Concurrentie (3)

=Korte inhoud van het voorafgaande: er zit een LIDL voor onze deur een behoorlijke behoefte te doen=

En, die behoeft van de LIDL rook sterk hoor, zoals ik al schreef. Een fors bedrag minder in onze omzet. Maar begrijpelijk is het wel. Was de "Duitser" vroeger echt een rotzooi zaakje, een discounter, met pallet displays of alleen maar dozen en troep en zo in de winkel, tegenwoordig is de zaak veel en veel meer gestructureerd. Ze hebben nu een heuse en echte versafdeling die het heel goed doet en die zelfs prijzen in de wacht heeft gesleept, nou kom der maar eens om in winkelland. Verder hebben ze geweldige 'stuks' aanbiedingen, van die (niet verse) dingen die een jaar of zo oud zijn en dus de magazijnen van de toeleveranciers vol zetten. Ik heb bij die toko een fantastisch horloge gekocht met allemaal "PIEP" functies en dingetjes als thermometer, niet rectaal, en een kompas en zo. Ik doe met dat soort functies geen ene moer, maar ja, ik heb ze wel! Prijs, vijf euroknaken, dus geen geld. Ook heb ik er een hartslag meter gekocht, inclusief klokje, en ook voor dezelfde prijs. Het ding heeft het twee jaar goed gedaan en nog, alleen de batterij is nu leeg. Die laat ik dus voor twee piek vervangen op de markt.
Maar, waar de sportschrijver Joris van den Berg zei: "Wat goed is komt snel", schreef de door mij bewonderde, oudere en niet vaak meer gelezen filosoof Paco Saul: "Verkijk je niet op de eerste schreden, maar bezie het verloop van de reis." En zo is dat ook. Paco Saul zei in zijn fraaie taal dat: "Hardlopers, doodlopers bennen", zoals de Zaankanters dat zeggen. En dat bleek wel weer waar. Want, waar we een maand of wat geleden een concurrent kregen van een andere super in onze straat, de Dirk, en een concurrent die erg gevreesd werd, viel dat allemaal nogal mee. Ik zag heel veel (ouwe) klanten terugkomen van die Dirk en zag ook nieuwe klanten van die winkel toch ook hun heil zoeken bij ons. Ik ben geen Privé of Story lezer, hoor, het leven van de zelfbenoemde BN'ers interesseert me geen h.., maar ik ben wel benieuwd waarom mensen weer naar onze winkel (terug) komen. Vaste antwoorden waren daarbij: "Betere kwaliteit, alles is bij jullie te krijgen" en, dat trof me wel, "het is zo gezellig bij jullie". Nu ben ik vooral wel blij met dat laatste en ik geloof, weet zeker, dat we een leuke toko hebben en dat we leuk en ongekunsteld met de mensen omgaan, zie overigens vorige werken van mijn hand, (zei de wannabee Mulisch.)
Weet je, mensen zijn over het algemeen heel merktrouw. Voor wat betreft de consumptie artikelen in ieder geval. Mensen roken Javaanse Jongens of Marlboro, drinken Ome Freddy of Grolsch, snacken Lay's of Duyvis, frituren Kwekkeboom of Mora en kopen bij De Keten of bij Appie. (Met duurzame goederen is dat heel anders, daar spelen emotie en prijs een grotere rol in. Zo heb ik zelf ooit mijn echte  allereerste racefiets gekocht, een Giant, met van die fluo kleuren zoals je die had in de jaren tachtig. Daarna had ik twee Concordes op stal staan maar heb nu weer twee Giants in de schuur. (Eerlijk gezegd, in de woning, de schuur is bezet met de twee oude Concordes en nog eens twee Giant fietsen van de jongste zoon. Ook de jongste dochter heeft een fraaie Giant racer, overigens) Een Giant is voor mij toch een emotie merk, geloof ik.)

'Een nieuwe klant? Hoe herken je die dan?', vraag je je nu thuis, tijdens een nachtdienst (of op een booreiland, ik noem maar wat)  af, diep en ik zie je intensief gebogen over dit schrijven op je PC zitten en om dan vervolgens bewonderend over je schouder op te merken: 'Goh, die gozer ken het wel hoor', tegen de huisgenote/partner/huisgenoot, nu ja who ever. (Hoopt de wannabe Mulisch). Dat is niet zo moeilijk, dat is net als het herkennen van een voetbal club fan aan zijn/haar sjaaltje/shirt. Als er mensen zijn die aan het einde van de winkel, bij de DV dus, vragen waar de koffie/thee/suiker staat, waar we het toiletpapier/keukenrollen hebben opgeborgen of vragen waar de melk staat, Bingo!, dat zijn mensen die nog niet eerder in je toko zijn geweest. Alle voorgenoemde artikelen zijn de dingen die mensen het meeste aanschaffen, dus: als je een keer in die winkel bent geweest, weet je die zooi (ongeveer) te staan. Ergo, conclusio, de dato, watto? nou ja, dat zijn dus nieuwe klanten. Ja, stukje sociologische research van mijn zijde, wat? Eh, oh, nou ja, klanten zeggen het ook gewoon natuurlijk: 'Ik ben voor het eerst in De Keten en kunt U me even naar de .. "zie boven" verwijzen?'


Dus ja, de LIDL is en was wel even in beeld, nog, maar dat zal teruglopen. Wees eerlijk, die zaak heeft een redelijk beperkt aanbod artikelen, in ieder geval veel minder dan de 10.000'en spullen die wij in onze winkel hebben. (FM1/FM2, correct me if I'm wrong) Maar, wat veel ergerlijker is en wat mij, en niet alleen mij, ik ben slechts een nobody uit de rangen en tel niet mee, veel meer zorgen baart, is het feit dat De Keten heeft besloten om een nieuw filiaal te openen. Dat doet de directie om de strijd met het blauw in de straat aan te binden. Dat feit is op zich niet slecht, maar dat die toko ongeveer vierhonderd meter van de onze verwijderd is, is dat dus wel. Want dat zuigt klanten uit ons bestand. Mensen die ten noorden van onze toko wonen en die graag bij De Keten gaan shoppen en die nu een filiaal van ons voor de deur hebben, zullen niet meer afzakken naar onze winkel. (En dat heb ik al meerdere keren opgevangen, hoor.) Dus: minder omzet voor ons! Minder omzet is minder inzet (qua personeel) dus zullen er mensen moeten verdwijnen. Helaas gaat collega S., die van het Ajax sjaaltje, al naar de nieuwe vestiging en nog een handjevol collegae. Komt daar wat voor terug? Geen idee. Maar ik zal die collegae missen. Ga ik zelf weg? Ik denk het niet, maar misschien dat ik m'n laatste jaar voor het ultieme zwarte gat dat pensioen heet, kan afmaken in het De Keten filiaal in Amstelveen?

Ik lach me nu de koelera? Ultieme zwarte gat? Man, ik heb straks uren te kort in mijn leven! Nee, ik werk graag, vind het over het algemeen heel leuk, maar ik zal de dag prijzen dat ik na 47! jaar werk er eens mee mag stoppen. Niet voor de collegae, begrijp me goed, maar dat ik kan stoppen met de dwang van het heilige moeten!