Zaaien, mooi begrip (2)

Het vorige verhaal bleef even hangen bij dat woord "zaaien".  Een woord dat bij de marine even bekend is als: "Blauwe hap", of "Katje" of "ontsmetten". Zaaien is wat het woord al zegt. Het zaaien van, hetzij geruchten, hetzij onrust, hetzij van goede of nare berichten. Ik geef een voorbeeld en, hoewel ik pretendeer  om daar kort in te zijn, gaat dat niet lukken, dat kan ik gewoon niet, ik ben te breedsprakig. 
(Nadat ik overigens vanochtend fel werd aangevallen door de functionaris in kwestie van mijn vorige Blogs, kon mijn dag niet meer stuk, natuurlijk. Nu ja, ik moest door de regen terug fietsen naar huis, maar dat was wel vervelend, hetgeen de agressieve reactie van de persoon in kwestie helemaal niet was. Ik kwam er totaal niet van onder de indruk, in gene delen, het bracht een lach op mijn lippen en ik kreeg er, in marine taal, niets hards van, zeg maar. Oh, ik begrijp nu al, dat ik a.s. maandag bij de FM(N) geroepen zal worden en dat die me ook een schrijfverbod op zal gaan willen leggen.  maakt de sectorchef in kwestie het o bont om naar de regio manager te stappen, Misschien. Ik wacht af. Ik hoop het. Maar ja, het vrije woord , nietwaar, zo maar een artikel in de grondwet, nietwaar. Van Gogh en Fortuijn werden er om vermoord. Ef it: ze kunnen me misschien wel op non actief stellen!  Oeps, daar had ik niet aan gedacht. Shit, zomaar thuis zitten en doorbetaald worden en alleen maar omdat je de waarheid spreekt! Maar laat daar de rechtbank maar over oordelen, denk ik.)
Zaaien, dus, het woord dat bij de KM een bijna heilig begrip is en dat gekoesterd wordt. Zaaien,is, zoals ik al schreef, het verspreiden van geruchten. Daar heb ik, maar mijn (oud KM) meelezers ook, heerlijke voorbeelden van. Ik kan vijf Blogs vol schrijven maar ik beperk me tot een (of twee), jullie kennen mijn breedsprakigheid. (Nu ja dit vel mot vol, zeg maar)
Zaai verhaal 1. Een niet nader te noemen SGTMARNS, een sergeant der mariniers, was een "vriend' van me geworden, voor zover vloot en torren, de bijnaam van de mariniers, vrienden kunnen worden. Ons schip, de Augurk, zeg maar, ging een lange reis maken naar de Oost. Voor dat doel werden er zogenaamde zonnetenten aan boord gebracht. Zonnetenten kunnen dus delen van het niet overdekte deel van het schip, overdekken, denk hierbij voornamelijk aan het vliegveld van zo een schip, hert heli(copter)) dek. Op dat deel van het schip, altijd aan het achtereinde, vinden recepties en "tentoonstellingen" plaats. In elk geval, de matrozen sjouwden al die meuk aan boord en waren er druk mee. De collega van het korps wende zich tot mij, ik stond even naast hem: 'Jammer hé, dat we een half jaar lang naar IJsland gaan om achter Russische onderzeeërs aan te zitten. Ik dacht dat we naar Indonesië en Australie gingen, toch zonde, IJsland, daar is niet veel aan.' Ik dikte het verhaal nog wat aan, met woorden als min twintig, geen verlof of 'walpermissie' en zo en het gerucht, het gezaai was geboren.
De impact van de woorden van die onderofficier waren groot. Veel matrozen hadden zich enorm verheugd om de "Gordel van Smaragd" eens te bekijken en nu hoorden ze, van iemand 'in control' dat zuks niet doorging.  De mare ging als een vuurtje door het schip en opeens waren en mannen die niet meer zeker waren van de voorgenomen reis, waaronder een pak jongere officieren.
Onze commandant was een wijs man, hij was join geweest, hij wist wat zaaien was en riep ons in zijn verblijf, de "kajuit", zoals het hok van een CDT heet.Eh, we kregen op ons fli... zeg maar, maar wel met een grijns van de ouwe,
Dat tweede voorbeeld, dat komt nog wel. Ik heb dat "zaaien" nooit verleerd en heb een dankbare leerling gekregen in collega R., hij van het KDT. R. en ik begrijpen elkaar met weinig woorden en zo ook in het geval van "de man". Ik heb hem uitvoerig voor het voetlicht gebracht in vorige Blogs. Een vereenzamende, wat vervuilde en 'arme,' in de vorm van niet veel poen hebbende man. Ik heb hem, na allerlei gesprekken over zijn schulden en zo, een beetje op het pad gezet naar schuld hulp verlening bureaus en soms heb ik hem wel eens een joetje of zo geleend. (lees eerdere verhalen)
Op een dag kwam hij bij me. Hij keek naar de aanbiedingen die in de DV bakken lagen en beklaagde zich wat over zijn geld, gebrek aan, vrouwen, gebrek aan, bier, te veel trek in. Ik kek hem aan en zei: 'Goh man, zonder die baard en snort! Staat je stukken beter!' Niet begrijpende blik in mijn richting. 'Hoezo? Baard en snor?' 'Nou, dat je daar beter mee uitziet, zonder, weet je wel!' 'Maar, ik heb nooit een baard of snor gehad, jongen!' 'Dat zal je dan vergeten zijn, maar de vorige keer dat ik je zag, had je die nog wel. Maar, ik moet het zeggen, stukken jeugdiger, nu.' 
R. is een soort vos en kwam op de geur/het gerucht af en hoorde mijn laatste woorden. Hij deed meteen mee. 'Ja, man, staat je echt beter. Een beetje een Blote konten gezicht, maar helemaal oké!'
Er laaide een discussie op tussen Hem en Ons en wij wonnen. Hij draaide zich af, vertwijfeld, Had hij nu een baard en een snor gehad? Hij wist het bijna zelf niet meer. Een week of drie was hij boodschappen doen bij onze Keten in de andere vestiging. Toen kwam hij terug, lachte zijn nog aanwezige anderhalve tand bloot: 'Jullie hebben me zitten te fukke, zooitje koeleralijers! Sautje tief lui! Maor ik ben teruggekomme, want jullie hebbe een fijne winkel, eikels! En jullie benne auk niet echt faut! Klautsakke!' 

Zaaien, heerlijk!





















JJJJ(Nadat ik vanochtend fel werd aangevaallen