Sint en zijn Zwarte Pieten zijn terug naar Spanje. Ik zag de stoomwolken op de kim toen de Pakjesboot vertrok naar het warme Spanje en in gedachten wenste ik ze een goede reis. Vandaag hebben we thuis nog een laat staartje van het kinderfeest meegepikt. Doordat we op zoek waren naar een nieuw voertuig (en de andere auto niet meer kon dienen) hadden we de gebruikelijke oppas afspraak van woensdag j.l. af moeten zeggen waarbij we dus ook de geschenken van Sint niet aan e kleinkinderen konden geven. Gelukkig leven we in zo'n goede harmonie met Serge en Nicoline, de pa en ma van Loek en Mia, dat daar wel weer allerlei mouwen aan gepast konden worden. Maar jl. zondag was het 'verlate' feest dus bij ons. Ach, je kent het allemaal wel: hapje, drankje, lachen (we hadden lekker eigengemaakte snert met alles er op en eraan voor de maaltijd) en spanning bij de kleinzoon. Loek is zes, gelooft nog heilig in de Sint en begint net te wisselen. Grappig gezicht. Mia snaait het allemaal nog niet helemaal niet, natuurlijk. Ze scharrelt, met haar dikke luierkontje op nog zoekende en aarzelende beentjes, onze woning door, gaar echt op expeditie en kijkt hier en daar in gangen en kamers en vind het wel spannend allemaal. (Ze weet nu dat (keuken) kastjes open kunnen. Dat geeft een heel nieuw aspect aan het woord: 'Handenbindertjes' kan ik je nu vertellen!
We hadden spelletjes en een zogenaamd serviesje gekocht, in overeenstemming met de wens van de pa en de ma en de kleinkinderen waren er blij mee. Ook hun 'oudste' tante, een jonge meid nog hoor maar ja, wel in de anciënniteit de oudste van de twee tantes van onze kant, was ook aanwezig en zij had ook allerlei leuke spulletjes gekocht.
De Sint is nu dus weg. Santa Claus komt. Ik wacht op de eerste boze tv mijnheer of mevrouw die ons haarscherp uit kan leggen waarom dat dan ook weer niet mag. Ik zal alvast wat opsommingen maken:
(voorop gesteld: ik ben geen kerstfeest fan, maar ik vind dat iedereen dat feest op zijn/haar manier mag of wil vieren). Goed:
1. Het kerstfeest is een oud heidens gebruik, het stamt namelijk af van het zonnewende feest van de oude heidenen. Rond eind december werden de dagen merkbaar langer en de mensen werden blij
en verheugd en vierden dat door lekker te eten en te drinken. (klinkt logisch, toch?) Maar ook door veel vuren te ontsteken om de donkerte terug te late wijken. Kerstbomen en vuurwerk.
2. De (katholieke) kerk heeft dus dat feest ingepikt en verbonden aan de geboorte van Jezus. Eten en drinken als symbool van een geboorte. (nou ja, heeft Jezus ooit bestaan?) In de 19e eeuw werden kleding en giften aan de armen gegeven, dus vandaar onze kerstcadeaus.
3. Het zou afstammen van de vereringen van diverse zonnegoden, zoals Ra, in het oude Egypte en Helios, in het ook al niet te jonge Griekenland en zou zo dus daar ook mee te maken hebben.
Grappig is wel dat al die data rond de 25ste december lagen. Rond die zonnewende dus.
Na de Vikingen waren de Nederlanders een van de eerste kolonialisten die Noord Amerika gingen bevolken, nou ja, bezetten, eh, ok, veroverden, dan, ook goed? Ze namen natuurlijk het Sinterklaasfeest mee. Maar Sinterklaas werd Santa Claus en waaide vanuit het Yankees land, wat weer afkomt van "Jan Kaas", dan weer over naar Groot Brittannië en zo.
Nu mag je, vanwege de niet christelijke inbreng in ons land, schijnbaar, niet te veel reuring meer maken van dat Kerstfeest. Ik heb begrepen dat er in openbare instellingen, zoals ziekenhuizen en remises van het openbaar vervoer, postkantoren of bureaus waar mensen geld komen halen zonder ervoor te werken, en die vaak onze taal ook niet spreken, geen versierde bomen of andere op Kerst duidende versieringen meer mogen worden aangebracht, omdat er dus mensen zijn die daar aanstoot aan nemen en dat hebben verteld aan bepaalde politici die hiermee hun zetel aanhang willen opkrikken. Dat mag. Dat mag je willen eisen. Wij leven in een land dat democratisch is en in een democratisch land mag je je mening geven en gelukkig voor je geloof uitkomen. Maar dat jouw mening als religieuze minderheid dan ook meteen maar wordt aangenomen als regel, gaat mij iets te ver. Ik vind het bijvoorbeeld heel erg dat dieren Halal of Kosher worden geslacht, maar ja, dat schijnt wel te mogen. Nu ja, ik wil, ik zeg dat vaker, geen polemieken aangaan in mijn Blog, dat doe ik wel op mijn feestboek pagina.
Op deze maandagmorgen was er in mijn toko geen spoor meer te bekennen van het Sint Nicolaas feest. En: nu dus op naar de Kerst. Vanaf maandag de negende van de twaalfde gaan in alle supers van het land, of in supers in de wereld waar men geen Sinterklaas viert, de lichten op groen voor "KERST". Ik schrijf dat met hoofdletters want vanaf nu hebben wij, supermensen, drie weken de tijd om eens even goed in de bus te blazen en alles op scherp te zetten. De mannen en vrouwen die de bestellingen moeten doen hebben al een vergadering gehad op het hoofdkwartier en weten waar ze dit jaar alert op moeten zijn. Dat wil zeggen, wat de nieuwe 'eet' trends gaan worden. Ik ben nog niet ver genoeg ingevoerd in de materie, (sprak Dr, Ir. Lucas hoogdravend) om jullie nu al die trends al aan te kunnen geven. Ik ga binnenkort al de Kerstfolders van alle supers eens bestuderen en ga jullie daar bericht van doen. Ik wil namelijk niet dat jullie, lieve lezer en lezeres, de Kerst van je leven, gaat missen omdat je bent gaan gourmetten of fonduen of steengrillen. Gezellige en lekkere bijeenkomsten. Wij, ons gezin, hebben het altijd graag gedaan, tot de kleinkinderen kwamen. Uit veiligheidsoverwegingen, kleine kindjes hebben grijpgrage handjes en onhandige beentjes die respectievelijk: overal aan zitten en overal over struikelen met alle nare gevolgen van hete pannen, hete olie, hete grill stenen van dien, over zich heen te krijgen. Maar, de kleintjes hebben ook verder veel aandacht nodig. We vinden onze kleinkinderen een heel groot deel van ons gezin en willen hen absoluut betrekken bij het familiefeest. Dus gaan ze niet extra vroeg onder de wol, maar blijven ze, tot een goed tijdstip, bij ons in het gezin aanwezig.
De afgelopen jaren hebben we dus steeds thema avonden bedacht, waarbij het eten, dat we dan met meerdere stellen maakten, alleen hoefde opgewarmd te worden in Ping of oven of zo. We hadden rijsttafel met toebehoren of Spaanse maaltijden of Brunches en dat soort zaken. Kortom heel lekker, gezellig en dat soort meer. Maar, een paar jaar geleden, zou het spul bij ons allen komen. De kinderen waren ondertussen uitgewaaid over het land, zoals dat gaat, maar het was 'verzamelen' op de 25ste bij ma en pa in het ouderlijk huis. Wij zouden uitgebreide Rijsttafel maken. Iedereen van ons lust dat, voor de kleine man, die was net een of zo, was er natuurlijk een aangepast hapje, en we hadden voor gezin en aanhang, 12 personen ongeveer, gekookt en gebakken en gebraden.
Toen stak er in de nacht van de 24ste op de 25ste zo een gemene sneeuwstorm op dat de wegen niet berijdbaar waren, de treinen niet reden (what's new?) en zelfs de bus waarmee ook een kind met vriend uit ons eigen dorp moesten komen, niet meer reed. Wij zaten dus met z'n tweeën met voor twaalf man aan rijst, bami, nasi, Gadogado, Babi Ketjap, Sajoer boontjes, Ajam smoor, Kerrie eieren en noem nog maar een hoop gerechten. De dag na de tweede kerstdag was het gewoon weer weer. De straten waren schoon, de treinen en de bussen reden en het was maandag en we moesten weer gewoon aan het werk.
Nu kan er veel in de vriezer, maar we hebben nog dagenlang kerstmaal gegeten. Ik moet zeggen dat de Chinees dat volgende voorjaar weinig aan ons verdien heeft.
= over trends en topics, ga je horen=
Geen opmerkingen:
Een reactie posten