Ik kom er toch weer even op terug, op het gedoe in Parijs en, een dag of wat later in Verviers, een leuk plaatsje bijna onder de rook van Maastricht, dat heeft me behoorlijk aan het denken gezet.
En ja, net als 9/11, is de wereld weer veranderd en weer vijandiger en nog meer wantrouwend geworden en we kunnen praten wat we willen en naar oplossingen zoeken wat we willen, maar het zal nooit meer veranderen, in mijn ogen, integendeel. De "andere" wereld heeft zich (weer) en, vrees ik, nu definitief afgezet tegen de "onze" en dat afzetten wordt luide toe gekraaid door allerlei aan geestelijke afwijkingen lijdende mannen in jurken die het kennelijk te zeggen hebben in het geloof waardoor waarschijnlijk aanvankelijk hele normale mensen zich helemaal hebben laten opruien.
Maar: is dat alleen van hun kant zo? Ja, ik ben ook geneigd om aan te nemen dat Zullie ons, de Wullie, de oorlog hebben verklaard. Nu ja: geneigd om aan te nemen, klinkt wel heel erg "politiek", vind je niet? Nee, de oorlog is door Zullie verklaard, daar is geen twijfel aan, geen excuus of verzachtend woord voor. Maar, nogmaals, hoe zit dat dan met ons, de "goeien"? Ja, wij hebben natuurlijk ook fouten gemaakt. Hoewel niet in de zin dat wij hen kwaad hebben aan gedaan. Wij, nu ja, vorige regeringen dan, hebben de mensen die uit "de verre" kwamen nooit gedwongen om met hun medelanders, wij dus, samen te wonen, te integreren, bedoel ik. De nieuwkomers, kropen, al dan niet gedwongen, dicht op elkaar en bleven van hun thuislanden dromen, gevoed door hun Tv schotels. Een mooi voorbeeld daarvan is de Zaanse wijk Poelenburg, ook wel "schotel city" genoemd. Dus ja, helemaal de schuld bij die generatie immigranten leggen, mag ook niet en doe ik ook niet.
Maar, hebben wij, "originele", kun je dat zeggen, Nederlanders, die mensen ooit wat aangedaan? Nee, dat geloof ik dus niet.
Zoals het kopje al aangeeft: Pen of zwaard. Hoever mag je gaan in je vrijheid van meningsuiting? Heel ver. Heel erg ver. Mag je, in die vrijheid van meningsuiting ook mensen boos maken? Ja, vind ik wel. Zolang het niet op de man gespeeld is, sorry m/v, dan mag dat. Je mag mensen boos maken, je mag chargeren, je mag aandikken. Je mag NIET liegen of onwaarheden verkopen, ik schreef dat al eerder. (Ik deed dat ooit wel en heb daar mijn spijt tegenover diegene voor betuigd, zie oudere Blogs.) Ik mag je boos maken met mijn idee dat ik een sch... hekel heb aan: ik noem maar wat op: André Hazes, Opera, het Van Gogh museum, aan Theo van Gogh, aan Max Pam, aan Multatuli, aan het leger, aan de politiek, aan geloven, het koningshuis, profeten, discipelen, heiligen, martelaars, goden aan mensen met een religie of mensen zonder een religie.
Dat mag ik. Ik maak je boos, maar ik beledig je niet, ik kwets je niet, ik kwets of beledig datgene waar jij voor staat of waar in je gelooft ook niet. Dat degene die zich toch beledigd voelt dat dan zo vindt, ja, daar kan ik niets aan doen. Mijn tenen zijn minder lang of zo, denk ik. Maar: als je die gevoelens hebt, als je je door mij beledigd of aangepakt voelt, in je persoonlijk sfeer dan, nu ja, dan is het vervolg heel simpel. Je gaat naar de rechter, je spant een rechtszaak aan, je dient een klacht in bij de politie en dan ga je zien wat er al dan niet van komt. Ook dat soort zaken is bij onze wet geregeld, namelijk en de rechter, die over dat oordeel gaat, hoort een neutraal persoon te zijn.
Ben ik zelf, moi meme, vaak geschoffeerd? Je wilt het niet weten! Dagelijks hoor ik, of zie ik, dingen om me heen, op Tv, in de kranten of op de sociale media, die me kwetsen of helemaal boos maken. En, met een hele omweg, maar ja, jullie kennen me, kom ik tot de kern van dit betoog.
Er circuleren momenteel, op die sociale media, foto's waar je een zwarte vlag met een Arabisch? schrift ziet. Die plaatjes, nee, dit is niet minderwaardig bedoeld, hebben dan het onderschrift: "I love my Prophet", of: "Ik houd van mijn profeet."
Kan ik daar wat mee? (wel erg tachtiger jaren taal, niet?) Nee, ik kan der helegaar niks mee, want ik (h)erken die man niet. Net als ik de Paus of JC, nee, niet Johan Cruijff, of ons lieve Heer of de Maagd Maria, of Boeddha of weet ik welk verzinsel van die mannen, veelal zijn dat mannen in jurken, kijk maar eens, kardinalen, imams, monniken, boeddhisten, totaal niet (h)erken. Voel ik me daardoor, door die profeet, beledigd? Een beetje wel, natuurlijk, nu ja, een heleboel wel. De moorden in Parijs, maar vooral in Nigeria, door die verwerpelijke Boko Haram, maar ook in New York, in Jemen en waar dan niet op deze wereld, zijn veelal in naam van deze profeet gepleegd. In naam, zeg ik. Ik heb namelijk ooit eens een biografie over de profeet gelezen. Jullie, liefhebbers en voorstanders van hem ook? De man zelf, helemaal geen heilige, maar dat gaf hij zelf ook wel toe, was een voorstander van een geloof van liefde, zoals hij dat had geënt op die van de, toen net een paar honderd jaar oude christelijke kerk. Dus ja, hoe kun iemand nu zeggen dat jij in naam van hem moorden pleegt?
Maar goed, ik herken me niet in die plaatjes, ik voel me, gezien de recentelijke gebeurtenissen, behoorlijk op mijn je-weet-wel getrapt. Maar: je mag zeggen wat je wilt, schrijven wat je wilt, ik ben niet eens boos en je kwetst me er niet mee. (Ik vind het niet slim om die dingen te plaatsen, maar dat is weer heel wat anders.) Dus ga ik niet naar België om een AK 47 te kopen met een zooi munitie om de plaatser van het stuk te executeren. Niet alleen die, maar ook de mensen die dat stuk allemaal een DUIM OP, een LIKE geven. Da's het fraaie van Facebook, die namen zie je er bij staan. Die zou ik dus ook neer kunnen gaan knallen. (Vreselijk agressief verhaal, maar begrijp je me een beetje?)
Nee, ik accepteer dat de steller van het stuk en de mensen die de foto plaatsen daar het volste recht toe heeft. Ik ga Voltaire nog maar weer eens citeren: "Ik vind het afgrijselijk wat U zegt, maar ik zal uw recht om het te zeggen tot mijn dood verdedigen."
Dat is dus vrijheid van meningsuiting. Dat is een veel groter goed dan we met zijn allen kunnen of willen beseffen hoor. Wij, in onze wereld, kunnen morgen, nu ja elke dag, vijfentwintig of meer verschillende kranten kopen, waarvan er misschien maar een of twee zijn die jouw mening verkondigen, of waar jij je in kunt vinden. En, als die meningen je niet aan staan, dan heb je dat maar te accepteren.Of dan ga je naar de rechter!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten