9/11 Revisited. Tom Clancy!

Op die befaamde, nu ja beruchte datum, nine/eleven, 9/11, in 2001 en op het tijdstip dat alles gebeurde, met die eerste toren dan, was ik "out of bounds" en "no cumminicado". zeg maar. Ik had namelijk net mijn werkplek verlaten en was op de racefiets op weg naar huis. Ik was wat eerder weg dan anders, ik liet mijn werk aan de goede zorgen van Mario, mijn tweede man over, want der was wat met mijn fiets, of ik moest een nieuw binnenbandje halen, zoiets in elk geval. Ik reed, heerlijk, het was een fraaie dag en ik was druk bezig met "Wappen"*, langs het Amsterdam-Rijn kanaal. Ik genoot van de eerste herfstkleuren van het jaar. De populieren en de wilgen waren , zo vroeg, al wat van kleur veranderd en er lag al wat los en bruin blad op het lange en rechte fietspad langs het brede kanaal. Bij Oud Diemen sloeg ik rechts af langs het Die, ging verder de Gaasp langs en volgde nog even het riviertje het "Gein". Ik kwam 'hem' weer eens tegen, die oude en onverzorgde man op een fiets. Een man met een baard van negen weken, die iets vaags brulde dat klonk als: "der is een echte gebeurtenis". Ik zwaaide mijn vinger en hoorde: "Kijk naar je Tv!" Oh? Nu ja, ik fietste naar mijn wijk en deed mezelf en mijn fiets bij Jos, de fietsenmaker binnenzetten. Ik zag hem, Jos, niet direct, maar ik shopte wat in de schappen om dat binnenbandje te vinden. Opeens dook hij op vanuit zijn kantoortje. Hij was bleek en geagiteerd. "Hebbie het gehoord? Er is een straaljager in een kantorenflat in Amerika gedoken in een van de die dubbele torens, geloof ik! Kom hoe heet dat daar nou nog maar weer?" 
Ik keek hem wat argwanend aan! "Jos, man, laat dat biertje nu staan!"  Hij lachte wat schamper, ik wist natuurlijk dat hij een niet drinker was. "Nee, man, echt, ik hoorde het net op de radio!" Ik lachte wat, pakte mijn biba in, betaalde en fietste de laatste paar honderd meter naar huis. Onderweg dacht ik nog even aan een boek van Tom Clancy, "Debt of Honor" heette dat, en dat ik iets daarvoor gelezen had, waarin de schrijver vertelde dat er een of andere geflipte piloot met een 737 of 747 het Witte Huis was binnengevlogen. Wat een raar verhaal, had ik het toen gevonden, maar ja, het boek was verder wel spannend geweest. 
Thuis zat de jongste dochter, bijna zestien, met een geagiteerd gezicht naar de Tv te kijken, ze had CNN aan, het volume op hoog, Wolf Blitzen was aan het woord. "Pa", zei ze, "er is een vliegtuig in een van de torens van het WTC gevlogen, in New York!", ze leek bijna ademloos! Ik deed oh en ah en zei wat Jos verteld had en dat ik van niets wist. "Pa, het is echt waar, kijk maar!", zei ze. Ik keek en zag afgrijselijke beelden van een enorm kantoorgebouw dat brandde en waar de vlammen uitsloegen. "Man, man, man, hoe kan dat nou en zo en wat is dat nou?", deed ik, nu ja, zo reageerden jullie misschien ook wel. 
De toon van de CNN man veranderde opeens helemaal, die werd helemaal paniekerig en de camera's schoven naar boven en ik zag, nu ja, wij beiden dan, een tweede Boeing zich in de tweede WTC toren boren! Dit was geen ongeval meer! Dit waren doelbewuste aanslagen, dacht ik meteen! (Denkend ook aan het boek van die Tom Clancy!)
Wij beiden keken ademloos, nu ja, wat kun je anders doen, naar het geheel. Ik belde iets later met de Officier van de wacht van de kazerne, waar ik onder viel, bood mijn hulp en telefoonnummer aan, maar ja, die wist ook niet veel meer te vertellen dan wat hij had gezien en gedacht. 

Die middag en die avond veranderde de wereld voorgoed. Die wereld veranderde in een wereld van vrede en betere verhoudingen tussen oost en west, val van de muur en zo, in een wereld van een derde wereldoorlog! (Koeweit, Afghanistan, Syrië, Irak, Iran!) 
Een koude oorlog, dan, voorlopig, enfin, tot nu toe. Maar: de vluchtelingen stroom van nu is wel de erfenis van 9/11, het is de erfenis van al die achterlijke grootheidswaanzinnigen in al die achterlijke landen waar mannen en vrouwen niet gelijk zijn, waar mensenrechten met voeten worden getreden, waar hun achtergebleven, want moslim, geloof heerst. Waar dictatuur en terreur heerst. Waar een achterhaald geloof, nu ja, elk geloof is achterhaald in mijn opinie, de boventoon voert! Waar mensen moeten/willen/gaan vluchten voor hun landgenoten, omdat hun geloof dan weer een pietsie "eerlijker en genuanceerder" is dan het geloof van je buurman!
Dus, ja, al die vluchtelingen gaan het ons niet gemakkelijker maken. Niet met al hun eisen en hun verlangens en eigen moskeeën en recht op hun "mensenrechten". Die zogenaamde vluchtelingen willen hun achterlijke geloof ook in onze wereld uitbrengen, ben ik bang voor! Ik word banger en banger voor die derde wereldoorlog. Die gaat gebeuren, in onze landen, namelijk!

Ik ga alvast maar weer mijn gevechtslaarzen opzoeken en oppoetsen. En mijn baret. Die stond me altijd wel, met zo'n fraai KM anker er op. Ik zal me zeker niet verschuilen in en voor die oorlog. Ik zal moeten gaan strijden voor MIJN/ONZE vrije wereld! Want: die oorlog komt er!


*WAPPEN: Werken aan pensioen