"Confused? You won't be after the next episode of Soap!" Kennen jullie deze kreet? Ze/hij komt, (is kreet m/v?) van een soap serie, die dus 'Soap' heette en ergens in de jaren zeventig uitgezonden werd op de Vaderlandse televisie. Waar het precies over ging weet ik niet mee, maar volgens een USA kenner in mijn toenmalige schoonfamilie, was het een aardige afschildering van een (zij het wat overdreven) Amerikaanse familie of gezin.
Ik bleef wel confused, of verward, jullie zijn slimme lezers, achter na de Franse presidents- verkiezingen. Niet zozeer om de kandidaten maar meer om het hele stelsel van die verkiezingen. Kijk, wij kiezen ons parlement, dat hebben we, ik hoop jullie ook, net gedaan in maart. Aan de hand daarvan gaat een informateur, over het algemeen van de winnende partij, een informateur, die dan om de tafel gaat zitten met de mogelijke partijen die kans maken om mee te doen in een kabinet.
In Frankrijk is dat wel een beetje anders. Velen van jullie zijn misschien ook wat in de war. Ik probeer het, mochten jullie al geïnteresseerd zijn, uit te leggen, mocht je het niet interessant vinden, soit, even goede vrinden.
In Frankrijk hebben de Fransen altijd gezocht naar een Grote Man. In de heilige traditie van Charlemagne en al die koningen en keizers die na hen kwamen. Dit in gehele overeenkomst met hun aartsvijanden, de Duitsers. (Na Jeanne d' Arc kwamen allemaal vreselijke tijden: ik help even herinneren: de oorlogen van 1870-1871, die van '14-'18, de Tweede Wereldoorlog, komen natuurlijk allemaal voort uit de haat van Fransen tegen de 'Allemands'. Om Elzas/Lotharingen, ja, maar der zal natuurlijk ook de haat meespelen om het brutale lef dat de Duitsers hadden om juist hun keizerrijk uit te roepen in de spiegelzaal in Versailles, lijkt mij.)
Goed, na allemaal teleurstellende figuren als Napoleon de Derde en allemaal ineenstortende republieken, kwam opeens Charles de Gaulle als een hele sterke man. Voor mijn leeftijdgenoten hoef ik natuurlijk niet de Vietnam oorlog of de Algerijnse opstanden in de herinnering terug te brengen?
Na de Gaulle werd er besloten om een president voor zeven jaar te kiezen en in 2000 werd dat slechts om de vijf jaar. (Het algemeen kiesrecht werd overigens al in 1848 ingevoerd. In ons land was dat pas in 1917. Voor de Nederlandse vrouwen overigens in 1919. Gek genoeg waren de Fransen pas in 1946 zover om vrouwen kiesrecht in te voeren. En, nee, het Prinsbisdom Luik had al algemeen kiesrecht in 1792, maar goed, laten we niet op de kruimels letten.)
In Frankrijk hebben we niet alleen de Ronde van Frankrijk, maar ook de rondes van het kiezen. Alle verkiezingen gaan in principe in tweeën. Tenzij een kandidaat, of een partij, meteen een meerderheid heeft, dan is de zaak al beklonken. Maar dat gaat natuurlijk bijna nooit gebeuren, hoewel "De man die Nee zei", zoals hij genoemd werd, Charles de Gaulle, ooit met 45% van de stemmen meteen verkozen werd.
Zo'n Franse president heeft toch nog al wat macht, hoor. Ten eerste is hij de opperbevelhebber van de Franse krijgsmacht, kan hij het parlement ontbinden, stelt hij de regering samen, kan de premier ontslaan en ja, dan is hij ook nog eens CO-prins van Andorra. Toe maar.
Maar ja, het is allemaal onzeker nu. Le Pen. het best te vergelijken met Geert Wilders en Macron is overigens de Pechthold van Frankrijk, maar zonder die enge kop en dat nare en wat zalvende glimlachje. Zij gaan nu door naar de tweede ronde, op zeven mei. Hollande, de zittende president, heeft al opgeroepen om niet voor Le Pen te stemmen. Ook Fillon en Melenchon en Hamon, de eerste van het rijtje is zeg maar VVD, de laatste twee zijn GL/SP en respectievelijk PvdA, zijn uitgeteld. Ook zij zullen hun voormalige stemmers oproepen om tegen Le Pen te stemmen.
Ik weet het niet. Ik ben geen Fransman, ik draag namelijk geen alpinopet en heb geen stokbrood onder mijn zweterige oksel. Ik ben geen eens een Franse kaas- of wijnliefhebber. Ik hoop alleen dat de Fransen hun kop der bij houden. Brexit, oké, de Britten doen altijd al gekke dingen, ze rijden ook nog eens aan de verkeerde kant van de weg, maar een Frexit? Dan zou die Ilja Gort wel weer eens terug kunnen komen naar ons land. "Ciel, Dieu", werd dat altijd genoemd in Franse strips.
"Mon Dieu, ayez pitié de moi et de ton pauvre peuple". zei een van de voorvaderen van de bijna jarige koning al. En ja, daar ben ik het helemaal mee eens als het over die Gort gaat!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten