Nee, nee, nee, ik ga het nu niet meer hebben over dat waar ik het over had, hoor. Korte SITREP: het gaat nog steeds KMP, maar daar ga ik ook wel aan wennen. (Op den duur)
Zoals ik eerder al eens schreef zal ik het (noodgedwongen) minder hebben over De Keten of In de Super of over de collegae en de klanten, nu. (Beide groepen zal ik heel er gaan missen, overigens) Maar ik zal, zoals belooft, meer gaan schrijven over dingen die me opvallen in het leven van alledag om me heen. Ik zou het natuurlijk uitgebreid over onze twee fantastische kleinkinderen kunnen hebben, maar dat is privé en voor ons zelf. Idem over de kinderen en hun relaties, maar af en toe zal er wel eens iets van doorklinken. Nee, de titel blijft nog wel In de Super, hoor, ik ben te gemakzuchtig (of te succesvol, geloof je het zelf?) om iets anders te verzinnen. Nee, ik hou de vertrouwde titel er gewoon in. Zaak is dat ik me dus wat meer op de "dingen-van-de-dag" die me opvallen, ga concentreren. Immers, dat deed ik in de Super ook wel?
Goed een van de dingen die me deze week opvielen was, na het smartelijk verlies en de totale afgang van AFC AJAX, de dreigende politiestaking, die vooral het nieuwe voetbal seizoen, dat dit weekeinde, na bijna een half jaar rust zou beginnen, lam zou gaan leggen. Tja, sneu voor de supporters, dat is zo. Voetbal is hun ding en de competitie al helemaal. Grappig genoeg, maar ja, logischerwijze, staakt de Hermandad op het moment vooral bij zogenaamde "risicowedstrijden". Dat woord alleen al, "risicowedstrijden", moet je te denken geven. Bij welke sporten heb je die risicowedstrijden, wat houdt het woord in en waarom is het zo? Nee, ik ben niet meteen de eerste kandidaat voor de quiz "De slimste mens", maar dit soort antwoorden weet ik wel. Een risicowedstrijd betekent dat er een hoog risico is op uit de hand lopende rellen tussen de supporters van de clubs die tegen elkaar spelen. Dat zijn, bijna altijd, voetbalwedstrijden. Nu ja, bijna, zeg maar gewoon: altijd. (Ik heb nog nooit een waterpolo-, schaats- of een handbalwedstrijd zien ontaarden in ware veldslagen, waar dan ook gewonden en soms een dode bij viel.) En daar gaat het dus om. Er gaan veldslagen en rellen uitgelokt worden door de supporters van de diverse clubs, die elkaar opzoeken in de stadions en daarbuiten, vooral daar buiten. Soms heeft het doden ten gevolg, triest genoeg.
Maar nee, zeggen de doorgestudeerde -gogen der wereld, het zijn geen relschoppers, of het is geen zooitje ongeregeld of het is geen tuig dat daar rondloopt, het heeft alles te maken met de identificatie van de stam en het (uit de prehistorie) voortzetten van de stammenstrijd en het overwinnen van de tegenstander en al dat soort BS. Nu ja, zo lust ik er nog wel een paar.
Een goede vriend van me, H., is een jaar of wat geleden geëmigreerd naar Brazilië, hij ging de liefde achterna zeg maar, maar we zien elkaar nog een of twee maal per jaar. Brazilië is, denk ik en velen doen dat met mij, het voetbal land ter wereld, toch? Ook maatje H. is een groot voetbalfan, hoewel hij, toen hij hier nog woonde een groot liefhebber van 010 was, hetgeen natuurlijk niets met voetjebal te maken heeft, maar hij heeft in zijn nieuwe thuisland zijn voetbal bestemming gevonden, een amateurclubje uit Division zes, of zo. 'Voetbal is daar een deel van het het leven', vertelde hij tijdens een BBQ met vrienden, 'het is daar elke zondag een feest en het een onderdeel van het bestaan onder dat volk en geen Braziliaan gaat zich te buiten aan Hooligan zijn.'
Dus ja, de politiebonden gaan staken en ik geloof dat ze daar gewoon het recht toe hebben. "Wouten", "smerissen", "tuuten", noem het maar op, zijn mensen die zich geregeld in nare omstandigheden moeten mengen of verplaatsen, soms met risico voor eigen gezondheid of leven. (Ik ben zelf militair geweest, dus ja, dan leef je meer met en in hun situatie mee, ik heb de begrafenisstoet van een neergeschoten politieagente voor mijn deur langs zien gaan en dat maakte heel veel emoties los). Dat ze protesteren door geen bonnen te schrijven als je geen hand uitsteekt of op de stoep fietst, nu ja, wees eerlijk, dat maakt geen indruk. Maar: als je geen medewerking geeft om op je zondag of zaterdag ook nog eens een uniform aan te trekken en naar de door vaak rand, nu ja soms helemaal debiele, opgefokte en dat door allerlei chemische middelen innemende magoggels te gaan die zich voetbal supporter noemen, enkel en alleen om vernielingen aan te richten en destructief te zijn, nu ja, dat tikt er in. Gek genoeg moeten burgemeesters dan de samenkomsten van die idioten verbieden. Dat is al een teken dat ook de gezagsdragers van het land de voetballerij als een onheil zien. Maar: ik kan daar mee leven, met die staking, dan. Je moet een machtsmiddel hebben als staker! (Of je der wel of niet eens mee bent, is nu nicht im frage.)
Dat valt dan weer niet in goede aarde bij de "supporters", zoals die zich zelf nog steeds graag betitelen. Dan komt er een of andere onderwereld figuur met een dreigend en naar Haags accent vertellen en oproepen dat ze de dag dat de wedstrijd niet doorgaat, wel ff naar het Plein gaan om daar te demonstreren en dat die "kut" wouten, dan wel hun uniformen aan "motte trekke", alles in dat fijne Haags of Schevenings accent, om maar aan te geven dat hij, normaal de onnozelste van de klas, veel te vertellen heeft bij de andere ook niet al te veel slimmer scorende bijfiguren die in zijn kennissen kring horen.
Stel: die man zou een baan hebben en dat hij zou werken en zijn geld normaal zou verdienen in plaats van door een uitkering. (Ja, ik lees graag sprookjes) Stel die man zou bijvoorbeeld onvrede hebben met zijn baan, stel dat die baan gevaarlijk was of zonder compensatie voor overuren of zo. Dan zou hij wel gaan staken, denk ik? En terecht zou hij dat kunnen en mogen doen. Maar nu de idioot een mogelijkheid tot rel trappen en rotzooi maken niet kan benutten is hij boos en gunt de mensen, die wel en echt werk leveren, niet hun recht op staken?
Helaas heeft de man, die zich als Leider opwerpt van die vereniging, te weinig IQ om een baan te hebben, hoop ik, en ja, dan is hij natuurlijk uitermate geschikt om voorzitter te zijn van de vereniging die zich "Haagse Bluf" noemt.
Ik at het vroeger wel eens: Haagse Bluf. Het was een gerecht(je) van opgeklopt eiwit met bessensaus. Opgeklopt. Ja, dat is het woord dan wel. Het geheel heeft niets met de Braziliaanse voetballiefde te maken die mijn vriend beschreef. Het is gewoon platvloerse en opgeklopte Haagse Bluf!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten