Ja, der was al een tijd geen blog meer verschenen over De Keten. Daar was ook weinig aanleiding toe. Maar vanaf nu? Alleen maar donkere tijden, geloof ik!
Hoewel? Nu ja, gewoon wel. FM was een hele tijd afwezig vanwege een redelijke ernstige ziekte van zijn jongste kind, een zoontje dat de familie naar mij heeft vernoemd. Ik schreef er eerder over. Gelukkig gaat het met het manneke en het gezin nu weer iets crescendo. Het jochie is uit het ziekenhuis en aan de beterende hand. Maar, ik sprak hem vandaag, hij en zijn gezin hebben het moeilijk gehad en ik weet en begrijp dat. Ik heb zelf vier van die rakkers opgevoed en heb nu twee kleinkind rakkers, die op gezette tijden ook wel eens in ziekenhuizen lagen dus ja, vertel me niks. De angst en de onzekerheid, je word er gek van.
Maar goed. Zoals in elke werkomgeving zijn er afspraken onder de mensen maar ook afspraken in de werkomgeving. Nu ja, dat begon al een paar duizend jaar geleden met de befaamde Tien Geboden, overigens. "Gij zult niet dit, gij zult niet dat, of, gij zult dat juist wel" en nou ja, je kent die zooi wel. In onze werkomgeving, bij De Keten, hebben we natuurlijk ook allemaal diverse en vaak vaststaande, en vooral op dat laatste woord leg ik even de nadruk, afspraken. Gij zult niet stelen, is der een van, maar ja, hoe geloofwaardig is dat als de leiding van je filiaal jou en de collegae al jaren lang bedot. Fraai oud woord voor: vern....! Dus ja, je geloofwaardigheid in alle FM(N) is natuurlijk al helemaal tot het nulpunt gedaald als de man ook je salarisstrookje van de afgelopen maand nog niet eens op kan diepen. "Ja, dan mot je hem maar digitaal aanvragen!" zeggen jullie. Nee, dat doe ik niet. Ik ben van de oudere stempel, van de hele oude garde! Van de oudere, zeg maar hele ouwe, garde. Ik wil papier in mijn handen hebben een stuk papier na kunnen lezen en niet een of ander digitaal brieffie op mijn scherm zien.
Nee, ik ben geen digibeet, verre van dat. Maar: ik lees geen E-boeken. Ik wil een boek in mijn klauwen hebben, het papier voelen en de bladen kunnen ruiken, ja! Duidelijk, ja!
Dus zeur ik de FM(N) al een week of twee aan zijn hoofd om dat stukje papier, maar nix, nada, nothing, nichts, Dus? Dus geen vertrouwen in de man.
Voor de oplettende lezertjes: we hebben ooit eens een soort cursus gehad, waar in we geleerd hebben dat "Afspraak = afspraak", is. Daar moesten we ons aan houden en we mochten het kader daar ook over aan spreken. Niets is dus minder waar. Maar goed, dat salaris strookje, ach, dat komt wel.
Wat veel erger is, is dat er mensen zijn die weg willen en ook nog eens kunnen komen met inconsequent gedrag. Ik geef de definitie van het woord consequent: "in overeenstemming met voorgaande afspraken." Dus, kort door de bocht: ik spreek wat af met mijn vrouw: "ik doe de boodschappen", ik doe ze niet, dus ben ik: inconsequent. Ik spreek wat af met mijn collega van het KDT: "ik ben morgen om zeven uur present". ik ben het niet, dus ben ik inconsequent. Het voorvoegsel 'in' betekent: 'niet', overigens.
Bij de hele Keten hebben we afspraken over de openingstijden van ons filiaal. Dit om eventuele overvallen en eventuele overvallers niet de kans te geven om hun slag te slaan. Dit zijn strikte regels, waar absoluut NIET van af geweken mag worden! Om 0600 gaat er een club mensen naar binnen. Daarna is het strikt verboden om de deur te openen tot 0630. Het gebeurt me wel eens, zelden overigens, dat ik vijf minuten na 0600 aan de deur sta. Lekke band, file, gewoon laat, what ever. Ik word er dus niet in gelaten want, zegt de boze mevrouw die dit verhaal beheerst, de chef van de Bakkerij: 'Je bent buiten tijd, dus je wacht maar tot half zeven.' Kijk, en dat is gewoon waar, ze is gewoon consequent. Dus wachtte ik, die paar maal dat het me overkwam, gewoon tot 0630. Jammer, een half uur werk gemist, op een minuut na of zo, maar goed: regels zijn regels! Dacht ik, als brave burger en nette oude en zich aan regels houdende marine man. Maar: wat schetste mijn verbazing vandaag?
De regels mogen gewoon overtreden worden door de cheffin van de bakkerij! Zij zag dus kans om een van haar personeelsleden rond kwart over zes: nog helemaal zware sluitingstijd, gewoon binnen te laten!
=later meer, maar er zal een piisig verhaal bijkomen, denk ik=
Geen opmerkingen:
Een reactie posten