Dank voor alle goede en beterschap wensen en het gaat redelijk goed weer met mij en mijn rug, hoor. Ik denk dat ik morgen weer aan het werk ben, zoals het nu met de rug gaat.
In elk geval: ik stond te blazen en het geblaas bereikte langzaam het einde, namelijk de ingang van de toko, gewoon,
I was blowing down the street,
concentrating of blowing wright
I heard a hoarse voice beside me say
And I looked round in a state of fright
I saw a face, 't was old
a man I knew for a long time
He looked me up and down some time
and said:
Dat doen jij nau geloof ik wel al elke dag niet, auwe?
Kennen jullie, "old-timers", dat nummer nog? Dreadlock Holiday van 10CC?In de jaren zeventig een band die enorme hits scoorde met, naast het eerder genoemde nummer, als: Wall street shuffle, One night in Paris en I'm not in Love.
De tekst hierboven is natuurlijk een beetje aangepast aan de omstandigheid, maar ik moest er wel aan denken toen ik, die dag, die stem opeens achter me hoorde. Die stem behoorde toe aan een van de veteranen van onze winkel, nee, geen collega hoor, maar een van de vaste klanten van onze winkel. Ik ken zijn naam niet, maar hij is de vader van Eddie. Tja, Eddie, die ken ik dan wel bij naam. Die, een jongen van net vijftien, heeft een jaar of zes geleden een blauwe maandag bij ons gewerkt. Met zijn maatje Ritchie. Het was geen succes, overigens. Ik werkte in die tijd nog op, wat in het jargon heet, de KW afdeling, zeg maar alles wat houdbare zaken zijn, en ik werkte ook nog eens avonden. Eddie en Ritchie behoorden tot de vulploeg die dus de avonden moesten werken. De vulploeg begon om vier of vijf uur in de middag en zij moesten dat dus ook.
Wat ze overigens niet of nauwelijks deden. Als ze al kwamen, dan was het vaak uren en uren te laat. Serieus. De mannen zagen kans om zicht 'te verslapen' als ze om vier uur, in de middag, om 1600 hr dus, moesten beginnen met werken.Toen dat, tijdens mijn dienst, een paar keer was gebeurd en ik, sociaal wrak dat ik ben, de mannen er nog eens op gewezen had, dat mijn wereld zo niet in elkaar zat en dat dus hun wereld al helemaal niet zo in elkaar stak, heb ik ze, in overleg met de FM, maar een zetje in de goede richting gegeven, die van de heerlijke en rustige werkeloosheid.
De pa van Eddie kwam de dag daarop naar onze winkel. Hij vroeg mij/de chef te spreken, maar ik was er toevallig wel. Ik legde de vader uit waarom de zoon niet meer welkom was. Hij luisterde, echt, schreeuwde of gilde niet, maar was verbaasd. Ze hadden hun zoon opgevoed met alle normen en waarden van een goed gezin. Werken en zo, op tijd komen en geen gedoe. 'Maar', vroeg hij, 'die gozert waardat die altijd mee werkt, ene Ritsie of zo, is die nog wel aan het werk den?' Ik zei dat de Richie in kwestie al een week of wat niet gesignaleerd was en dat de FM hem had geschrapt van de lijst van medewerkers. 'Want weet je, die gauzer is de pleuris voor die jonge van mijn. As ik mijn knul nou eens ken overhalen om zich te beteren?' Ik zei dat ik dat niet uit maakte, om Eddie weer in dienst te nemen, maar dat ik wel een goed woordje wilde doen. Eddie was namelijk geen vervelend jong, in tegenstelling tot zijn maatje. Hij werkte goed en snel als hij wel eens alleen aan het werk was.
FM ging akkoord, Eddy ging weer aan het werk en het ging een groot aantal weken goed. Zijn gabbertje had ik toen al weken niet meer gezien. Totdat Ritchie: vrij kwam/bijkwam/terugkwam en zijn muil in De Keten liet zien. Toen was het einde oefening met Eddie. Helemaal onder de invloed van zijn maatje, was het weer over en sluiten. Hij kwam weer niet opdagen en indien wel, weer niet en zo, nou ja, dat gedoe.
De twee maakten het zo sterk dat hij op een gegeven moment met een boodschappen wagentje bier en chips en pizza's in ging laden. Ik was er toen niet, maar Ton, de collega die die avond het bevel had, zeg maar, vroeg: 'Joh, je moest toch werken vanaf een uur of twee geleden?' De bekende vinger werd zijn antwoord.
Maar goed, pa Eddie stond opeens achter me. Ik ken hem, na al die jaren natuurlijk vrij goed. De man is een rabiate Ajax fan en, als je even geen tijd hebt, begin dan niet over die club op maandagmorgen, want dan heb je voor de rest van de dag geen tijd meer. Hij weet alle ins and outs, van de club.
Misschien moet ik hem eens aan M. koppelen op zo een ochtend?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten