vrijdag 24 januari 2014

Nee, he, niet nu! En niet allemaal tegelijk (1)

=Ik lul/schrijf weer te veel, ik moet korter. Maar wil ik/kan ik dat?==

Er is ooit een Arabische filosoof geweest, Isell ben Sine heette de man en hij leefde in de zevende eeuw, die zei: "Hij die de klanten in zijn winkel niet liefheeft, verliest ze aan de ander." Dat was en is een wijs gezegde. Hoe die Issel daar aan kwam weten we niet, want in zijn tijd waren er nog geen winkels, alleen maar markten met kramen, ergens op stoffige pleintjes in kleine Arabische dorpjes. Maar, waarschijnlijk is die Issel een soort Jules Verne avant la lettre geweest.
In het begin van de twintigste eeuw zei de Duitse ondernemer Ilda Dill: (1873-1916): "Alles geht nur zu seite, immer am ersten kommt der Kunde". (Helaas zijn de geschriften van Isell ben Sine bij de grote brand van het beleg van Madrid rond 1432 verloren gegaan, maar ik heb het citaat toch weten te achterhalen. Ilda Dill is, zoals ik na veel speurwerk heb kunnen achterhalen, in de gevechten rond Langemark in 1916 gesneuveld. Hij was een onderofficier van de stoottroepen, en hij heeft nooit zijn filosofie aan de praktijk te kunnen toetsen. Zijn zoons hebben zijn zaak doorgezet en hebben aardige resultaten behaald.)*

Tja, ware woorden, toch, al die citaten? Daar moeten we ons dus wel aan omhoog trekken. De klant gaat voor, gaat voor alles. Ik heb het er vaker over gehad in eerdere Blogs, zie ook onder andere het Blog "nare mensen", dus ik val een beetje in herhaling, net zo als Freek de Jonge en Youp van 't Hek. Maar het is natuurlijk wel waar. De klant betaald mijn, ons salaris. Maar: moet je daarom je klant wel moeten mogen?
Nee, natuurlijk! Kijk, weet je, de meeste van de mensen die ik, op de dagen die ik werk, zie en tegenkom, ken ik ondertussen een beetje en daar heb ik een aardige 'relatie' mee, als je dat zo kan zeggen. Dat zijn dan wel gewoon doorsnee mensen. Ik had het wel eens over onze eigen "vieze man", die me, een week geleden helemaal opgelucht kwam vertellen dat zijn financiƫn helemaal op orde waren, dat hij afbetaling regelingen had had getroffen met diverse instanties en dat hij nog bedankte voor de moeite die ik genomen had en zo. (Dat ging dan over die kroegschulden, daar had ik al over geschreven en dat ik hem op het spoor geholpen had van de schuldhulpverlening van de gemeente)
Nu is het aantal leuke en positieve klanten ">=" dan de negatieve klanten. (>= meer dan dus.) Echt hoor, ik, we, moet ik zeggen, want ook onder andere gabbers en collegae A. en R. hebben goede contacten met hen en we lachen en grappen en dollen met hen, maar geven ook service en lopen met hen mee en geven antwoorden op hun vragen natuurlijk. Zoals het hoort. Nu ja, in een Mokums filiaal dan. En bij De Keten dus.
Er zijn zoveel supers waar er zo weinig contact met de klant is,dat je er zenuwachtig van wordt. Dan heb ik het wel voornamelijk over de supers in blauw en jullie begrijpen welke super ik bedoel. Het gebrek aan belangstelling voor de klant en het gebrek aan service verlening die daar van afstraalt, nou, dat mag enige naam hebben. In het filiaal waar ik veel kom, heb ik slechts twee mensen die met me een praatje maken. En dat, omdat ik er zelf mee begin, maar de rest van de medewerkers vind ik heel arrogant.
In De Keten begroeten we de mensen, maken een babbel, lopen met hun mee, maken een (vaak flauw) geintje, maar de klant(en) waarderen dat en komen dus vaker naar je toe als ze het even niet weten. Of niet zien zitten. En dan heb ik het niet over de boodschappen of de aanbiedingen of over over het weer, hoor.
Nee, ik kan je dus vertellen dat de ene mijnheer, van Blogs geleden, dat zijn chemokuur aan geslagen is, dat die andere mevrouw haar Hernia operatie gelukt is en dat het tweede kleinkind van de moeder en de dochter die elke dag samen komen winkelen nu alweer vier tandjes heeft.Is je dat bij je Appie wel eens gevraagd of heb je het daar wel eens over gehad met zo'n man of v rouw in het blauw?
Maar, man, ik kom papier tekort. Volgende keer dus even over het feit dat alle verkeerde dingen (mensen) dus tegelijk op je af komen!


*Alle citaten komen uit de pen en de fantasie van de schrijver van het Blog, overigens!

2 opmerkingen:

  1. Moi Lucas.

    Tjonge jonge wat een story over after sale service en klantvriendelijkheid. Nou ja ik weet bij ons in het noorden is het toch nog steeds vrij normaal dat de mensen zo met elkaar omgaan. Noaberschap noemen ze dat en empatie. Je kunnen verplaatsen in een adermans problematiek. Dat kennen en kunnen ze niet meer in het westen. Het wordt vermoedelijk veroorzaakt door het gebruik van Ipod,Iphone en tablets. Ik zit nog wel eens in de trein en vroeger (hoor mij eens) zat je gewoon te praten in de trein, tegenwoordig is er geen communicatie( praten) is er een stiltecoupe en zit iedereen te kijken naar een schermpje. Individualisering tunnelvisie normaal sociaal contact is er niet meer. BEGIN WEER TE PRATEN MET ELKAAR dar wordt het weer een stuk beter van in de wereld. Phoe dat moest ik even kwijt.

    groetjens Huub.

    BeantwoordenVerwijderen