Er is al jaren een soort hype aan de gang. Een hype over criminelen. Ja, ik weet het, het heeft geen r.. met een Super te maken. Hoewel? In Supers komen ook nogal wat boeven voor en dan niet alleen onder het proletarisch winkelende publiek, hoor, maar, nee, daar is door mij al uitgebreid over geschreven. In mijn jeugd waren boeven gewoon boeven. Je had nog veldwachters als Bromsnor, die die landlopers en schavuiten oppakten en in Veenhuizen deden belanden. De wereld was nog duidelijk. Boeven waren "bad guys" en de politie en de rechters waren de "good guys." Zij beschermden ons tegen de criminaliteit, hoewel dat toen nog anders heette.
De eerste keer dat ons land werd geconfronteerd met een crimineel die "salonfähig" was, was ergens in de jaren tachtig geloof ik. Dat was door de Tv presentator Willem (O.) Duys, die het programma: "Voor de vuist weg" presenteerde. Die Duys, het tussenvoegsel "O" was een ijdelheid van hem, was, in mijn ogen in ieder geval, een pedant, rechts en vervelend en naar ventje. (Dat hij vervelend was bleek wel uit het feit dat hij tennisser was geweest en ook nog eens commentaar over dat spelletje op de buis gaf. Maar goed, hij en zijn programma, dat eigenlijk geen ene r.. voorstelde, werden al gauw populair in ons land. Een "hype" zouden we nu zeggen. Een beetje begrijpelijk was het wel. Het was het eerste echte praat (nu ja, zeur) programma op onze nationale Tv en ja, dat was gewoon kijkvoer. Hij had aardig wat stunts moet ik zeggen, maar daar gaat het nu even niet over.
Hij was de eerste presentator die "live" een crimineel in beeld had. Ene Aage M, die als "meesterkraker" werd opgevoerd met zijn zogenaamde "thermische lans", waarmee hij bankkluizen doorbrandde. (De man is ondertussen al weer dertig jaar dood, hoor. Die Aage dan, Duys overleed een jaar of vier geleden, pas, zeg ik dan maar.) Ik kende mijn E. geloof ik net en ja, wij keken ook. Natuurlijk, het is zaterdagavond en de kids slapen en ja, wat doe je dan, na een vermoeiende week? Wij hoorden het verhaal over de schurk en keken, over ons wijntje, elkaar aan. 'Moet dat nou?', vroeg mijn lief, 'moet zo'n boef nou in beeld komen en dan ook nog opscheppen over die kraken en dan ook nog eens bewierookt worden?' Ze had helemaal gelijk natuurlijk en ik vond dat ook wel raar, dat een crimineel opeens een "popi Jopie" rol kreeg. Maar, na die uitzending, leek het hek wel van de dam. (Als het over hekken en dammen gaat, dan gaat het ook over makke schapen. Dat zijn dan de mensen die achter elkaar aanrennen om dus maar hun eigen programma's te maken en hun, bij anderen gehoorde of gelezen, meningen te vertolken. Mies Bouwman kwam met en talkshow, Sonja Barends deed datzelfde en der waren natuurlijk nog meer. Maar, in al die programma's hoorde je vaak de boeven van onze maatschappij spreken en optreden. Nee, niet alleen de bankiers, de advocaten en de politici, maar ook de echte, want wel veroordeelde, boeven.
Ik kreeg het er meer en meer moeilijk mee. Ik, maar veertien miljoen anderen ook, gingen gewoon naar het werk, verdienden hun geld met dat werk, moesten, in die jaren vaak rondkomen in moeilijke financiële omstandigheden (de regeringen Lubbers en Den Uyl) en ja, dan hoorde je weer dat iemand die het verschil niet wist tussen "mijn en dijn", opeens een bekende Nederlander werd, juist omdat hij zich niet aan de wetten hield, waar wij, werkenden, ons wel aan hielden.Daarna begonnen er allemaal omroepen ook nog eens programma's uit te zenden over hoe erg het wel was in de lik en zo en dat die mannen wel met twee man op een cel lagen en dat soort gelul. Aan boord van Hr. Ms. schepen, lagen we wel eens met zestien man in een verblijf, een cel, zeg maar. Want: die boeven konden dan wel niet naar huis, maar wij konden, soms, ook maanden lang niet naar huis, maar de boefjes kregen ook betaald door de regering. 'Maar, we mogen maar een keer per dag naar buiten!' klaagden ze. De collegae van de Onderzeedienst kwamen soms maar een keer per zes weken buiten!
Ik ergerde me meer en meer aan dit soort bullshit verhalen. Toen, jaren later, ene Peter R. opstond als DE boevenvanger van ons land, leek de hele situatie te kantelen. Bleek. Maar, niks. De man, die wel eens een kruimeldiefje aan de kaak stelde of iemand die een auto verkeerd registreerde, bleek overigens dikke maatjes met het Ubertuig van crimineel NL. Zo bleek hij, alleen maar voor eigen winstbejag natuurlijk, dikke maten te zijn met onder andere Cor van Hout en Willem Holleeder. (Voor de rechten op een boek en een film, zou veel later blijken.) De ontvoerders van "ome Alfred", zoals de marineman de hofleverancier van ons, overigens niet te zuipen, want smakeloze en steriele bier, liefkozend noemde. Dat zijn chauffeur, de heer A. Doderer, die ook ontvoerd was, ook vreselijk geleden heeft, schijnt mijnheer H.nooit erg veel gedaan te hebben, heb ik het idee.
Maar, soit. Die Willem Holleeder, wiens pa overigens een goede wielrenner was, werd tentoongesteld als een "knuffelboef". Een zogenaamde "jongen van de gestampte pot", waarover Peter R. en de Telegraaf, lieve, ja bijna echt lieve, verhalen gingen vermelden.
=dat was niet zo, natuurlijk niet. Die Holleeder was en is een gek, een psychopathische killer. Waarom ik erover begin? Ik woonde toen en nu in de toenmalige crimecity no. 1, ten tijde van de liquidatie van nogal wat van Holleeders gabbertjes. In het fraaie en liefelijke Amstelveen. Maar het proces tegen die l.. begint nu en zelfs zijn h.. maatje Peter R. moet niets meer van hem hebben, dus later meer=
Geen opmerkingen:
Een reactie posten