Over de kip en het ei

Ja, een inkoppertje natuurlijk. Het kan jullie niet meer ontgaan zijn dat er heel wat aan de hand is in de wereld momenteel. Nu ja, de Oranje dames wonnen het EK! Chapeau bas, dus, maar die dames bedoel ik niet als ik het over de kip en het ei heb. Nee, het gaat natuurlijk over het mega probleem dat er nu heerst in onze (voorlopig vier, NL, België, Duitsland en Frankrijk) landen.
De eieren in die landen door kippen gelegd en verhandeld en gegeten, schijnen besmet te zijn door en met het bestrijdingsmiddel 'Fipronil'. Ik had der nooit van gehoord, overigens. Die stof is een insecticide, tegen kippenluis, zoiets dan en komt uit de groep "Fenylpyrazolen." Fipronil heeft de formule: C12H4Cl2F6N4OS, waarbij de cijfertjes natuurlijk, een stuk kleiner, onder aan de letter gekoppeld zijn. (Goh man, al die "cijfers en letters", daar werd ik al niet goed van. Maar ja: alcohol heeft ook al die vreselijke dingen: C2H5OH, dus ja, ut kan niet gezond zijn, Fipronil dan he?)
Ondertussen is bekend dat de zuiderburen al weer maanden wisten van de besmetting maar dat "niet goed hebben gecommuniceerd" zoals dat dan eufemistisch heet voor wat wij in de KM een "klootzakkenstreek" noemden.
Dus ja, er worden, ik-weet-niet-hoeveel-honderdduizenden eieren uit de circulatie genomen en vernietigd. Daarnaast gaan boeren op grote schaal kippen ruimen, dertigduizend las ik. GVD! Wat erg! Kippen zijn wat dommig, niet al te aaibaar, maar wel levende wezens die je natuurlijk met respect zou moeten behandelen, maar nee, hoor! Vergas ze maar! Da's natuurlijk een doodzonde.

Ook het verzwijgen, of het toedekken van een (vermeend) gif schandaal zoals dit, is natuurlijk een doodzonde. Er zijn duidelijke afspraken in Europa, dat je dingen zoals dit meteen meldt aan een commissie!
Geloof ik dat de volksgezondheid schade kan lijden door die stof, die Fipronil? Ik durf het je eerlijk gezegd niet te vertellen. Als je bedenkt dat je, door een bordje frites of gebakken aardappelen te eten al vierduizend verschillende chemische reacties, nee  geen stoffen, in je lijf krijgt, dan zal het wel meevallen, maar ja, ik ben nu eenmaal geen kip- of ei eter. Ik geloof dat ik drie keer per jaar een scrambled egg (wel met bacon) eet. Kip eet ik nooit als kip zijnde gebakken of gegrild, als stukken, als vleugels of pootjes of zo, ik vind kip gewoon vies! Ik eet het hooguit als een kipfilet'je, vaak door de bami en soms puur met een tomaatje/paprika/chamipignon er bij gebakken en da's dan ook maar vier keer per jaar of zo. Kip en ei, nee, niet mijn ding. Soit!
In Nederland vertelde de (emeritus) hoogleraar in de voedingsleer Katan dat je ongeveer een miljoen eieren moest eten om aan een ongezonde en ziekmakende dosis van die smetstof te komen, maar een Belgische hoogleraar verteld dat je, als mens van vijftig kilo, aan meer dan twee eieren al aan die dosering zat. De man, ene professor Tytgat, (nee, kijk me niet zo aan, zo heet de man echt) zei er niet bij of dat dat nu per dag/week/maand was, overigens, dus ja, mensen, de specialisten trekken zich terug in hun hoge woningen en weten het allemaal ook niet!

Een zij stapje, maar wel een belangrijke! Want: hoeveel voedsel schandalen kregen we al weer niet over ons heen de afgelopen jaren? BSE, de gekke koeien ziekte, de varkenspest, mond- en klauwzeer, de vogelpest en nu weer besmette kippen en eieren en ik ben der vast een zooi vergeten. De boeren, ik ga ze niet affakkelen, moeten natuurlijk ook leven. Maar moet je dan je bedrijven steeds meer uit breiden, moet je dan steeds meer dieren, nee, nu niet sentimenteel, maar het zijn levende wezens, op elkaar pakken, zonder ruimte en maar tot een doel, winst maken en poen scheppen? Ik weet het, denk ik, boeren hebben het niet gemakkelijk? Maar ja, alleen maar winst maken ten nadele van je dieren, mag dat???
Drie vraagtekens, inderdaad. Mijn vader was vroeger molenaar en veevoeder 'fabrikant', een kleine, overigens. Hij verrotte het, net als mijn broer die ze zaak voortzette later, om aan hormoon producten te doen. Daar was wel eens bonje over met de boeren, natuurlijk. Mijn ouwe heer zag het al gebeuren, narigheid. 
Maar hij had een fraai gezegde, dat denk ik nog steeds opgeld doet: 'Wanneer klaagt een boer het minst? In februari, dat heeft maat achtentwintig dagen.'