Tejay van Garderen! Een leuke vent die nog steeds vlot Nederlands spreekt!
Nee, ik geef het meteen toe, het was inderdaad behoorlijk slaapverwekkend, de afgelopen twee etappes. Hoe graag je ook naar fietsende reclamezuilen kijkt, en dat doe ik graag, aan een peloton vol lummelende mannen is niet veel aan. Nou ja, zei de oude man vergoelijkend, het is wel te begrijpen. Ga je dik 230 kilometer in galop rijden dan ben je de dagen erop natuurlijk wel gesjochten. Dus, sparen voor later, zoals het bekende Zeeuwse meisje altijd beweerde. (Of dat nu voor haar maagdelijke staat gold of voor het besparen van een dubbeltje op een pakje margarine, laat ik aan de brave en fantasierijke lezer over.)
Was het gisteren een slaapverwekkende wandeletappe, komiek van de dag Dumoulin maakte voor de rijdende camera een enorm geeuw gebaar, vandaag was het meer een snelwandeletappe. De mannen waren ietsje vlotter aan de meet, zeg maar. Natuurlijk was er, ook vandaag, "de vlucht van de dag" en ja die gasten werden op tijd ingerekend. De voorspelde massasprint leverde een fraai resultaat op voor een van mijn favorieten, Marcel Kittel. (Ik had mijn hoop gevestigd op een andere favoriet, John "beton" Degenkolb. Maar na dat afgrijselijke ongeluk in het voorjaar moet hij nog helemaal terugkomen in de wedstrijd. Maar: hij gaat zijn zege nog wel halen, hoor.)
"Onze" Dylan Groenewegen, een vlot Amsterdams kereltje, kwam heel keurig als vierde over de streep! Knap, in zijn eerste TdF. Ook dat belooft veel meer, geloof me.
Tot zover het verslag van onze meegereisde reporter, luisteraars, terug naar de studio in Amstelveen. Er viel me, nu ja er valt me, al dagen wat op. Er worden gesprekken gevoerd, voor en na de wedstrijd, waarbij het vaak gaat over ziektes en besmettingen. Het schijnt dat de renners, vermoedelijk en bloc, het zich in de hoofden hebben gehaald dat je ziek kan worden van handen schudden. Ja, eerlijk. Doordat je handen schud met anderen (mede coureurs, verslaggevers, fans, fotografen, noem maar op), zou je je allerlei ziektes op de hals kunnen halen. Goed, ik ga er even van uit dat renners, toch al geen dikke ventjes, minder weerstand tegen allerlei nare microbes en bacillen en stafylo- of streptococcen of andere slechte koks hebben dan de normale, iets doorvoederde mens. Maar dat je ziek kan worden van het schudden van een hand? Tja, wat middeleeuws, lijkt me. Toen dacht men dat ziektes door heksen werden aangevoerd, zeg maar.
Het gaat zelfs zover dat men bij de ploeg van BMC elkaar onderling geen hand meer geeft, maar een zogenaamde "boks", je kent het wel. Vuist tegen vuist. Een van hun kopmannen, T.J. van Garderen, Tejay, (zie boven) vertelde dat hij buiten de wedstrijd altijd een spray met handen desinfectans bij zich had en dat ongeveer elke tien minuten op zijn handen spoot. (Tejay is overigens van Nederlandse afstamming en spreekt nog verdienstelijk Nederlands. Een leuke gozer, overigens. Ik supporter voor hem, zoals ik voor de IJslanders supporterde.)
Uit ervaring weet ik dat het in Frankrijk al moeilijk is om rond te lopen ZONDER handen te moeten schudden, (of te zoenen) dus ja, de mannen zullen wel af en toe heel onbeleefd overkomen.
Wat het allemaal zo helemaal idioot maakt is het feit dat die gasten wel op een gewone openbare weg fietsen. Op die wegen ligt allemaal stof, allemaal rommel. Die troep stoft en stuift alle kanten op als je er overheen of er doorrijdt, kijk al helemaal naar Parijs-Roubaix en ja, die meuk krijg je natuurlijk op je lijf. Als het droog is. Als het nat is wordt het allemaal nog veel erger. Iedereen die wel eens in de regen gereden heeft op een fiets met een krom stuur en dus zonder spatborden of dergelijke beschermende hulpmiddelen, weet dat die regen helemaal opspat tegen je lijf en je binnen de kortste keren helemaal zeik nat maakt, van kop tot teen, zeg maar en daarbij in allerlei intieme lichaamsholtes kan binnendringen. Als je dan ook nog eens in een peloton fietst, dit is ook weer uit eigen ervaring, wordt die opspattende regen ook nog eens in je ogen of je mond of neusgaten geprojecteerd. En: vooral in het voorjaar, als de boeren hun mest uitrijden, zit in die opspattende regen vaak deeltjes in van dierlijke uitwerpselen, zeg maar gier en ontlasting. Ook die meuk bereikt je lijf en, erger, gaat op je bidon klonten. Ik heb het aan den lijve ondervonden dat ik, nadat ik uit een 'besmette' bidon had gedronken, een week met een enorme gastro-enteritis het bed heb moeten houden. Nu ja, het bed? Het toilet! Man, ik liep aan beide kanten leeg.
Bovendien, dat zal je merken, gooien die gasten, straks als het in de Pyreneeën of de Alpen zeer heet is, wel liters water uit flessen, van het publiek langs de weg aangenomen, over hoofd en lijf en leden.
Dus ja, het is weer zo een dingetje in dat peloton. Bijgeloof of hype? Zeg het maar.
Vandaag is het EK atletiek begonnen in Mokum. Wisten jullie dat? Nou ik hoorde het van de week op het Journaal. Ik moet morgen toch nog een rit maken op de fiets, even kijken of ik geen handen hoef te schudden en zal eens langs het Olympisch stadion fietsen. Olympisch stadion. Goh, dat klinkt toch fraaier dan De Kuip, vind ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten