zondag 20 december 2015

Vuurwerk? Denk aan de huisdieren!

Tja, beste brave lezer, het is bijna weer zover. Het is bijna vuurwerk tijd, het is bijna oud en nieuw, het is bijna de jaarwisseling. Ja, ook bijna kerst, ja. Zijn jullie al bezig met de boodschappen voor die dagen? Hebben jullie al die fraaie folders, nu ja, het zijn haast boekwerken, tegenwoordig, van al die supers al doorgelezen? Hoe lang van te voren had je het menu al in je hoofd? Krijg je nu een idee voor het feestmaal in je hoofd? Ik kan, terugschroevend in mijn hoofd, over mijn jeugd niet meer herinneren dan dat we goed en lekker aten, dat mijn moeder dagenlang in de keuken stond, maar wat er ter tafel kwam? Ik weet het niet meer.
In mijn "tweede huwelijk" deden we vaak, de kinderen waren al groter, en we hadden ook een zeer geliefde schoondochter, aan fondue en later aan Gourmet. Daar kwamen dan allemaal salades en zo bij, hoor, helemaal gezond en verantwoord en zo. Maar toen de kleinkinderen kwamen werd al dat samen aan tafel wat minder. (Een fondue pan of een gourmet stel + actieve kleinkinderen = vragen om problemen.) 
We deden nog wel vaak eten samen hoor, maar meer 'koude' tafels en dat was allemaal lekker en heerlijk. Dit jaar zijn wij, de 'ouwetjes', seul, together, alleen en samen. Nee, hoor, niet door een niet op te lossen ruzie in de familie zodat er een of andere magoggel van de EO aan te pas moet komen, maar ja, de (schoon) ma is net overleden, de lief is bezig om een 'grafsteen' uit te zoeken en haar ma was ook nog eens jarig op de Kerst 2. Dus ja, nee, we hebben niet echt veel zin in uitbundigheid, begrijpen jullie?

Maar goed, nu even over Vuurwerk en wat het met je doet. (Even een lesje over vuurwerk en zo? Ja? Nee, no way, no thanks, ik doe het graag. De oermens had al eeuwen door dat rond het einde van december, ze noemden die periode anders natuurlijk, de "zonnewende" plaatsvond. De dagen werden, nauwelijks merkbaar, maar toch wel, iets langer, het lichtere dagdeel duurde echt en elke dag wat langer en soms was de zon weer eens te zien en ja, dan moest je, als aanhanger van Wodan, Donar, Freya of Sep of een of andere en andere heilige, wel zorgen dat die vreselijke indringer, die winter, nooit meer terug kwam. Dat deed je dan met veel geluid en met veel licht. En: verdomd het lukte, man. Je ging op trommels bonken, je stak vuren aan of je stak bomen in de fik en: de dagen werden weer langer en de zon kwam terug! Een wonder was weer verricht! Ja en dat is eeuwen lang zo geweest en tot volle tevredenheid van alle mensen in de toen bekende wereld zo gebleven, er was niks aan de hand of kwaad in de zin. Iedereen was tevreden en leefde zijn leven!)
Maar: toen doemde het christendom op. Dat was en is een samenzwering van notabelen die het gewone "Volk", de "mindere mensen", zoals men dat noemde, in het gareel wilde houden, onder een zogenaamde God of onder zijn zoon! (Natuurlijk niet om de mensen geluk te brengen, maar om de bazen hun oppermacht te laten behouden.) Dat christendom palmde de hele wereld in door agressieve, zogenaamde "missionarissen", die hel en verdoemenis predikten over hen die zich nog niet bekeerd hadden, nog geloofden in de zonnewende en ja, dan, na zoveel tijd, komt er vaak ook een bepaalde hiërarchie, die dan bestond uit priesters, bisschoppen, kardinalen met als supergeneraal aan het hoofd: een paus. Vaak waren die eerste predikers te dom, nu ja, ongeletterd en allemaal heel onschuldig en maakten ze zo al helemaal geen indruk op de zogenaamde heidenen en was er in die eerste eeuwen niets aan de hand voor de mensen die de Joel feesten nog beleefden. Vaak leefden die priesters samen met hun heidenen.

Maar toen kwam er een Paus op de troon in dat Rome, 'k weet niet wie of welke hoeveelste, maar net zo een muppet, als de anderen, (tot op der huidige dag) denk ik en die zei: 'Mannekes, dat kan zo toch niet meer allez, hein! Al die vuige praktijken van diene heidenen. Neen, neen, zunne, we gaone daar eens iets op gaan verzinnen, amaai. Allez Suske, ge zijt een slimmeke van een kardinaal, verzint ge der eens iets op'. (Het was natuurlijk geen Vlaming, die paus, maar het schrijft zo lekker weg.)

Suske was echt een slimmeke en dacht wat na en vertelde aan de Paus dat hij het maar zo had bedacht dat het (Jezus) kindeke wel eens in die tijd van de zonnewende geboren zou kunnen worren! "Ziet, onze lieven vader, dat kan helegaar kloppen, toen was de komeet van Helie* ook op diejen plek gezien weede ge da? Dat is dan diejen Ster van Betlehem, ziede wel?" Kijk en zo werd het Kerstmis geboren. (Suske, nu al kardinaal geworden, dacht ook na over de Voorjaarsviering, die die effing heidenen ook nog eens hadden. Hij had weer eens een slim plan en dat noemde hij dan maar Pasen. "Allez, paus, een dagje extra vrij voor dat krapuul? Kan toch erger, en de kerken zitten weer vol, dan? Hoewel het allemaal toch nog tot ver in de 19e eeuw heeft geduurd voor het verhaal over kerstbomen en de Santa Claus en al dat feestgedoe bij ons inburgerde.)

Maar goed, even over Vuurwerk en wat het met je doet. Niet alleen met je eigenste ik maar meer met de omgeving waar in je leeft en woont. Laten we beginnen met de meest weerlozen onder ons en dan bedoel ik niet de zieke of gehandicapte medemens, maar even de dieren in onze omgeving, maar vaak dan, in het gezin. Wij, mensen, hebben besef van wat knallen  zijn rond de oudejaarsdag. We zijn er op voorbereid. Onze, of andermans, huisdieren hebben dat gevoel, of dat instinct niet of nooit. De beesten schieten in de stress, in de "kolera" zeggen ze in het zuiden en het duurt vaak uren, soms dagen, om ze weer in het gareel te krijgen, nu ja, om ze weer rustig te krijgen en normaal te kunnen (laten) eten. Dat is heel triest, kan ik je verklaren. De beesten duiken in de meest gekke plaatsen onder en durven soms een dag of wat niet uit hun benarde posities te voorschijn te komen. 
Denk ook nog even na over onze Veteranen. Ja, met een hoofdletter, ja. Denk even na over wat die M/V hebben meegemaakt in diverse oorlogsgebieden? Aan de PTSS die ze (weer) hebben kunnen oplopen door al die knallen? 
Het vuurwerk verbod zal wel niet gebeuren, ben ik bang voor. Onze minister van milieu (Bussemaker) heeft een dapper standpunt ingenomen. Ze gaat het vuurwerk niet verbieden. Dat durft ze ook niet, maar, ze mag het ook niet. Denk ik. Er zijn teveel handelaren, importeurs en industrieën afhankelijk van de productie en de verkoop. (Denk ik, denk ik, ik ben nog bij de laatste les, hoor.) 
Kijk, en dat vind ik gek. Want, weet je, we hebben net een "klimaatakkoord", dat was weer een Volkskrant puzzel woord deze week, afgesloten. Wetende dat vuurwerk het milieu ook nog al belast, zou je, als minister, streng kunnen zeggen: 'Geen vuurwerk meer. We stoppen er mee. We gaan niet het milieu nog meer belasten. Oudere Diesel auto's mogen al niet meer in steden komen, maar dat vermaledijde vuurwerk mag dan wel? Nee, kappe nau!' Maar, deze minister miste weer eens de trekschuit. Daar bedoel ik mee dat de Haagse besluiten altijd traag en langzaam zijn!
(Bij de weg: haar grootvader was Commandant van de O16, een sub die tegen de Jappen vochten helaas sneuvelde. Hij had die zaak beter aangepakt, denk ik.)

Conclusie: Nee, steek gerust een vuurpijl of ander siervuurwerk af, als je het maar veilig doet, M/V, ik wil je niet met een missende hand of oog of zo zien, maar denk, als je knallen af doet gaan, er wel even bij na. Onze honden/cavia's/konijnen/marmotten/katten, die hebben we allemaal overigens niet, (alleen een poes en we hebben ook nog eens een logee poes tijdens alle feestdagen), schrikken enorm en hebben geen idee wat er allemaal gebeurd en waarom. Hou rekening met een ander?!


* Die ster die die drie wijzen volgden was misschien wel een komeet! Haleys komeet? Maar die was toen nog niet "ontdekt" hoor!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten