Now, for something etc

Echte liefhebbers van Monthy Python kennen deze kreet wel. Ik ondertussen ook. Ik ben een beetje, had dat al geschreven, af van het melden van misstanden in de wereld, omdat ik er dus ook niet veel meer aan verbeteren kan. Ik heb even een ander Blog opgezet, dat ik nu maar op deze pagina's publiceer omdat ik anders van de Googlaars een domein naam moest kopen, maar Googel heeft al zo veel poen, heb ik gehoord, dus dan maar publiceren in dit bestaande Blog, zonder naam, nu ja, gekochte naam.
Hopelijk veel leesplezier, scheldt me uit als je het niet met me eens bent, geef me steun als je dat wel bent en ja, sla het over als je het niets vind.
Grtn, Lucas
 
Boeken ja, ik ga schrijven over boeken en over lees avonturen. Ik heb het verhaal/de verhalen over de misstanden in de wereld, waar ik zoveel over schreef, nu wel gehad allemaal, Ik heb dat allemaal veel en netjes en vaak scherp, soms venijnig en beledigend en soms boeiend beschreven in de Blogs: "In de wereld" en "In de super." Ik ga vanaf nu, op deze pagina's, schrijven over boeken die me gelukkig maken, die me interesseren, die me ergeren, die me boeien of die me afgrijzen injagen. En ja, dan krijg je het natuurlijk ook over de schrijvers van die boeken. Nee, ik geloof meteen dat jullie, geëerde Blog lezers, niet zoveel met mijn boeken keuze ophebben, maar ja, dat zij dan maar zo.
Ik trap een enorme deur in om er mee te beginnen te zeggen dat ik een afschuw heb van ene Arnon Grunberg, dat ik Reve een kladschrijver vind, dat ik Mulisch, op een enkel boek na, niet kan velen en ja, ik vind Wolkers wel wat hebben. (Nu ja, soms dan.)
Jullie begrijpen al dat ik niet zo geëxalteerd ben over de zogenaamde literatureluren, ik houdt het liever bij een gewoon boek. Een boek met een verhaal, met een begin een midden en, hopelijk, spannend einde. W.F. Hermans voldoet ook niet helemaal aan die kritieken, maar soms had hij, net als Heere Heersesma, wel eens van dat soort boeken.
Een van de meest opgeklopte teksten, door literaire critici dan, was het boek van Reve: "De Avonden", der is nog een stripboek van gemaakt ook. Niet om door te kommen, net als "Blauwe maandagen" van Grunberg, waar gaat dit over? Mulisch met zijn: "Voer voor psychologen"? Wat een verspillingen van goedbedoelende bomen!

Goed, ik geef een klein uurtje lees "biobliografie". Ik ben ooit, ik was zes of zo, begonnen met het eerste Arendsoog boek ooit. 'Arendsoog' heette dat, van de schrijver Nowee. Daarna volgden "Witte Veder" en meer van dat soort verhalen, duidelijk gejat en gebaseerd op de boeken van Karl May, maar daar kom je natuurlijk pas later achter. Dat was mijn eerste boek dat ik ooit las, na de Jip en Janneke boekjes van Annie M.G., misschien.
Volgens mijn moeder, dit is een historisch verhaal, las ik namelijk al vanaf mijn derde. Ik las namelijk het etiket van de "Chocopasta Berengoed", toen nog van dik karton, pot die op tafel stond. Later leerde ik natuurlijk echt lezen, zie mijn opmerking hierboven en vanaf mijn zesde was der geen houwen meer aan. Als er ergens letters op stonden, las ik het en dat is nog steeds, na zestig jaar, niet veranderd. Ik MOET lezen, ik moet letters/bladen/kranten, maar vooral, boeken onder de hand hebben. Echte boeken, geen E-books, nee, papieren boeken. Dit in tegenstelling tot een van mijn beste maten die alles download en alles wat hij wil lezen op zijn E-reader, heet dat zo, heeft. Nee, ik moet alles op papier hebben. Raar, ja, maar wel waar.
Ik ben pas dan gelukkig als ik een boek in mijn hand heb. Nee, natuurlijk: ik ben ook gelukkig als ik op mijn (race) fiets door de velden ga, als ik mijn vrouw zie, of mijn kids en zeker mijn kleinkinderen, maar you get the picture? Ik heb niets met niet op papier staande boeken.
Ik had dus al snel wat met boeken, met de Arendsoog serie, bijvoorbeeld, maar daar kwamen heel snel ook de Bob Evers reeks boeken bij. Ik was toen een jaar of tien of twaalf of zo, toen ik die boeken las. Mijn, jaren oudere, broer, kocht die. Het was een aantal avonturenromans van een drietal achttienjarige knullen die allemaal vreselijk spannende avonturen, in binnen- en buitenland, beleefden en die de wereld overvlogen of overvoeren, enorme knokpartijen uithaalden en goud schatten opgroeven en boeven het loodje lieten leggen. Ze bestelden her en der flessen London Tonic en broodjes Rosbief en ja, goh, man, dat was avontuurlijk! 
Ik heb, overigens, weer al die boeken met rooie oortjes verslonden (en gek genoeg heb ik ze nu net, als 65 jarige, allemaal herlezen, weer met rooie oortjes, maar dan van de flauwe en melige grappen) Ik vond ze terug op een van die vele boekendozen op zolder, een week of zo geleden.
Na, Arendsoog en Evers kwamen de boeken van K. Norel, een goed gristenmens, die veel boeken over de zee schreef, zoals: "Coasters varen uit", "Engelandvaarders" en "Varen en Vechten." 

Ik las meer en meer en in het begin van de jaren zeventig kwam ik in Mokum terecht met zijn hele vele boekenwinkels en ja, toen begonnen de Engelse jaren, die natuurlijk nog niet afgelopen zijn!
Ik kreeg Douglas Reeman en Hammond Innes in het snotje!

=later verder, veel verder=