Mal mannetje (2)

Stel dat een kennis tegen me zegt: 'Ik wil jouw kinderen niet bij me thuis hebben. Ze slaan rare taal uit en jutten mijn kinderen op.' Stel dat ik mijn kinderen toch naar die kennis stuur en ze binnen laat gaan. Is het dan zo gek dat ze der uit worden geknikkerd?
Maar, maak ik dan mijn kennis uit voor fascist of voor iemand met nazi praktijken of ben ik dan zelf een lummel van het zuiverste water? Wat dat is dus het afgelopen weekend hier gebeurd, nu ja, in Rotterdam, fraaie stad aan de Maas. 
(Excuses tegenover mijn kinderen, hoor. Het zijn welopgevoede en beleefde kids, maar ja, wat wil je met zo'n moeder?)
Even een korte inhoud van het voorafgaande: Erdogan zag vorig jaar en vermeende staatsgreep in zijn land. Met grof geweld werden de zogenaamde opstandelingen gevangen gezet en zitten dat nog. Hij nam vooral zijn politieke tegenstanders gevangen, die heb je in een echte democratie, namelijk, maar ook rechters, journalisten intellectuelen, kortom iedereen die een beetje slimmer is dan hij. (Wat niet zo moeilijk is, natuurlijk.) Dus noemde hij zijn land nu opeens heel democratisch.
Maar, om die democratie nog steviger in zijn schoenen te laten staan wil hij binnenkort een referendum onder zijn volk laten houden. Een referendum waarin besloten zal worden dat hij nog meer de alleen heerschappij over dat fraaie maar arme land gaat krijgen. Hij mag dan zelf ministers benomen of afzetten en hij wil, tot overmaat van ramp. de doodstraf weer invoeren. Jullie hebben hem al in het snotje natuurlijk wie daar de slachtoffers van gaan worden.
Nu is het maffe dat het referendum het misschien wel eens NIET zou kunnen halen. Hoewel men als de dood voor zijn macht is, is er toch een gedeelte, misschien wel een groot gedeelte, van zijn volk tegen dat referendum. Dus moet hij de boer op om stemmen te bemachtigen. Nu zijn vanaf de jaren vijftig en zestig, veel Turken, vaak met het gezin, naar West-Europa gegaan om daar een betere toekomst voor zich en de gezinnen te bezorgen. (Gastarbeiders werden ze ooit genoemd.) De mensen hebben zich de pe.. pok... pleu... gewerkt en het is de meesten gelukt om aardig het hoofd boven water te houden. (In ons land wonen ongeveer 400.000 Turken, momenteel.)
Nu hebben die Turken allemaal een tweede nationaliteit. Ze zijn over het algemeen Nederlands, maar ze hebben ook een Turks paspoort, dus hebben ze stemrecht in Turkije. Niks mis mee. Ze, de mannen, moeten ook hun dienstplicht, drie jaar heb ik begrepen, in Turkije voldoen, of moeten die dan afkopen. In Duitsland zijn er overigens 1,4 miljoen Turken en in Frankrijk 1 miljoen.
Nu is heimwee een raar iets. Als je in je eigen land woont dan denk je of zeg je vaak: "Wat een balentent hier, dit deugt niet en dat is zwaar naadje en zo." Maar, als je een tijdje buiten Nederland verblijft, vergeet je dat en vind je alles beter in je eigen land. Dat is met die Turken ook zo, natuurlijk. Ze verheerlijken hun land van herkomst en verheerlijken hun Erdogan. Waarbij ze de dictatuur dan maar voor lief nemen en allemaal, ik vind dat zo maf, vlaggenzwaaiend rondrijden of rondlopen als der weer wat met Turkije aan de hand is. Heel veel nostalgie dus. 
Dus zegt Erdogan tegen zijn discipelen: "Ga de wereld in en zorg voor stemmen." Want met die drie miljoen stemmen uit  de eerder genoemde landen zal hij zijn zin wel krijgen, meent hij. Maar: hier maakt hij een fout. Volgens zijn grondwet, mogen Turkse politici niet eens partijpolitiek voeren buiten de eigen landsgrenzen. 
Dus wildden een aantal ministers naar ons land komen om zieltjes te winnen. Nee, no way, Jose, zei onze MP. Er worden in Nederland geen Turkse politieke praatjes verkocht. Zeker niet als het om een verdere uitbreiding van het dictatoriale bewind gaat! Jullie komen er niet in. 
(Zie mijn uitleg, boven.) Dat werd dus een rel. Een hysterische vrouwelijke minister werd als "ongewenste vreemdelinge" het land uitgesode.......! Turken In Rotterdam boos, Turken in Turkije boos, Turken in België boos, kortom: overal boze Turken.

Goed gedaan, MP. Je poot stijf en je rug recht houden, heet dat. Toch?
Of, of zit er toch een addertje onder het gras? Is het toch om stemmen te winnen? Woensdag komt al aardig dicht bij, toch? Nu lijkt de MP me als privé persoon een hele aardige kerel, maar hij is daarnaast politicus en die zijn natuurlijk afschuwelijke opportunisten en zo gemeen en oneerlijk als het maar kan. Dus ja, ik zit toch even met een dubbel gevoel.

Vroeger, rond 1900, stond Turkije, het was toen nog het Ottomaanse rijk, bekend onder de naam: De zieke man van Europa. Ik ben bang dat het nu de geschiedenis boeken zal ingaan als: De geesteszieke man van Europa.

Arm, goed bedoelend en aardig Turks volk. Arme oud collegae. Je zal der maar op aangekeken worden dat je zulke leiders hebt voortgebracht!