmaakt in een super, of je nu de verzorging of verpleging van mensen doet, of je nu fietsen repareert of een glazenwasser of schoonmaker bent, PC's uit elkaar haalt of in elkaar zet, maakt niet uit. Jij doet dat werk, je hebt geen aansturing nodig, dus op jouw afdeling doe jij zoals jij denkt dat het mot en gaat en het allemaal het beste zal gaan. Maar: ja, ja, dan komt het HHK, die DSM. En: die slaan je gade, nee, niet je echtgenoot of echtgenote, hoor. Eh? Nu ja een ander woord voor echtgenoot of de vrouwelijke vorm daarvan, zie net hierboven, is gade. En die slaan ze niet. Nu ja,hun eigen gade, misschien maar niet de jouwe want dan..
Oh ja, ik hoor jullie zuchten, ik doe weer Zeeuws. (Luctor et Abortus.) Maar goed de ANDEREN, die waarschijnlijk nog nooit een "natte rug van het werken" hebben gehad, zoals dat heet, zien je werken met andere richtlijnen dan zij denken dat ze ooit verstrekt hebben. En ja, nu ja, nu nee, dat ken dus effe nie! "Zo bedoelen wij het niet", wordt dan tegen de medewerker gezegd. "Je moet je wel aan de spelregels houden, hoor, want anders?" Nu ja, vervolgens stappen de mannen in pakken en de dames in mantelpakken in de Leasebakken en tuffen de zonsondergang weer tegemoet. "A lonesome Regiomanager", fluitend en dit is een flauwe zinspeling naar de held uit mijn jeugd en naamgenoot: Lucky Luke.
Maar soit, onze brainfarts mogen niet. Dat zou efficiëntie opleveren, dus betere verkoopresultaten en dus meer eurocenten, nu ja, euro stuivers, die centen bestaan niet meer, voor de baas. Niet doen! Nee, teruggekeerd in het heiligdom van het Hoofdkantoor wordt er gebrainstormd: "Waar kunnen we nu nog meer op bezuinigen? We hebben al veel medewerkers de lol in het werk ontnomen door allerlei activiteiten door hen te korten in hun uren, we hebben langdurig zieken haast gedwongen om zich af te laten keuren, maar wat kunnen we nu nog meer doen om de sfeer in de winkels te verzieken?"
De champagne wordt open gemaakt, de oesters worden aangerukt, er zal misschien, oeps, nu ga ik te ver, ik wilde net zeggen dat er misschien een lijntje werd, nee, dat doen mensen in pakken niet, nee, dat zal ik nooit zeggen.
Maar dan komt een van het spul met een lumineus idee. Er ontstaat een bubbel in zijn hersenpan, die overigens niet al te helder gevuld is. Het schijnt zo te zijn dat je, als je een baan aangeboden krijgt op het "bazencentrum" van De Keten, je eerst een paar operaties moet ondergaan. Eerst moet je ruggengraat weggehaald worden en vervolgens wordt ook de helft van je hersenvocht afgetapt.
Maar. het idee is zo lumineus dat de overige zevenentachtig directie leden van die directie, ja, volgens mij zoveel, er van balen dat ze er zelf niet opgekomen zijn. 'Weet je", zegt die ene man, terwijl hij zijn bruine laarsjes bewerkt met de sok uit zijn andere laars tot die ene laars weer glimt in de kaalheid van zijn schedel, 'laten we op zondag nu eens geen vracht meer aanbieden.' Van stomheid geslagenheid breekt door alom! Voor eventjes dan! Maar, dan breken grote grijnzen door. Ja, dat moeten we doen. De winkel op zondag openhouden, maar geen bevoorrading meer brengen. Dat zal ze leren, die dumbos van de vloer! De slimmerik met het idee, krijgt meteen 10 procent extra aandelen uitgereikt. Een een vetleren fluit voor beste idee van de dag! Dat gaan we doen! Fantastisch!
= Dus: zitten wij, mensen van de vloer van de filialen van De Keten op maandag met een enorme Janboel. Op zondag gaan er dus weer een heleboel vrachtwagens leeg terug. Op maandag moet er dus een tweede vrachtwagen komen om onze zooi op te halen. Dus baalt de werkvloer, en de chauffeursvloer, als het befaamde stopcontact. Nee, niet de stekker. Wij worden genaaid, namelijk!=
Geen opmerkingen:
Een reactie posten