maandag 14 augustus 2017

IS moordenaar of Armeense moeder?

Hoe je ook tegen immigranten aankijkt, positief of negatief, soms mot je wel eens huilen om de starre en vaak heel rare reacties daarop van onze regering. In het geval van Armina Hambartsjumian in ieder geval wel, vind ik. Zij, een Armeense die al jaren, met haar twee kinderen, die nog jong zijn, werd opgepakt en naar een uitzetcentrum in Zeist gebracht. Haar kinderen waren op dat moment uit logeren en de vrouw wilde niet willen zeggen waar ze waren. Zij is daarom gisteren zonder kinderen op een vliegtuig richting Armenië gezet.
Mevrouw Hambartsjumian woonde al jaren illegaal in ons land, samen met haar kinderen. Ze heeft, vanaf 2008 of zo, al jaren tegen haar uitzetting geprocedeerd, maar het mocht niet baten. Moeder Armina moest het land uit, terwijl haar kinderen, Howick (12) en Lily (11), hier mochten blijven. (Het hoe en waar die kinderen en wie er voor hun zorgt nu is mij niet bekend, overigens.)
Maar wacht even voordat je hartelijk gaat applaudisseren voor die uitzetting. Het zijn overigens wel twee 'wees' kinderen die geheel en al alleen in ons land moeten wonen. Ze zijn hier nu al een jaar of negen, begreep ik en ze spreken voortreffelijk Nederlands, zoals ik hoorde in het journaal. Welke mafketel doet dat nu, een moeder het land uit zetten en de kinderen 'hier houden?' Ja, ze kunnen natuurlijk mee, maar ze zijn totaal Europese kids geworden, ze hebben totaal geen binding met hun thuisland, Armenië, spreken de taal niet en hebben die, ik neem aan, achterlijke, cultuur niet meegekregen! De wet is de wet, zeg maar, zoiets zal de staatssecretaris gedacht hebben?
Maar even verder terug in de herinnering: er was ooit eens een Turkse kleermaker in Mokum,ene mijnheer Gumus, en denk hierbij op elke u een umlaut, die ook, met zijn hele hebben en houden, het land werd uitgezet, richting Turkije. De kinderen van de snijder waren op en top Nederlands, hadden geen idee van het Turkije van hun vaderen en moesten zich maar aanpassen. Nee, nee, nee, niets hielp, de man, een hard werkende en belasting betalende mede lander, moest weg! De wet is de wet, zei de toenmalige staatssecretaris!

We zijn jaren verder en allerlei conflicten zijn uitgebroken in onze wereld. Half Afrika verschaft zich, op rare manieren, toegang tot ons verenigd Europa en worden welkom geheten en zielig gevonden in bepaalde kringen. Half Syrië doet ook een beroep op onze westerse empathie en komt via de Zuidoost flank van ons continent, naar ons toe. Ja en weer welkom geheten en zielig gevonden door bepaalde, linkse, kringen. Zogenaamde Nederlanders, met een nar en raar geloof, die bij de moordenaarsbende IS hebben gevochten en vreselijke dingen hebben gedaan, komen terug naar ons land. Vergeven en vergeten zeggen sommigen, vooral uit D 66, kringen.
Het verschil met de Armeense moeder en de kleermaker Gumus, die met die umlauten op de u's, is, dat die twee figuren wel een arbeidzaam leven hadden, hun kinderen normaal opvoedden en dat die mensen uit Syrië en uit Afrika naar onze landen komen om er alleen maar beter van te worden. Ze krijgen, je snapt het niet, wel allemaal woonruimte en een uitkering. Onze kinderen moeten echter voor veel poen huizen kopen en hebben nauwelijks recht op een uitkering!

De voormalige IS strijders gaan natuurlijk weer elke dag naar de moskee en zullen, believe you me, hun criminele leventjes gewoon weer oppakken. Dat waren ze zo gewend, daar in Amsterdam west. Berovingen, inbraken en terreur van de niet Marokkaanse buurt bewoners.
Dus ja, hun lieve leventje gaat gewoon weer door, gesteund door een fiks UWV uitkering, zo begreep ik!

Even een kanttekening: Ed van Thijn, ooit burgemeester van Amsterdam, toen een prominent lid van de echte en enige arbeiderspartij, was heel verontwaardigd door het uitzetten van de Turkse familie. Hij dreigde zijn PvdA lidmaatschap op te zeggen, maar trok dat later in. Daarna werd hij minister of zo, geloof ik! Tsja, die heilige socialistische normen en waarden! Als je der maar niet slechter op wordt. Zo ja: je muil houden! Fraaie moraal!


Geen opmerkingen:

Een reactie posten