=over de rustgevende en tot kopen uitnodigende muzak=
Zoveel mensen, zoveel (muziek) smaken. Van mijn gabbertjes A. en R. weet ik dat die twee totaal uit elkaar liggende smaken hebben. A. houdt van Hollands en zijn favorieten zijn Marjan Weber, BZN en Frans Bauer en Helmut Lotti maar R. is helemaal gek op zo hard mogelijke rock/trash, als Lordi, Rammstein, kortom als het maar geluid of lawaai maakt, ook al slaat het nergens op. Maar misschien haal ik de namen door elkaar, hoor, dat kan. Er is trouwens nog iets wat de mannen verbindt: ze zijn allebei dertigers, hebben allebei ongeveer tegelijkertijd een eerste kind gekregen en dat waren overigens ook nog eens hele leuke en knappe meiden en de moeders, die hun partners/echtgenotes zijn, zijn dat, echt waar, ook nog eens. Er is ooit eens een voetbal coach geweest en ik weet niet meer of het nu JC was of Rinus Michels of Ernst Happel, die zei dat mannen die meiden maakten, watjes waren. Nu ja, zoiets dan. Niet dat mijn collegae watjes zijn of softies of zo, nee, dat beweer ik helemaal niet. Maar ja, ze hebben wel allebei dochters, hè? Dus, ja, denk er maar even over na! (Ik heb bijna alleen maar zonen, natuurlijk.) Bovendien gaat de stelling: de lelijkste kerels hebben de mooiste vrouwen, ook in hun geval weer op. Ik heb dan ook wel een bijzonder knappe vrouw, overigens, maar dat is een uitzondering op de regel, natuurlijk, want ik moet de vrouwen....
Nee, da's allemaal flauwekul. Het zijn twee aardige mannen, fijne collegae en hele trotse en goede vaders en liefhebbende echtgenoten/partners en ik vind het hartstikke leuk om af en toe eens met hen te praten over hun dochtertjes en dan, gelijk opgaand, ook over onze kleindochter, die van dezelfde leeftijd is ongeveer als die dochtertjes. Grappig eigenlijk. In drie families, leven drie meiden van dezelfde leeftijd die elkaar misschien ooit zullen ontmoeten. Niet in 'the real world' natuurlijk, de geografische afstand daarvoor is onlogisch, maar in ieder geval wel op de sociale media. Dat is eigenlijk helemaal geen vreemd idee, want je kunt het je een beetje voorstellen zoals dat ooit gaat lopen. Er is een onderzoek gedaan, nog niet zo lang geleden, over mensen en kringen, met een i en niet met een e, en daaruit bleek dat 1/5e van de wereldpopulatie elkaar "kende", in ieder geval kennissen van kennissen en zo had die elkaar kenden en zo.
Vaag, maar wel waar, schijnt het.
Nee, het ging aanvankelijk niet over mijn gabbertjes of over de (klein-) kinderen en zo. Ik wil het wel even hebben over de Muzak en al de andere nare troep die ze over je uitstorten in winkelcentra.
Feit is dat muzak je rustiger maakt. Het rijmt niet voor niets op Prozac. Ja, een beetje een bruuske draai in het zo vrolijk voortkabbelende gesprek, maar ik wilde nog even het gesprek op dat vorige onderwerp brengen. Een van mijn vorige blogs ging daarover. Er is natuurlijk niet voor niets gekozen om mensen die zooi voor te schotelen. Dat heb ik al uitgelegd. Ga zelf maar even na. Thuis zet je je eigen muziek aan,al dan niet. Voor mij geldt het niet. Ik heb niet veel met muziek en ik ga nu een stelling opwerpen die me een heleboel vijanden gaat bezorgen, dus: "farewell Web, farewell Blog, farewell Friends."
Ik vind niets aan en ik heb helegaar nix met muziek! (Ik lees liever.) Ik vind het (bewust) luisteren naar muziek een vervelende en tijdrovende bezigheid. Ik vind dat luisteren naar muziek de plaats inneemt van de gesprekken die je zou kunnen voeren met (selecteer zelf): Vrienden*/geliefden*/kinderen en kleinkinderen*/maten*/familieleden* en nu vergeet ik er een hele hoop. (In de tijd dat er een of ander nummer wordt gedraaid, lees ik tien pagina's van een boek.) Maar, je wordt bedolven onder die muziek en de -zak. (Het lijkt heel veel op de motoren terreur die elk voorjaar over ons neerdaalt en die vreselijke ronkende stink krengen die ons, fietsers, wandelaars, dan weer terroriseren met hun stank en geknetter.)
Winkels en winkelcentra zijn er voorbeelden van, maar zet een willekeurige Tv of radio zender op. Hetzij in je voertuig of bij je thuis, het is allemaal geluid. Ga een kroeg/cafetaria/Chinees restaurant/take-away/McBurger, noem het maar op, binnen en die vreselijke muziek overvalt je. Je hebt er geen zeggenschap over. Je moet en je zult het horen.
Ik heb het nog niet eens over de meuk die je op de Tv over je heen gegoten krijgt, overigens, al die programma's over de 'beste stemmen' van ons land en zo. En als het nou nog wat was? Maar het is allemaal niks, helemaal niets, nul en nada! Maar, en dat is het erge, het wordt allemaal overgoten met een sausje van: Dit is de nieuwe ster aan het muzikale firmament, of: De nieuwe Gordon/Joling/Dries of what ever. En nee, met klassieke muziek, daar heb ik ook heel weinig mee. Dus ik ben niet elitair,ik hou gewoon niet van muziek en dus al helemaal van die vreselijke mengvorm tussen treiteren en lawaai die Muzak genoemd wordt.
Maar: je doet er geen ene r.. aan, helemaal niets. Net als aan het motoren terrorisme dat elke lente weer begint en waarvan de voorstanders dan zeggen dat zij ook recht hebben om op de polderweggetjes te rijden en dat wij: fietsers en wandelaars, dan maar van de openbare wegen af moeten gaan.
Tja, terreur is dichter bij dan je denkt!
Liever soulmusic
BeantwoordenVerwijderen