Fatsoen is ook wachten in de rij voor de bus.

H., een gabbertje van me was pissed off, schreef hij me. In zijn woonplaats wilde hij, of moest hij, samen met zijn 'meissie' even de stad in en ze besloten het OV te nemen. De bushalte is niet al te ver van hun deur, het regende geen pijpenstelen en het parkeertarief in zijn binnenstad begint ook lekker de pan uit te rijzen, dus de keuze voor  de bus was gauw gemaakt. Als ze bij de halte komen zien ze net een bus voor hun neuzen weg rijden. Stadsvervoer, ook in de kleinere stad waar H. woont, gaat redelijk frequent, dus die tien minuten wilden ze wel wachten. Het was waarschijnlijk een populaire tijd om die lijn te nemen, want de halte vulde zich met mensen. Op het op het elektronische bord, zoals dat tegenwoordig bij bijna alle haltes hangt, kwam het tijdstip van vertrek en ja hoor, zowaar, de bus van de regionale lijn was op tijd en H. en echtgenote maakten zich op om in te stappen en in te checken. (Ja, reizen met het Ov is tegenwoordig bijna een exacte wetenschap hoor. Je moet tegenwoordig een door een microchip aangedreven kartonnen vervoerbewijs aanschaffen in een automaat, waarmee je dan allerlei handelingen met je pinpas moet uitvoeren en af en toe moet je dat kaartje ook weer opladen met allerlei handelingen. In- en uitstappen gaat dan ook weer gepaard met allerlei handelingen via weer zo een chiplezer.) Goed, mijn maatje staat, opgevoed als hij en z'n meissie zijn, netjes voor in de rij, ze waren de eersten namelijk, maar tot hun grote verbazing was de meute hun opeens voor geweest en staan ze nu ook opeens als laatste op de treeplank van de, nu ondertussen, bijna helemaal volle bus.
Ik ken hem al jaren en ik wet dat H. een nette man is. (ja, ik ken ook nette mensen, dat hadden jullie niet verwacht, hé?) Dus H. (en 'meissie') schold niet, vloekte niet, maar vroeg zich alleen, hem kennende, heel hardop, af, waarom de eersten in dit geval altijd de laatsten zijn. H. en partner zijn goed ter been, hebben geen stok of rollator, maar werden gewoonweg uit de rij voor de bus 'gedrumd' om het maar eens in de taal van de Vlamingen te zeggen.Nou ja, je begrijpt, de overwegend jongere generatie, verantwoordelijk voor het niet hebben van een zitplaats voor H. en partner,  hoorde hem/hen gewoon niet, verdiept als ze waren in diverse, hand verlengende attributen en met de nodige, elke communicatie verhinderende, oorstopjes in.
Ja, dat is dus weer zo'n ding van fatsoen. Zo'n ding waar je je heel kwaad om kunt maken, maar hetgeen geen enige toevoeging meer heeft aan de tijdgeest, die voorschrijft dat egocentrisme en zelf- gelijkhebberigheid het hoogtepunt zijn in ons dagelijks bestaan. Nodeloos te zeggen dat ik een en ander verre van me werp, maar ja, ik ben ook, net als maatjes H & B, een ouwe l.., man, opgevoed in de jaren dat je nog wat overhad voor anderen.
Vertaal dat naar de super, dan! Dat heb ik eigenlijk al eerder wel eens gedaan, maar voor hen die het nog niet hebben gelezen, doe ik het nog eens. Stel je komt in een super. In ons filiaal van De Keten, kom je dan eerst langs de bakkerij. Vers brood, verse snacks, heerlijke warme croissants, de geur van kaas-uienbroodjes en, momenteel, vers gebakken speculaas. Heerlijke geuren en het water stroomt je, nou ja, waar stroomt je water? Het is lunchpauze, je komt van werk, kantoor of school en ja, goh, heerlijk een paar van die halvemaanvormige broodjes, die nog warm zijn ook en net uit de oven komen. Je vraagt aan de dame van de broodafdeling of ze er drie wil inpakken en, natuurlijk doet ze dat, wenst je een fijne dag en groet je met een glimlach. Dan kom je langs de groente afdeling. Man, De Keten heeft wel zeven of acht soorten lunch salades, een bijna complete maaltijd. Topper, even eentje meenemen en straks oppeuzelen en dan is het dagje weer een gezond dagje, met al dat groenvoer naar  binnen. Je loopt de hoofd paden af en je komt langs de verse vleeswaren, waar ook gegrilde kip, nog warm, en gehaktballen in een soort oven liggen te wachten. Idee! Even zien, eh, lunchsalade, croissantjes en nog balletjes gehakt, nou ja, wel veel voor een lunch en je vrouw had net gezegd dat je moest uitkijken voor je lijn, maar ja, vrouwen? Die hebben altijd wat te .. Je komt langs het slaatjes vak. He? Bestaan die? Japanse Tering Jakkie salades? En ook nog wilde zalm salade met keurmerk, van zuivere onbesneden zalm uit het koude water van de oceaan? Indiase slaatjes met kruiden uit de keuken van Ghandi?  Lijkt me lekker, ga ik nemen. Dan kom je bij de diepvriesafdeling en je keurt nog even je producten die je in je hongerige koopgedrag hebt ingeslagen. Tja, croissants, lekker. Gehaktballen, maar je vrouw zou voor vanavond andijviestamppot met gehakt maken, dus ja, dan nu al gehaktballen voor de lunch, dat is wel veel voor een dag. God, wat nu? Ik wil toch wel even wat eten. Wat zal ik nu meenemen? Je telefoon gaat. "De Baas". 'He Jan, waar ben je nu? We wachten op je met de werklunch, man. Hoe laat kun je er zijn? En neem de cijfers van het afgelopen kwartaal over het interne toiletgebruik en het verlies aan toiletzeep van afdeling administratie mee als je wilt, mijnheer B. wacht erop.'
Shit, helemaal vergeten. Oh God, mijnheer B. ook nog. Je moet als de raphazen terug naar "de zaak" nu. Maar wat doe je nu met al die boodschappen? Oh ja, ik sta bij het vriesvak. Even zien, oké, geen mens in de buurt. Kijk, en, slimmerd als ik ben, zet dat ik mandje gewoon hier, tussen de pizza's. Ja, hallo, moet  ik het terug gaan leggen? Nee, man, ik heb mijn werk, "de zaak" wacht op me.  Moet ik het dan vragen aan een of andere kassière om dat te doen? Joh, maar dat is maar een piepeltje achter de kassa, nee, dat gaat niet hoor, ik ben geen bedelaar. Oh, die man die er net met een kar aan komt zetten? Nee, die gaat dat echt niet voor me terugbrengen, denk ik? Het aan die oude man vragen? Ben je  belazerd? Die verdient in een jaar wat ik in een week met mijn aandelenhandel verdien, rot op, zo'n plebejer? Nee, ik laat het gewoon invriezen, dan blijft het goed toch?

De ochtend erop kan ik, alleen al van mijn afdeling, weer eens voor minstens twintig euro handel weggooien. Croissants en salades en slaatjes en dat soort zaken kunnen niet tegen een poolcirkel behandeling. Wanneer gaan we weer eens normaal doen? Wanneer stoppen we ermee om goed eten weg te smijten? Als je de boodschappen die je hebt niet wilt (of kunt) afrekenen, geef ze aan een van de mensen van de winkel. Die hebben altijd wel zin om ze terug te brengen naar hun plekkie. Maar, nu moeten ze die hele zooi weggooien. Er zijn voedselbanken in ons, ooit, zo rijke land. Geef het daar dan aan. Maar gooi die zooi niet zo maar weg. Daar is niemand mee gediend en is zonde van het werk dat heel veel mensen er aan besteed hebben en van de grondstoffen die er in gegaan zijn. We moeten zuinig zijn op onze energie voorraden, toch?
Maar ja, als je met je leasebak van een ton, terug rijdt naar je kantoor, dan ben je dat allang vergeten, natuurlijk. Je krijgt natuurlijk een hele goede bonus nu, omdat je met de goede cijfers aankomt.
De medewerkers van de super boeren natuurlijk zo wel achteruit met hun 'bonus' aan het einde van het jaar. Maar ja, dat zijn piepeltjes, toch?