En, jullie kennen me, ik ouwe neel er nog wel even over door. Maar, over de Lidl gaat het pas later. Even over concurrentie in het algemeen. Zoals ik al schreef houdt concurrentie, we weten allemaal wat we met dat woord bedoelen, maar in strak Nederlands is het 'mededinging', je scherp. Dat hebben we de afgelopen weken op de diverse schaatsnummers tijdens de OS gezien en afgelopen zondag was het weer raak op de voetbalvelden. Een zogenaamde "vorentscheidung", wat weer een heerlijk Duits woord, kon bereikt worden. Niet dat ik een echte super volger van het spel ben hoor, sinds het miljoenen, misschien wel miljarden, omzettende spel is verworden van een spel van de gewone 'man', naar een speeltje van oligarchen, is mijn belangstelling afgenomen.
Maar enfin, zondag jl deed ik met zoon Serge en kleinzoon Loek een 'Rondje IJsselmeer. Vertel, vertel, we willen het, nee, nu wordt ik flauw.
Maar goed, ik wilde weer eens bij mijn broer en schoonzus op bezoek, die in Westerbork, in het hele fraaie Drenthe wonen. Daar was ook een stuk eigenbelang bij, hoor. Oudere broer had door omstandigheden een fietsdrager over die hij gratis ter beschikking stelde. Nu wilden zoon en ik wat vaker samen gaan fietsen en ook eens naar Limburg of naar de Ardennen of de heuvels van Overijssel en zo. Sinds de aanschaf van onze Renault Scenic hebben we namelijk een voertuig waar een trekhaak aan is bevestigd, en waar dus een fietsdrager op past en zo en dus vandaar dus.
Loekeman, zoals wij onze kleinzoon altijd liefkozend en met veel liefde noemen, wilde dolgraag mee. (Al het vrouwvolk was druk met werk of met oppassen of met het verhuizen van (mijn schoon) moeder dus het was een "All guys day." Het mannetje is nu op een leeftijd dat hij veel info kan krijgen en veel dingen kan opslaan op de 'harde schijf' in zijn mooie en fraaie blonde koppetje. Hij was overigens nog nooit op of over de Afsluitdijk geweest. Ik herinner me nog dat ik, op zijn leeftijd ongeveer, voor het eerst met mijn familie een 'rondje Nederland' heb gedaan. We reden toen via die Dijk naar de bollenvelden en bezochten ook het 'Panorama van Mesdag' in Den Haag. Ik was zo onder de indruk! Man wat was dat fraai! We reden terug via Amersfoort en zo en ik herinner me nu nog steeds een hit uit die tijd. Stom eigenlijk, toch? Tom Philibi, heette dat. Mijn ouweheer had toen al een autoradio laten installeren, allemaal heel chique.
Dus leek het ons leuk om ook Loek het land eens te laten zien. Dat was dus ook zo. Hij genoot van ons ritje, maar meer nog van de stop, over de Afsluitdijk en bij het restaurantje daar, zag de zee, de basaltblokken, waaide haast weg in zijn jasje door de halve storm die er stond en lachte met zijn mooie bekkie en genoot zichtbaar. In Westerbork maakten we met mijn broer een lange wandeling over de hei en Loek vond het geweldig, raapte stokken en takken en zo, rende over heide plaggen en over heuveltjes en het was zijn dag. Hij moest af en toe lachen om het Gronings dat ik met mijn broer en schoonzus sprak, maar het mannetje was helemaal tevreden.
Op de weg terug was Ajax nog aan het spelen tegen AZ. Omdat S. een rabiate fan is van onze eigenste topploeg, ging de sportzender Langs de Lijn natuurlijk aan in de auto. Toen hoorde ik weer hoe leuk en hoe spannend radio kan zijn. (Ook weer zo een ding van vroeger, toen ik op zondagen voor het 24/24 Tv geweld vaak naar de radio luisterde. Waarom nu niet meer? Tja.) Ajax won met 4-0 van de mannen uit de kaasstad en dat was, volgens S. belangrijk, want dan waren ze zo goed als zeker kampioen. Het lag er aan wat de concurrentie zou doen en die concurrentie voor het kampioenschap kwam uit 010 en uit Enschede, de tukkers, dus. Zouden de Rotjeknorders de Tukkers verslaan, dan was de concurrentie voorbij en was Ajax kampioen. Maar was het andersom, nu ja, dan was het andersom of zo in elk geval, Twente moest verliezen, want anders!
We hielden in de buurt van Nunspeet halt bij een wegrestaurant. We hadden namelijk Loek beloofd om onder weg iets te eten en ik herinnerde me, dat ik toen, als het kind dat ik toen was, dat ook had meegemaakt en het een geweldige beleving had gevonden. Zo maar warm eten, op een bord krijgen zonder dat mijn moeder dat had gekookt! Dat was wat! Ik heb van die maaltijd geen idee meer, van toen dus. Loek genoot, at frietjes en kipnuggets en een paar doppers en worteltjes. Rond 1830 zette ik hen thuis af. Twente tegen F, was uiteindelijk 2-2 geworden na een hele dubieuze goal van de Tukkers, minuten in blessure tijd. Hoop op het uiteindelijke kampioenschap was overigens wel geschapen.
Wat een omweg om terecht te komen bij de LIDL, maar dat moest want ik moet M., onze FM2 nog introduceren, hoewel die niets met de Duitse superknaller te maken heeft. M. is een jonge vent, maar, zoals gezegd, in mijn ogen is iedereen tegenwoordig jong en M. is een gedreven mens. Aanvankelijk botsten we even, omdat we elkaar moesten leren kennen en dat soort zaken meer. Maar allengs ging en gaat het beter en nu hebben we een goede verstandhouding en appreciëren we elkaar wederzijds. M. is, net als Serge, een enorme voetbalfan en als ik zeg voetbal, nou ja, dan kan der maar een club zijn, natuurlijk en ook M. is die club (die vroeger ooit aan de Middenweg speelde en daar helaas vertrok om te veranderen in een beursgenoteerde firma,) toegedaan. Een vast gesprekje op de maandagmorgen is over hoe het clubje het heeft gedaan. Dat heb ik ook nog een gesprekje met S., een vrouwelijke collega, die vaak met het bekende rood/witte sjaaltje rondloopt. Soit.
Gesprek met S., gesprek met M., en, bijna standaard elke morgen, en zeker op de maandagochtend, een gesprekje met C, onze FM1. (wat weer een omweg, man, word je per woord betaald of zo, maar ja, Blogs moeten vol) Beide FM's is, en ik word hier niet voor betaald, zijn heel veel aanwezig op de vloer. Ze zijn dus heel benaderbaar en geven antwoorden op vragen. Met FM1 heb ik ook een "financiële" relatie. Ik wil graag weten hoeveel omzet we nu draaien elke week. Normaal is dat boven de drie ton/week, dus een aardig bedrag. Maar, het vervelende feit heeft zich dus voorgedaan, ja man, wat een omweg zoals gezegd, het lijkt afgelopen zondag wel, dat er, iets verderop in de wijk, een LIDL is gevestigd. Een zware concurrent dus. FM1 voegde me en passant toe dat de omzet de afgelopen week knudde was geweest. We hadden een behoorlijk stuk minder verdiend, zeg maar.
Ik zal geen bedragen noemen, maar laat ik het zo zeggen, je kunt er een aardige middenklasser van rijden.
Ik hou je, al dan niet gewild, op de hoogte.
=over LIDL, over concurrentie en over een nieuwe vestiging van De Keten, nauwelijks 300 meter verderop in de straat=
Geen opmerkingen:
Een reactie posten