Afgelopen woensdag, de negende juli, bracht ik de jongste dochter naar een rendez-vous met haar man in Callantsoog. Het hoe en waarom is niet zo belangrijk. Haar vent was daar op een camping en zij had nog wat zaken te regelen in hun woonplaats. Callantsoog is een badplaats onder de rook van Petten. Petten ligt aan de Hondsbossche zeewering, dus. "De wat?", hoor ik nu de jongere generatie smekend vragen! "Vertel, man, we willen het weten!"
Ok, dan. Daar waar wat vroeger Holland genoemd werd, op haar smalst is, vlak boven Alkmaar, brak in de vijftiende eeuw, tijdens de zogenaamde St. Elisabethvloed, de duinenrij door en het water klotste vrolijk richting de Zuiderzee en dreigde de kop van Noord Holland af te snijden van de rest van het graafschap. Nederlanders, als de toenmalige bewoners waren, besloten ze een lange en stevige dijk aan te leggen. Maar in 1570, tijdens de Allerheiligenvloed, ontstond er een nieuwe doorbraak. Nu werd besloten om er maar weer eens een stevige zanddijk tegen aan te gooien en die te beplanten met helmgras en zo en dat is aardig bestand gebleven. In de jaren tachtig is de dijk op Delta hoogte gebracht, je weet wel, van de Delta werken.
Waarom is Hondsbossche zeewering, Hondsbossche zeewering genoemd? Nou, ik weet veel, maar dit most ik effe opzoeken, hoor. Het schijnt dat op de plek, waar de dijk nu ligt, de oorspronkelijke duinenrij lagen een kilometer verderop naar het westen, dus zeewaarts, er ooit een bos lag, waarvan men de oer resten heeft terug gevonden. Een vrij klein bos overigens van een oppervlakte die men toen 'hond' noemde. Believe it or not. Soit, whatever, hoe dan ook.
Volstaat het te zeggen dat ik afgelopen woensdag in vreselijk weer, heen en terug, naar Callantsoog reed. Mijn jongste zoon vond het leuk om meet te gaan. Een plaatsje waar dochter- en schoonzoon lief het vorige jaar ook al eens op vakantie waren. Het dorpje, gelegen aan en in de duinen, is een leuk plaatsje. Aan de zeezijde zijn er de duinen en aan de landzijde zij het onmetelijke bollenvelden. Callantsoog schijnt, zegt men, door de Vikingen gesticht te zijn. Ik geloof er geen ene moer van, hoor. Maar het oorspronkelijke dorp schijnt wel verzwolgen te zijn door de zee in die Allerheiligenvloed, zie boven. Maar verder, dan maar, sprak de oude en steeds meer uitweidende man. Ik was dus, in vreselijk noodweer, naar het dorpje gereden. Ik had dochterlief afgezet en schoonzoon en zij zoon, begroet en reed, door effing slecht weer, terug naar huis. Ik was helemaal op tijd voor de heroïsche TDF etappe, die Lars Boom overtuigend won. Ik deed later even mijn ogen dicht en werd door de jongste zoon geattendeerd op een nieuwsfeitje op TXT van AT5, de lokale Mokumse Tv. "De A 9 bij A'veen afgesloten door een ongeval. Wandelaar komt onder een auto!" kopte het station. 'Ach en wee en wat raar en naar', doe je dan. Maar ja, mensen zijn mensen en gaan over tot de feiten van de dag. De Tour, het voetbal en al dat soort belangrijke bijzaken meer. Ja, naar en zo. Maar niet echt interessant, denk je dan.
Hebben jullie dat nu ook? Je komt in een stadje, in een plaatsje, je leest iets in de krant of je hoort een Tv nieuwtje en opeens besef je dat je daar: of net geweest bent, of de naam net hebt gehoord, of dat er een familielid woonde, of wat dan ook? Het gebeurt mijn geliefde en mij vaak. Gisteravond, de 10e nog, Ik ben geboren en getogen in Gasselternijveen, dorp op de rand van Drenthe, een fraai, maar saai veendorp. Ik vertel, je hebt wel eens een avond waarop je praat, nietwaar, want dat doen we meer dan andere zaken tegenwoordig en daar bedoel ik klaverjassen mee, tersluiks (wie me definitie van dit woord kan geven krijgt een kouwe klets van me) aan de vechtgenote dat mijn allereerste liefde, ik was net negen of zo, de dochter was van de dorpsarts. Nu, nu ik over haar schrijf, herinner ik me haar naam opeens, Marleen Mulder. Ik weet dat ze op de zelfde dag geboren was als mijn (toen) oudste en beste vriend op 15 juli. Maar goed, ik heb het dus gisteravond met E. over mijn (geboorte) dorp en vraag niet hoe het komt, hoor. Ik zet even de TXT pagina aan en ik lees dar er een man is verdronken in het openluchtzwembad van de plaats die ik noemde. Ik heb het dus net met m'n meissie over dat dorp en nauwelijks een uur later lees ik die naam op Tv.
=ik ga morgen verder, ff de "troostfinale" kijken=
Geen opmerkingen:
Een reactie posten