dinsdag 9 februari 2016

Het gaat wringen, wel of niet terug? (1)

Ja, dat vluchtelingendebat, hoe moet dat nu verder? De aanvankelijke orkaan die er was ontstaan en met mega kracht over ons land raasde, is een beetje teruggebracht naar, zeg maar, windkracht zes. Nog fors, maar al lang niet meer zo dat je denkt: goh, ik kan beter niet naar buiten gaan. Althans, dat geldt voor ons, boeren, burgers en buitenlui, maar niet voor de politici, hoor. Die hebben de orkaankracht nog vol in het hoofd. Zie, recentelijk, de opmerkingen van PVV leider Wilders en de mannen die tot zijn felste tegenstanders horen: de heren Samsom en Spekman. Deze laatsten zijn de 'baasjes' van een politieke partij, de PvdA, ik kom er op terug, die wel heel erg naar beneden gaan, qua aanhang en qua stemmen en dus qua zetels, of, ik zeg het beter: qua vet betaalde banen. Want zo een Kamerlidmaatschap brengt een beste cent op hoor. Een salaris waarvoor de leden van de kamer bitter weinig werk voor verrichten en zeker geen "natte rug" aan overhouden, zoals dat heet onder die mensen die die partij hebben grootgemaakt, namelijk: de arbeiders. Momenteel is het weer rollebollen tussen rechts: Wilders en links: de bovengenoemde twee. 
Even over de groei en verlies van beide partijen. De PVV zou momenteel, (peiling van 040216), op 32 zetels staan en de PvdA op 12. Tja, reden genoeg om om je heen te schoppen als voorzitter of partijlijder van de socialisten, natuurlijk. Buiten het verlies aan steun in de kamer is daar ook nog eens het gezichtsverlies, dat je als politici, Spekman en Samsom dus, gaat lijden. Terwijl de door hen zo verguisde Wilders lachend op elke foto staat die van hem gemaakt wordt. How comes that now? In mijn, ik ben een simpeltje, hoor, ogen, komt dat door dat de PvdA, ooit de fiere opvolger van de SDAP, de eerste en echte socialistische partij van ons land, de vlag gestreken heeft voor het Yuppendom. "De oude grijsaard trilde zijn zoveelste borrel naar binnen en sprak: 'In mijn tijd, in de jaren zestig en zeventig, had je nog echt die verwijdering tussen bazen en arbeiders. In onze familie hadden we, aan beide kanten, arbeidende mensen, ik denk hierbij aan mijn oom Geert, die op 'de' fabriek in ons dorp werkte. Hij had broers die aannemer waren en een aardig kapitaaltje hadden vergaard. De discussies tussen de ooms, tijdens verjaardagen, zal ik nooit vergeten. De 'voorkamer' was gevuld met rook. Sigarenrook van de 'dikke pensen', zoals oom Geert dat noemde en de rook van shag, van de armoezaaier, zoals zijn, rijkere broer, dat noemde."
(Btw, geloof het of niet, die broer, de oudste, de zogenaamde dikke pens, dan, heette Luie Luis. Nee, lach niet, zo heette die man echt. In spreektaal was dat dan: 'ome Lu', maar toch. (Nu ja, ik gaf het al eens aan, mijn familie stamt af van een soldaat/officier uit de tachtig jarige oorlog. Die voorvader heette waarschijnlijk Luiz Luis, zuks dan)
Enfin, afijn, wat je wilt, aannemer of arbeider, ze waren sterk gepolariseerd. De ene was VVD, onder Romme nog, denkelijk en de andere was strak PvdA. En dus van Drees, overigens een van de meest bekwame, heel bekwame (zoals Wim Kan dat noemde) politici van het land. Maar: toen wist je nog waar je het over had. Drees/Romme, links/rechts, arbeider/middenstander.
Toen de linkse mensen (gelukkig ook) geld kregen, voor onder andere studiefinanciering, om hun kinderen te laten studeren, kozen al die kinderen voor vaak vage Harry studies. Die kinderen studeerden uiteindelijk af en gingen flink verdienen. Flink, dus. Ja, ze hulden zich nog wel met baarden en lamajassen, heetten die dingen zo, deden Palestijnse shawls om, pijp rokend en zo en vertoonden nog wel wat linkse activiteiten, maar zagen ook wel in dat de leiding van hun linkse partij, waar hun ouders zo gek op waren en die voor hun ouders goed was geweest, enigszins vreemd aankeken tegen de salarissen en de gemakkelijke baantjes, waarmee de nieuw afgestudeerde: planologen, sociologen, fysische etymologen, sociaal geografen, vage leraren, noem maar op, allemaal m/v, natuurlijk, en die partij wilde daar wel een halt aan toeroepen, gesteund door Wiegel, toen al baas van de VVD. Tja, wat doe je dan als links denkende en rechts je zakken vol proppende socialist? Dan verander je de koers van de partij. Dan deel je mee dat de partij een partij van intellectuelen is. Is goed verdienen bij de PvdA een scheldwoord, intellectueel is daarentegen een eretitel. Dus: probleem opgelost, denk je dan.
Tja, even wel. Maar, die verrechtste koers zet zich door, natuurlijk. De kinderen, verwekt in het Maagdenhuis, nee geintje, van die studenten van toen, zijn nu de leiding van die zieltogende partij van nu en ja, ze zijn helemaal het padje kwijt, of zijn, zoals de Vlamingen het zeggen, het Noorden kwijt of de pedalen kwijt.
Dus komen ze met allerlei vage verhalen en voorstellen om de enorme vluchtelingen stroom toch maar wel toe te laten of niet en huizen en banen, maar die bestaan niet in ons land en ja, maar hoe dan anders en hoe nu verder? Politici doen dat dus, nu ja de politici van de PvdA. Groen Links en SP en al dat soort splinterpartijen hebben ja/nee/geen mening, (zoals gewoonlijk, als ze hun baantjes maar houden) begrijp ik. Wilders heeft een flinke mening, te flink, soms. Ik heb begrip voor hem, ik heb begrip voor de mensen die op hem stemmen. Hij is duidelijk en geeft aan waar het om gaat en nee, dit is geen oproep om op hem te stemmen, nee, dat zoek je allemaal zelf maar uit. Maar, waar in de politiek de polarisatie nog door gaat, nu wordt de blonde volksleider ook al bedreigd, geloof ik, nu ja, zoiets, is het debat onder het 'grauw', het gewone volk, die elke dag worden geconfronteerd met asielzoekers, met de azc's, met de mensen die daar rondhangen, genuanceerder geworden. 
Wij, Nederlanders, "polderen" ons hier ook wel weer doorheen. Nee, ik ben niet blij met honderdduizenden van die gasten. Zeker niet na Keulen, of al die andere steden in andere landen en ook al helemaal niet na wat de burgemeester van Mokum vertelde dat het hier niet zou gebeuren, da's van zijn kant dan weer PvdA propaganda, maar ik geloof dat wij, Nederlanders, te nuchter zijn om ons lang op te laten naaien. Die meningen over die mensen gaan wringen. Ja, mensen waren en zijn opgefokt, ik hoef ook geen azc voor mijn deur. Natuurlijk niet. Ik kwam er overigens pas een maand of wat geleden achter dat er in mijn stad, Amstelveen, al jaren een azc was. Ik had het nooit gezien en de mensen nooit opgemerkt, als ik heel eerlijk ben.

=Mijn, bijna laatste, woord voor mijn wijze les van vandaag is: laat je niet al te veel opnaaien. Maar: veel belangrijker: blijf wel kritisch tegenover allerlei besluiten van de regering, vooral als het, nietsvermoedend, om  jouw dorp of wijk gaat.=

Geen opmerkingen:

Een reactie posten