maandag 8 mei 2017

Hoeveel "plastic" kan een mens (willen) hebben?

Nee, daar bedoel in niet de milieu onvriendelijke verpakkingen mee, die je bijna overal krijgt omdat je broodje, je salade, je komkommer of je kropje sla, ik noem maar wat, er in verpakt zit, hoor. Ik bedoel allemaal van die creditkaart-achtige dingen, die zo ongeveer achteneenhalve bij vijfenhalve centimeter meten. Vandaag activeerde ik mijn "Hema", je kent het bedrijf wel, die van de ''verstop' eieren en de 'eindejaarsfeest' firma. Ik had een pasje van hen gekocht en daar kan je dus mee sparen en korting krijgen, ooit. Nu ja, ik ben een Nederlander, dus ja, korting is altijd meegenomen, toch? Ik heb dus weer een extra plastic kaart waar ik niet veel wijzer van wordt, maar het hebberige in de (Nederlandse mens springt op bij het horen van de woorden: 'korting' of 'voordeel' of 'gratis'.
Het schijnt dat Feijenoord een nieuwe shirtsponsor heeft. Da's de koffiefirma Douwe Egberts, DE dus. Je krijgt daar de punten gratis bij, blijkt. Ja, flauw, over de aanstaande kampioen.
Maar goed, naast mijn rijbewijs en mijn ID kaart, heb ik dus een nieuwe stuk plastic erbij, een fraaie kaart, wit met een Tompouce erop en in rood de letters: 'meer HEMA'. Dus borg ik die kaart op in mijn portefeuille, die ik trouwens ooit bij diezelfde HEMA had gekocht en waar heel veel plaats is voor die cards, in van die handige insteekgroefjes, noem ik het maar. Ik merkte dat die 'Billfold' zo heet het ding, moeilijk dicht te krijgen was, dus ik begon de kaarten er maar eens uit te plukken en man, hoeveel van die dingen kun je hebben.
Ik heb, naast RB en ID, mijn biebpas, ik heb een veteranenpas, een ANWB ding, een van de Airmiles, Texaco, daar krijg je Rocks op, maar ik tank altijd bij een 'witte' pomp, iets buiten ons dorp, die zeker een duppie goedkoper is, een Belgische Appie Bonuskaart en een NL Appie bonus kaart, een kaart voor de DEKA, da's een Noord Hollandse super, waar ik eens per week kom, als we oppassen, Hans Anders, voor het nieuwe horen, lees daar over in mijn Blogs, een van Bruna, wat ik daar mee moet, we hebben geen eens een Bruna in ons dorp, maar de dood van de vader van Nijntje heeft er bij mij wel ingehakt, overigens*, ook nog eens een kaart van de VOMAR, zie bij DEKA, maar die naam mag ik niet meer noemen, lees ook vorige Blogs, onder de naam "In de Super", eentje van 'Zorgzaam', de ziektekosten verzekeraar en ja, mijn BHV plastic kaart. Als ik die niet had gehad, had ik nooit, als ouwe marine ziekenpa, meerdere malen mogen reanimeren natuurlijk, ergens buiten de winkel of in de winkel waar ik ooit werkte.

* dat inhakken bestond uit een tekening, die ik helaas niet heb bewaard. Nijntje stond in een grauwe omgeving en vroeg: 'Papa, waar ben je nu?' Ja, en toen dacht ik over mijn dood en die van de lief en onze kinderen die achterbleven en de kleinkinderen die wij nooit meer zouden zien en noot zouden weten hoe het met hen ging in hun leven en zo en ja, dat is een beetje triest einde van dit verhaal.

2 opmerkingen:

  1. Tsja, inderdaad een triest einde van dit stuk. Maar ik denk dat ook wel eens. Je moet hier niet te vaak bij stilstaan. Het leven is eindig dat weten we allemaal. Maar we willen nog zo veel. We willen nog antwoorden op zoveel vragen.................

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja, Frans, het gekke is, hou ouder ik word, hoe meer ik er aan denk. Vooral op momenten dat ik even niks doe, overvalt me soms een enorme melancholie en een somberte. Misschien heeft het ook te maken met het feit dat ik nu alle tijd heb om te piekeren, hoor. Maar: ik ben het met je eens, er ligt nog veel leven, ik denk twintig jaar, voor me, dus daar houd ik me maar aan vast. Grt, bedankt voor je reactie!

      Verwijderen