Sail, deel twee

Ik wil helemaal niet op tenen gaan staan, begrijp me goed. Maar af en toe ben ik wat kritisch en mensen vatten dat soms verkeerd op. Maar: ik spreek zuiver en alleen mijn eigen mening, ik kijk wat anders naar het geheel, doe dat alleen voor mezelf, ik wil niemand voor het hoofd stoten of beledigen, begrijp me goed. Ik gun een ieder zijn plezier of het hare of zijne! Ik schrijf gewoon iets waar ik een idee over heb en dat dan ook maar even spui! Ja, ik weet: ik schrijf sarcastisch, cynisch en wat afstandelijk. Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet in groepen meeloop. Reinhard Mey, die van "Goede nacht, vrienden", schreef het mooier in een van zijn liederen, maar het gaat een beetje zo: 

"Ich laufe nicht mit dem Rudel
Ich schwimm nicht mit im Strudel
Ich hab noch nie auf Befehl gebellt.
[ ]

Ich bin noch imstand allein zu denken"

Ja, ik zet dit, ietwat meer uitgebreide, voorwoord ook nog maar eens in dit Blog. Ik werd, begrijpelijk en naar verwachting, nogal tegengesproken en naar behoren aangevallen over dat vorige Blog, dat over Sail 2015 ging. Ik begrijp de reacties van die mensen allemaal, hoor. Ik bedoel: je vindt iets fijn of leuk en dan is er een of andere magoggel die dat af zit te kraken en ja, dat is niet prettig! Maar ja, lees ook even de Duitse tekst hierboven, vrij vertaald: "Ik loop nooit mee met de grote massa, ik doe mijn eigen ding en denk en voel wat ik wil", daar komt het op neer! En daarbij heb ik schijt aan allen die willen dat ik voel, denk en zie wat zij willen en denken en zien. Dat lijkt me een duidelijk standpunt, toch? En als het jullie niet bevalt, dan gooi je maar van de lijst waarop ik in jullie PC of welke lijst dan ook, sta. Duidelijk standpunt, toch?
Maar voor jullie allen dat allemaal gaan doen, wil ik even het volgende schrijven. Na dit Blog heb ik geen enkele vriend meer over, dat weet ik nu al wel. Maar ja, ik ben al een sociaal wrak, geloof ik, door mijn ingenomen standpunten. Lees nog even een keer mee, een keer nog maar en dat mag je me deleten en me helemaal vergeten. (Daar zal ik diegene misschien dankbaar om zijn ook nog.)

Er was in het, nu ja, in bijna elk, journaal van welke zender dan ook, slechts een "big item". Sail Amsterdam, een mooi item, fraai, toeristisch, hoop nieuws, daaraan ook nog eens een praatprogramma gekoppeld, waar elke BN'er weer zijn zegje deed. Der was aan het einde van het journaal natuurlijk een herhaling van dat item. Tussendoor, een beetje weg gestopt, (Harken: een oud Engels woord voor LUISTER, want nu wordt het echt cynisch en sarcastisch en vervelend en zo) was er ook een item over een misschien iets kleinere Sail. Die Sail was vanuit Afrika en Azië naar Europa. Ja, dat viel natuurlijk niet echt op. Het waren vooral KKB'tjes, uitgerust met hele kleine KKB zeilen, met heel veel zogenaamde "bemanningsleden" a.b. Niet dat die bemanningsleden geld verdienden, nee, die betaalden de bazen van die bootjes. (Veel, heel veel.) Er was ook geen item dat die bemanningsleden door honderden enthousiaste bootjes werden binnengehaald, of door miljoenen mensen werden toegejuicht, zoals de bemanningen van de schepen in en rond Mokum.
Nee, de mensen van die KKB'tjes, werden vervloekt en weg gewuifd en vaak terug gedwongen door heel Europa. Maar ja, toch komen ze wel, net als de "Tall Ships", wiens bemanningen hun beroep het is. Nee, het was de bemanningen van die KKB'tjes niet te doen om te gaan stappen in Amsterdam, nee, dat niet. Nee, het was aan hen om het vege lijf van hen zelf en van hun kinderen (en misschien wel kleinkinderen) te redden die anders door allerlei figuren als gebaarde islamitische Magoggels als die van de IS, Boko Haram, of Assad, Yemenistiche idioten, of dat soort achterlijke, vaak bebaarde, bijfiguren uit de geschiedenis, te worden neergeknald of weggebombardeerd of verkracht en misbruikt en zo.
(Misschien moesten ze zelfs wel in een Super gaan werken, nu ja, dat gun je al helemaal niemand.)

"Dus: Sail is niet belangrijk, maar jouw vluchtelingen wel?", ik hoor de kritiek nu al galmen. Maar: zeg ik dat? Hoor je me dat zeggen? Nee. Nee, nee, nee. Sail is goed en belangrijk, het maakt mensen gelukkig en blij en levert heerlijke, lange en pittige discussies op! Mooie foto's ook, natuurlijk! Maar: ik ben wel een vader van kinderen, ik ben ook een blije en trotse grootvader van kleinkinderen en als al dat spul wat dreigt te overkomen, zou ik, als ik hen niet meer al dan niet gewapend, tot het uiterste kon verdedigen, ja, dan zou ik ook gaan zoeken naar veiliger oorden.
JA! Ik weet het! Er zijn, heel veel van die economische vluchtelingen bij. NEE, ik zeg dat! Dat moet je niet willen doen, die moet je niet binnenlaten! NEE, ik wil die andere en misschien terecht gevluchten ook niet in ons huis, ook niet in onze (heb ik niet) tuin of op ons balkon, (daar hebben we twee wel twee van.)
Maar moet je dan maar zo hard zijn om al die mensen de verdrinkingsdood toe te wensen? Of om meer haaien te verzoeken om hen aan te vallen of op te vreten, zoals ik veel lees? Gvd, ik ben wel een mens hoor! Ik ben een mens en hou van mensen, dus nee, ik kan dat niet, sterker, ik wil dat ook niet kunnen! 

Dus ja, ik zal straks wel allemaal aanvallen krijgen over mijn cynische stukje over de wel goed betaalde en van prima accommodatie voorziene mensen op de Sail schepen. Kom maar met je verhalen, maak me maar af, dat maakt me geen ruk uit. Zolang er nog evenementen als Sail kunnen bestaan en er nog dagelijks, wat, honderden, misschien, duizenden mensen dagelijks verdrinken, kan ik niet helemaal onbevangen meer blij zijn in deze wereld.