maandag 23 januari 2017

Weinig Crea, zeg maar. In de ban van de Ring!

Ja, ik heb weinig geschreven, de laatste weken. Noch op dit Blog, wel een beetje op wat andere Blogs die ik schrijf of publiceer, maar ik heb in het geheel niet meer aan 'Het Boek over de ALMO' gewerkt de afgelopen maand. Niet tot nauwelijks in ieder geval en ja daar is een aanleiding voor, natuurlijk. Schrijven en fietsen zijn mijn dingen. Fietsen, zoals ik zei, heb ik ook niet veel gedaan, momenteel. Goed, fietsen is een buitensport en ja, het was de afgelopen weken frisjes, hoor. Dan moet je naar buiten, dik aangekleed, een muts onder je helm, winterhandschoenen en winter overschoentjes aan en dan is er nog de gladheid. Nou, dat is allemaal gel.., natuurlijk. Een jaar of zo geleden ging ik nog onder allemaal vorst omstandigheden gewoon naar mijn werk. Ik liet me niet weerhouden door een beetje vorst. Ook niet toen ik tot twee keer toe op mijn plaat ging en zelfs, naast allerlei schaafwonden, een deel van mijn helm af was gebroken! Zonder die helm was dus een plaat van mijn kanis afgebroken of erger, zeg maar. Nee, het is omdat ik niet meer moet fietsen, nu ja, niet meer hoef.
Nee, fietsen in de vrieskou doe ik nu even niet meer. Ik vind dat te link en ja, met een muts over mijn oren en daar dan weer een helm op, beginnen mijn gehoormachines onbeperkt te piepen en as ie ergens helemaal crazy van word is het dat gepiep wel. Dus nee, fietsen, even wachten tot de winter voorbij is en tot de temperaturen boven nul komen.
Mijn gebrek aan crea voor wat betreft het schrijven heeft een heel andere oorzaak. Ik ben al weken "in de bang van de ring." Je kent de boeken van Tolkien misschien niet, maar ik neem aan, lieve lezers, dat jullie de films in ieder geval gezien hebben.
Het begon, zoals zo vaak tegen het vallen van de winter, met het herlezen van de boeken van Tolkien. Ik had het boek  "De Hobbit" net herlezen en wist dat ik die films, het zijn er drie, ergens had zien liggen. En ja, mijn zoon had ze voor me gedownload en ik vond ze terug, ergens in het geheugen van de PC. Nou ja, even een half uurtje kijken, dan maar. Dat half uurtje werd dus het hele afzien van die serie films, een goede zeven uur en man, man, man, wat heb ik zitten genieten. Ok, ja, jullie vinden het waarschijnlijk allemaal heel kinderachtig gedoe en zo. Maar wat zijn die films goed in elkaar gezet. Het boek is minder hoor. Het was Tolkien's eerste boek, geschreven in de jaren dertig van de vorige eeuw. Volgens mij was het zijn "afschrijven" van zijn oorlogstrauma(s) die hij had opgelopen aan de frontlijnen van '14-'18.
Dat merk je, in deze film misschien iets minder dan in de "Lord of the Rings", maar de opzet van de massa slachten, de nutteloze charges, het verschijnen van de eerste tanks, in de vorm van grol trotten, het verschijnsel vliegtuigen, door de vliegende Nazgul, dat soort zaken schreef hij van zich af. (Denk ik, ik ben geen psych.)
Maar ook het tomeloze geloof in kameraadschap en vriendschap zoals dat heerst in de "Fellowship of the ring", de groep totaal verschillende figuren, die eigenlijk helemaal niet bij elkaar passe, mensen, hobbits, elfen, dwergen en zo, tekent de vriendschappen die aan het westelijk front ontstonden in die afgrijselijke slachtpartijen.
Natuurlijk, Tolkien is en blijft een Engelsman, hoewel geboren in Zuid Afrika, heerst nog steeds het geloof in de Upper Class, gesymboliseerd in de koningen en ridders in boek en film en ja, het geloof in de allerhoogste, in God, natuurlijk, uit zich in het bestaan van Gandalf. Misschien geen echte God, maar toch zijn plaatsvervanger.

Maar hoe dan ook, ik heb zitten smullen van die trilogie. Daarna ben ik het vervolg, The Lord of the rings, weer eens gaan lezen. Dik 1000 bladzijden in net aan vier dagen. Man, man, man. Wat een boek. En ja, nu skijk ik dus naar die trilogie. Ik heb net het laatste deel aangeklikt. Di drie uur. Dik drie uur vechten en koppensnellen van Orks, de moffen uit de oorlog natuurlijk, en het maakt weer helemaal indruk.
Gelukkig gaat het binnenkort dooien, dus gaat de fiets weer opgetuigd worden. Maar tot die tijd ben ik nog wel even tevreden en onder de indruk. K.. Orks, Klo... Sauron, F.. off, the lot of you!

En, oh ja, de charge van de lichte brigade, in de Krimoorlog, zat er ook even in: "Our's not to wonder why, our's but to do an die."

Eh, nee geen spellingscontrole gedaan, mot mijn filmpie zien!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten