Rembrandweg, Amstelveen.
Maar dat is helemaal niet zo, hoor lieve L. Het ging over looprekken. En niet over mensen die door ziekte/ ongeval/operatie met een hulp of een steun moeten lopen, hoe jong ze ook nog zijn of zich nog voelen. Ik heb natuurlijk nooit de bedoeling gehad om jou van ouderdom te betichten. Is het nu weer goed? Of moet ik door het stof? Nee toch, hoop ik?)
Grote dingen werpen hun schaduw vooruit, zegt men en dat is ook zo. Lees de geschiedenis maar na.
Ik moet even een stap terug, naar nu precies een jaar geleden, naar de dertigste april van 2013. Koninginnedag zou, op de die dag van dat jaar, gehouden worden in het kleine, maar o zo fraaie mini stadje De Rijp, kijk er naar op Google of ga er eens op bezoek. Het is een heel fraai 'stadje' bijna zonder moderniteiten en zo, met fraaie geveltjes en doorkijkjes. Maar ook in het grotere, maar ook nog fraaiere Amstelveen, my home town, zou het Koninklijker feestje gehouden worden.
De afbeelding die je hier boven ziet is vrij saai overigens, maar is dan ook al weer tien jaar oud ongeveer. Maar over die weg, daar loopt het gezelschap op de 26ste april, recht voor onze woning langs. (Net achter de vierde boom, wonen wij, overigens)
Maar, Hare Majesteit besloot om te gaan abdiceren het vorige jaar en het feest ging voor de beide plaatsen niet door. Als troostprijs, nu ja, als vervanging van het feest van het vorige jaar dat dus niet door ging, werd dan besloten om de eerste 'Koningsdag', (een helemaal nieuw woord en begrip, overigens) dus als compensatie op de verjaardag van de nieuwe koning, Willem Alexander, op de 26ste april te houden en dat dus in de plaatsen die ik al noemde. En wel beginnend dit jaar.
Je kent me, geen Blog gaat voorbij zonder wat nadere info of veel geouwehoer, (maar, dat zijn wel jullie woorden, ik noem het 'culturele opvoeding, hoor) natuurlijk!
Het begrip "Koninginnedag" is niet van alle tijden. Een zijstapje: de eerste nationale feestdag was "Waterloodag". Dat werd gevierd op 18 juni en was de dag dat het "Volk" zich herinnerde dat Napoleon Bonaparte, de tiran en de keizer en de vreselijke overheerser, maar ook een van de beste veldheren en strategen ooit, dit zijn mijn woorden, was verslagen bij dat kleine dorpje, iets ten zuiden van Brussel. De toenmalige zoon van onze "eerste" koning, Willem I, kroonprins Willem, en de latere koning Willem II, heeft zich nogal onderscheiden op dat slagveld. Hij en zijn paard werden gewond en zo, maar hij hield bij Quatre Bras, een kruispunt van wegen, vlak onder Waterloo, de Franse, in overtal zijnde, vijand dusdanig lang op, dat generaals als Wellington en Blucher net op tijd kwamen om de Frans horden definitief te verslaan op dat slagveld. Er staat nog steeds een heel fraai monument met een grote leeuw erop, die in de richting van Frankrijk kijkt. Ik denk dat het de Nederlandse leeuw is, die de vijand toe gromt: Nee, mannen, niet met ons klo..., hé!).
Vanaf 31 augustus 1885, ja dat is nu al weer bijna 130 jaar geleden, werd die feestdag veranderd in "Prinsessendag". De latere Koningin Wilhelmina vierde dan haar verjaardag. (De grap daarbij is dat zij en haar moeder, de koningin-regentes Emma, toen al vaak het land in gingen. Net als haar kleindochter Beatrix dat een generatie of zo later ook zou gaan doen.)
Een grote omwenteling in het Koninginnedag feest voltrok zich aan het eind van de jaren veertig, toen de oma van de huidige koning aantrad. Koningin Juliana. Mijn generatie herinnerd haar nog met veel liefde en genegenheid, geloof ik. Het was een 'aardige' mevrouw, die ook: "mevrouw" wilde genoemd worden door haar 'volk', de onderdanen, zeg maar. Ze had het niet op al dat Hare Majesteit en zo. Ze fietste, was benaderbaar en was een soort: 'moeder van het land'. Slijmerig van mijn kant? Kan. Maar zo heb ik het, en velen met mij, in mijn jeugd dat wel ervaren.
Ze had wel een fout. Ze was met een totaal verkeerde man getrouwd. Voor de jongere lezers en/of de
geïnteresseerden, dat was Prins Bernhard van Lippe Biesterfeld. Een van de ergste charlatans, zeggen historici, die ooit is opgedoken in de geschiedenis. Ja, de graaf van Saint Germain en misschien Kaspar Hauser, en ene Simonini, die de Protocollen van de wijzen van Zion, schreef, ja die had je ook nog, natuurlijk. Tegenwoordig hebben we in elk geval de bankiers en de politici, die ons bedriegen en verneu..., maar de prins kon er ook wat van, hoor! Maar nee, laat het hier maar even bij.
In ieder geval, aanstaande zaterdag komen de Koning en de Koningin en de prinses moeder, Beatrix, zij voor het laatst deze keer, na de belofte van het jaar ervoor, bij ons in de stad. Liefkozend noem ik Amstelveen vaak: mijn dorp. Er heerst een wat 'dorpse' cultuur, in de goede zin van het woord. Nee, nee, we zijn geen benepen of kleinsteeds dorpje of zo, verre van. Amstelveen is een bruisende stad, met ongeveer 85.000 mensen en met een enorm scala aan dingen. Voorjaar- zomer-, najaarsmarkten, Japanse activiteiten en zo. Japans? Hoezo? Nou, in mijn "dorp", wonen 134 nationaliteiten ongeveer. Da's niks vergeleken met Mokum, onze buurstad. Daar wonen er wel 164. Maar, in mijn stadje hebben al die gasten wel werk, over het algemeen dan. En de Japanse gemeenschap is de grootse 'vreemdelingen' gemeenschap in Amstelveen, kort daarop gevolgd door Indiërs, Engelsen, Amerikanen en weet ik niet hoeveel anderen. Maar, de schooljeugd staat nog spontaan op voor oudere mensen in het OV, nee, niet voor mij, bijdehand. Ook maken ze ruim baan voor je, als je ze op de fiets inhaalt en ze laten mensen voorgaan door deuren en op roltrappen.
Er is voor de 'buitenlanders' namelijk veel werk in de, ja hoe moet ik het noemen: 'High Sector", zoals in de IT business, man wat een vreselijke woorden weer, maar in ieder geval, we hebben, zoals gezegd, veel Japanners, Indiase mensen, Chinezen en what ever in de stad. En: ze werken allemaal.
Ik woon in een portiek flat, zie foto, waar we vijftig procent buitenlanders 'op onze trap' hebben. Naast ons wonen een groep Indiase jonge mijnheren die op de Zuidas werken en allemaal bezig zijn in de IT werkzaamheden. Vaak help ik hen met brieven van de gemeente te vertalen over bijvoorbeeld de voorbereidselen van Koningsdag. Boven ons woont een Chinees echtpaar dat aan van die naalden prikkerij doet, je weet wel, acupunctuur, en zo. Maar ook in geheime kruiden weet ik veel, maar vaak komen er pakketjes aan ons adres, als zij er niet zijn, die afgrijselijk ruiken.
=morgen weer meer over de grote dingen die gaan gebeuren=
Geen opmerkingen:
Een reactie posten