--dat ik een vervroegde 1 april grap hoorde of een uitzending van Banana Split zag--
Maar nee, het was werkelijk zo. Het was bij lange na nog geen 1 april en het was ook geen candid camera programma, nee, het was een heuse en serieuze consumenten uitzending. Over water het geheugen en zo terug geven. De lach bestierf een beetje op mijn lippen en ik dacht: dit kun je niet menen. Maar integendeel, men meende het wel. 'Kijk', zei de man van de firma (ik wou even instelling schrijven) die het aanprees, 'weet je wat het is? Dat water word door ons apparaat gereset. Het krijgt haar geheugen en leefbaarheid terug. Weet je, ons leiding water gaat bijna niet meer door rechte buizen. Dus verliest het aan kracht. Ons apparaat is er dus voor om dat water weer terug te geven waar het recht op heeft. We binden er namelijk ook extra zuurstof aan. Al dat water komt uit de bergen en zo en verliest dus kracht als het naar ons land stroomt!'
Mijn Javaanse Jongen brandde een schroeivlekje op mijn vingers, maar ik merkte het nauwelijks. Mijn koffie was ondertussen koud geworden, maar dat merkte ik niet toen ik haar opdronk. Hoorde ik dit allemaal goed? Rechte buizen? Maar, buizen zijn altijd rond, minder weerstand, minder onderhoud, slijtage of roest en zo. Of bedoelde hij nu dat er teveel bochten in een leiding net zaten? Water verliest aan kracht? Welke kracht? Druk? Maar dat ligt aan de pompwerking van het waterleidingbedrijf of aan de hoogte van de watertoren. Communicerende vaten, weet je nog? Extra zuurstof? Maar, als je extra zuurstof aan water bindt, krijg je dus 2 atomen waterstof, en 2 atomen zuurstof en krijg je dus H2O2, of wel waterstofperoxide. Dat is een stof waarmee een bepaalde bekende politicus zijn haar bleekt. Of, in minder geconcentreerde vorm, waar men wonden mee uitspoelt of mondholtes reinigt, maar het is niet geschikt voor consumptie, hoor. In tegendeel, het heeft geen moer met water te maken. Het werd zelfs gebruikt om een van de eerste straaljagers ter wereld op te laten vliegen en het werd/wordt in torpedo's gebruikt. (De ramp met de Russische onderzeeër Koers zou te maken hebben gehad met het lekken van dat spul uit zo'n torpedo.)
Waterstofperoxide is aanvankelijk ontwikkeld door het verbranden van Bariumzouten, die dan opgelost werden in water. Tegenwoordig wordt het Riedl-Pfeiderer proces gebruikt, hoor, om jullie even gerust te stellen.
(Wat een onzin, hé, maar ja, je hebt parate kennis of niet, natuurlijk!)
Tot overmaat van ramp, nu ja, ter illustratie, werd er nog een een tomatenteler ten tonele gevoerd die absoluut zeker wist dat hij nu steviger groenten kweekte door dat gevitaliseerde water, want zo heet dat spul, schijnbaar.
Er werd een mijnheer in beeld gebracht die duidelijk de jongste bediende van de firma die de apparaten die dat water moesten vitaliseren, was. Hij keek wat ongelukkig en was niet al te zeker van zijn woorden en antwoorden. Maar, nu kwam de aap uit de bekende mouw, nu kon je een kip zien wateren op glad ijs, nu kon je het lijk zien drijven, of diezelfde aap de daad zien volbrengen. Ah, het was een verkoop stunt, het was een commercieel product dat hier aan de man gebracht werd.
En ja, hoor. Het ging om een vitalisatie apparaat. Dat moest je dan kopen en op je kraan schroeven en ziet: het wonder zou geschieden. Ik hoorde ooit, tijdens een verjaarspartijtje, een oudere mevrouw, wat ordinair, vertellen: "Het wonder is geschiedt: de pruim is nat en het regent niet" en dat was in dit geval ook zo.
De firma in kwestie, Aqua-Cel, verkoopt namelijk die apparatuur, die apparaatjes. Vanaf 300 tot 1500 euro ben je het mannetje, of vrouwtje, dat dan heerlijk en gezond en extra verrijkt gevitaliseerd water kunt drinken en dat zorgt dat je eigen tomaten het goed gaan doen. Er werd een plaatje van het apparaat getoond. Ik zag een metalen opschroef stukje. Materiaalkosten? Ik denk vijftig cent?
Kosten voor het maken? Goh, ik ben geen metaalbewerker, maar: een uur werk? 35 euro? (Flauwekul, die dingen worden in een machine geperst en gestanst of zo, maar stel: totale kosten, nog geen veertig euro en dus, nee ik ga geen tsjakka zeggen, maar in ieder geval Kassa.)
Maar: er was ook wederhoor. Er werd een wetenschapper van de stichting Deltares gehoord die het allemaal onderzocht had en die met een eindconclusie kwam. BULLSHIT.
De door de firma aangeprezen waarden waren niet aantoonbaar. Sterker, het gewone kraantjes water was zelfs beter. Want ook de zogenaamde sporenelementen,dingen die nodig zijn voor een goede groei en functie van een cel o.i.d., waren zelfs MINDER aanwezig in het gevi.. nu ja, die zooi. Terwijl die wel aanwezig waren in het water uit de kraan.
(Een van die sporen elementen is Molybdeen. Ik heb ooit een racefiets gehad die van dat spul gemaakt was. Met een beetje chroom erbij. Goh, wat een mooie fiets was dat. Ze, fietsen zijn, als schepen, vrouwelijk, ging 200.000, ja, zoveel, kilometer mee. Ik heb haar nog staan, achter in de schuur. Maar ik begroet haar nog steeds met respect. Ik heb te veel gevitaliseerd water gedronken, ben ik bang voor.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten